تنهاترین رئیس‌جمهور ایران!

يکي از مشکلاتي که سبب شد حسن روحاني در موضع‌گيري‌هاي خود دچار فرازونشيب شود اين بود که در نحوه تعامل و ارتباط خود با جريان‌هاي اصولگرا و نهادهاي انتصابي به خوبي عمل نکرد.

تصور رئيس‌جمهوري اين بود که با کوتاه آمدن در مقاطعي مي‌تواند برخي اهداف و برنامه‌هاي اجرايي خود را پيش ببرد. به همين دليل شاهد بوديم که در دوره دوم تمايل پيدا کرد تا از افراد با تفکر راست بيشتر در کابينه استفاده کند.

واقعيت اين است که جريانات مقابل دولت شکاف ميان دولت و ساير نهادهاي تاثيرگذار را همواره پر رنگ کردند و از آن عليه دولت استفاده کردند.

آقاي روحاني تصور مي‌کرد که با تعامل بيشتر با رئيس مجلس مي‌تواند هم از حمايت مجلس برخوردار شود و هم اصولگرايان را حامي خود کند اما عملا شاهد بوديم نه جريان تندروي اصولگرايان و نه جريان سنتي، هيچ کدام از دولت حمايت نکردند و دليل عدم حمايت اين بود که علي لاريجاني قدرت لازم را براي همراه کردن اين دو طيف با دولت نداشت.

از سوي ديگر اختلافات درون جريان اصولگرا نيز بر اين امر تاثير سوء‌گذاشت و سبب شد تا اصولگرايان سنتي جايگاه خود را از دست دهند و عملا قدرت در جريان اصولگرا به دست تندروها بيفتد.

رئيس‌جمهوري به علت سابقه‌اي که در شوراي عالي امنيت ملي و جنگ تحميلي داشت، تصور مي‌کرد از حمايت نهادهاي نظامي برخوردار مي‌شود، اما اين نيز در عمل رقم نخورد.

اظهارات محافظه‌کارانه رئيس‌جمهوري به‌خاطر جلب رضايت اين جريانات بود و از سوي ديگر هنگامي که حمايت آن‌ها را از خود دور مي‌ديد با گفتن صحبت‌هايي ديگر به دنبال جذب هواداران خود بود.

فراز و نشيب در موضع‌گيري‌ها سبب شد هم حاميان مردمي و هم حاميان سياسي خود را از دست بدهد. اين اتفاق سبب شد تا دولت دوم روحاني تنها‌ترين دولت تاريخ جمهوري اسلامي ديده شود.

عملا افکار عمومي و جريانات سياسي هيچ حمايتي از دولت روحاني نمي‌کنند و حتي اخيرا شاهد هستيم قسمتي از بدنه دولت نيز حاضر نيستند از عملکرد دولت دفاع کنند و عملا روحاني در درون کابينه نيز با چالش مواجه شده ‌است.

نوع عملکرد شخص رئيس‌جمهوري سبب شد که اين دولت تا ميزان زيادي حمايت‌ها را از دست دهد و تنها شود.

رئيس‌جمهوري بايد به‌خاطر بياورد که جريان‌هاي مخالف دولت تا حدودي تماميت‌خواه هستند و با کوتاه آمدن در مقابل آن‌ها نمي‌توان دستاوردي داشت.

همين اتفاقات بود که سبب شد دولت در قضيه برجام تنها بماند و با از بين رفتن آن اين مشکلات عديده اقتصادي بر کشور حاکم و کار روحاني و دولت دشوارتر شود.

نکته مهم اين است که دولت زماني بيشتر تضعيف شد که پشتوانه مردمي خود را از دست داد.

*فعال سیاسی اصلاح طلب

انتهای پیام/*

تنهاترین رئیس‌جمهور ایران!

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود