صداو‌سیما و مساله‌ای به‌ نام اعتماد مردم

تاکنون بارها مطرح شده که با برخي رويکردهاي اتخاذي از سوي صداوسيما اعتماد مردم به اين رسانه کمتر شده و مي‌شود، اما اين مساله نيز چندان تغييري در عملکرد صداوسيما ايجاد نکرده است.

اينکه رسانه‌هاي فارسي‌زبان چقدر امانتدار هستند يا به چه ميزان کار خود را صحيح انجام مي‌دهند يک مساله و اينکه صداوسيما چقدر مورد وثوق مردم قرار مي‌گيرد مساله‌اي ديگر است.

هيچ ترديدي نيست که تهيه‌کنندگان، خبرنگاران و مجموعه‌اي که شبکه‌هاي فارسي‌زبان يا ديگران مي‌سازند ربات‌هاي هوشمند نيستند؛ بلکه انسان‌هايي هستند که مثل همه انسان‌هاي ديگر داراي احساس، عاطفه و سلايق سياسي هستند.

اينکه بگوييم رسانه‌هاي فارسي‌زبان صددرصد عاري از هرگونه جهت‌گيري سياسي‌اند، منطقا درست نيست.

منتها نکته بسيار مهم اين است که در انعکاس خبر و تحليل وقايع گرايش‌هاي سياسي، اعتقادات و باورهاي سياسي و خبررساني عاري از جهت‌گيري چه ميزان تعيين‌تکليف مي‌کند؟

همين سوال را مي‌توان در خصوص ساير رسانه‌ها نيز مطرح کرد. به هر حال مسئولان صداوسيما به‌خصوص در بخش‌هاي سياسي، خبري و... نيز ربات‌هاي هوشمند نيستند و داراي جهت‌گيري‌هاي سياسي هستند.

اما سوال اين است که صداوسيما در پردازش و ارائه خبر چه ميزان جانب افکار و عقايد سياسي را مي‌گيرد و چه ميزان خود را متعهد مي‌داند؟

به بيان ديگر بخواهيم يا نخواهيم رقابتي ميان صداوسيما و شبکه‌هاي فارسي‌زبان براي جلب مخاطب به‌وجود آمده است.

واقعيت امر اين است که در اين رقابت شبکه‌هاي فارسي‌زبان توانسته‌اند در برخي مواقع از حريف ايراني خود جلو بيفتند.

مخاطبان شبکه‌هاي فارسي‌زبان اگر هم به صددرصد آنچه آنها مي‌گويند باور نداشته باشند، اما به بخش قابل‌توجهي از آنچه شبکه‌هاي فارسي‌زبان مي‌گويند باور کرده و مي‌کنند.

دليل آن واضح است؛ چرا‌که تجربه به آنها نشان داده بخش اعظمي از آنچه مي‌گويند درست است.

ممکن است برخي چيزها را نگويند، اما آنچه را بيان مي‌کنند تا حد زيادي درست است.

پرسش اين است که آيا در مورد صداوسيما نيز چنين باوري وجود دارد؟

آيا حتي مخاطباني که متدين هستند مثل مخاطبان رسانه‌هاي فارسي‌زبان به صداوسيما اعتماد دارند؟

بعيد است، چرا که تا يک نگاه کلي در پردازش اخبار و جريانات سياسي در داخل و خارج کشور براي گردانندگان صداوسيما به‌وجود نيايد اعتبار صداوسيما افزايش نخواهد داشت.

اگر پنج يا 10سال پيش 40 تا 50 درصد جامعه به آنچه صداوسيما مي‌گويد اعتقاد داشتند با کمال تاسف بايد گفت امروز در ارديبهشت 99 آن 50 درصد نه‌تنها اضافه نشده؛ بلکه به مقدار زيادي هم کاهش پيدا کرده و بدون‌ترديد تا نگاه جديدي در صداوسيما به‌وجود نيايد، اين ريزش ادامه پيدا خواهد کرد.

به بيان ساده‌تر شبکه‌هاي فارسي‌زبان نان کم‌اعتمادي مردم به صداوسيماي خودمان را مي‌خورند.

*استاد دانشگاه

انتهای پیام/*

صداو‌سیما و مساله‌ای به‌ نام اعتماد مردم

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود