کیهان به اسنادی دست یافته است که به وضوح نشان می‌دهند لغو بورسیه هزاران دانشجوی مورد اشاره صرفاً یک اقدام حزبی بوده است تا از ورود نیروهای نخبه و متدین انقلابی به هیئت‌های علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی جلوگیری کنند.
خروجی جنگ اقتصادی باید و می‌تواند اقتصاد بدون نفت، انضباط مالی کشور، مبارزه جدی‌تر با ریخت‌و‌پاش‌ها و مفاسد، متنوع‌شدن اقتصاد (عاملی که به اذعان آمریکایی‌ها نقش قابل توجهی در دوام آوردن اقتصاد ایران در برابر این حجم تحریم داشته است) و... باشد.
کاش دولت محترم از میان ناکارآمدی‌های فراوانی که داشته است، فقط مسئولیت امکانات و ظرفیت‌های ۶ ساله ملت و نظام را که به پای برجام ریخته و بر باد داده است، می‌پذیرفت و سپس مسئولیت لوایح ذلت‌بار و فاجعه‌آمیز FATF را از منتقدان مطالبه می‌کرد!
اين دولت و به عبارتي اين مجلس ثابت کردند که اولين قرباني رأي شکمي، اتفاقا خود شکم است! اگر واقعا دغدغه شکم‌هاي خالي را داريم، بايد درست رأي بدهيم، نه درشت!
کشور با بيش از هزار ميليارد دلار توليد ناخالص ملي تعطيل نيست. ميليونها نفر هر روز صبح از خواب بيدار مي شوند تا پاسي از شب مشغول کار و تلاش و توليد هستند. مردم در مزارع، باغات، زير سقف کارخانجات مشغول کار هستند و در بازارها شور و شوق داد و ستد ديده مي‌شود.
کدام اندیشمندی پیش‌بینی می‌کرد آمریکا، بزرگ‌ترین دشمن جمهوری اسلامی ایران، صدام حسین، دیگر دشمن بزرگ جمهوری اسلامی ایران را حذف کند، آن هم با نیت، تسلط بر منطقه و ایران! چه کسی می‌توانست پیش‌بینی کند، عراقِ پس از حذفِ صدام، تبدیل به یکی از تنفس‌گاه‌های اقتصادی ایران در شرایط تحریم‌های وحشیانه آمریکا شود؟
درز گرفتن برخی مسائل جزئی یا افزودن مقداری ادویه به یک روایت را می‌توان به حساب ضعف حافظه و نسیان گذاشت اما اینکه نامه معروف چهار وزیر درباره وضعیت اقتصادی کشور نادیده گرفته شود، عادی نیست.
برجام کوه نبود، ریزه‌سنگی بود که زیر پای لیبرال‌ها و اصلاح‌طلبان و کاسبان افتاد و بُرد محاسباتی‌شان را عیان نمود و حاکی از حسرتی شد که ریشه در «مذاکره با کدخدا برای مذاکره با کدخدا» دارد. بمب هم نبود، قوطی خالی بود که 6 سال، برخی را مشغول کرد و از انجام وظیفه واداشت.
مگر آقای روحانی با غرب مذاکره نکرده و امتیازهای هنگفت نداده است؟ مذاکره با غرب، جعبه ناگشوده‌ای نیست که بتوان از نو برای مردم کادوپیچ کرد. آقای روحانی شش سال قبل (و نیز سال 82) این نسخه را به اجرا گذاشت و پاسخ آن را با توهین و عهدشکنی و دهن‌کجی اروپا و آمریکا گرفت.
توجیهِ ترس یا اشتباه بزرگ ساده‌لوحانِ سازشکار این است که می‌خواهند پدرکشتگیِ تاریخی بین اسلام و استکبار را با گفت و خند و مذاکره و معامله و مجامله، رفع و رجوع کنند. گویی امید این بینوایان به هدایت قابیلیان، بیش از امید انبیاء است و تدبیرشان، از حکمت پیامبران نافذتر است.
کلمات تحريم و برجام و مذاکره و آمريکا و اروپا را رها کنيد، بياييد کاري کنيم واژگان کليدي و پرکاربرد ادبيات روزمره ما، تلاش و علم و جوان و توليد و ابتکار باشد، چراکه ادبيات، فکر مي‌سازد و فکر و انديشه، پايه و جهت حرکت را معين مي‌کند.
اگر جناب روحانی معتقدند که ۱۸ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی بر باد نرفته بلکه آن را به مردم داده‌اند، پس چرا هیچیک از دولتمردان و از جمله خود آقای رئیس‌جمهور حاضر نیستند مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.
آمریکایی‌ها با اعطای یک موقعیت خاص به ترکیه در شرق فرات، آنکارا را وارد یک هم‌پیمانی در عراق با انگیزه به هم ریختن وضع امنیتی عراق به عنوان پیش‌نیاز تغییرات بنیادی سیاسی در بغداد کرده است و از این رو باید گفت به احتمال خیلی زیاد طی هفته‌های آتی به بهانه مقابله با مخالفان خود شاهد تشدید حملات ترکیه علیه مناطقی از استان‌های نینوا و صلاح‌الدین خواهیم ...
جفری ساکس تجربه به کارگیری شوک‌درمانی در کشورهایی نظیر بولیوی، آرژانتین و کشورهای جدا شده از شوروی سابق و... و تبدیل آنها به دولت‌های تحت سلطه آمریکا را در کارنامه خود دارد که گسترش فقر، بیکاری، کارتن‌خوابی و فروپاشی بنیان خانواده‌ها نتیجه آن بوده است.
در همین کشور خودمان، جماعتی مدعی حقوق جوانان و زنان و کارگران شده‌اند که بانی اشرافیگری و هدررفت فرصت‌ها به قیمت جلب اعتماد غرب بوده‌اند، کسانی که فرصت ازدواج و اشتغال و صاحب زندگی شدن را از خیلی‌ها دریغ کرده‌اند اما به جای پاسخگویی یا عذرخواهی، با جریان‌های معارض برای هنجارشکنی و ترویج اباحیگری همصدا می‌شوند.
افکار عمومی مدت‌هاست که با یک سوال بزرگ روبرو هستند؛ کشوری که غرش موشک‌هایش، تروریست‌ها را هزار و چند صد کیلومتر فراتر از مرزهای خود گوشمالی می‌دهد، پدافند هوایی‌اش پیشرفته‌ترین پهپاد آمریکا را وقتی وارد حریم هوایی کشور می‌شود ساقط می‌کند، ... چرا در داخل دچار دست‌اندازهای اقتصادی است؟
شواهد تاریخی نشان داده‌اند که سفارتخانه‌های آمریکا در همه کشورها، حتی در کشورهای دوست و هم‌پیمان آمریکا نیز، کانون توطئه هستند. سفارت آمریکا در ایران نمونه‌ای روشن و مثال‌زدنی از این واقعیت تلخ است.
آمریکایی‌ها می‌خواستند با تهدید گزینه نظامي به بازدارندگی نظامی و در مذاکره به اهداف سیاسی خود برسند، اما زدن پهپاد آمریکایی و توقیف کشتی انگلیسی و دیگر اقدامات مقاومت در منطقه توازن قدرت را به نفع جمهوری اسلامی تغییر داده و آنها به اهداف خود نرسیدند.
