با توجه به نتایج انتخابات و تقسیم کرسیهای مجلس میان جریانهای رقیب، ایجاد ائتلاف اکثریتی برای حزبالله و نزدیکانش نیز به اندازه رقیبان آن، سخت خواهد بود.
در حلقه همسایههای ایران از شمال تا جنوب، از غرب تا شرق، اوضاع به اندازهای آشفته است که نمیتوان آن را با کلیشههای ثابت در سیاستخارجی تفسیر و تحلیل کرد.
مشکل ما در داخل اين است که هنوز به اين جمعبندي نرسيدهايم که با کدام نوع نگاه بايد با آنچه امروز با آن مواجه هستيم و آنچه در آينده با آن مواجه خواهيم شد، بايد عمل کنيم.
جنگ قرهباغ هنوز برنده و بازنده ندارد. آتشبس که از 10 اکتبر (19 مهر) آغاز شده به مانند شیشه شکننده است. روسیه اما فعلا برنده این مقطع از جنگ است تا بعد چه پیش آید.
بیثباتی در مرزهای شمالی ایران برای هموطنان آذری و بهطور عام همه ایرانیان نامیمونتر خواهد شد اگر جنگ قره باغ با القاهای تبلیغاتی دشمنان ایران به جنگ آذری ـ ارمنی با رویکردهای ایدئولوژیک و نژادی تعبیر شود.
مجلس و دولت يک مشکل واحد دارند و آن اين است که در نزد افکار عمومی هر دو به يک اندازه با موضوع عدم اعتماد عمومی روبهرو هستند و بهتر است با عملکرد خود اين موضوع را ترميم کنند.
ترامپ میکوشد با ترغیب تهران به گفتوگو، برای رقابت انتخاباتی و برونرفت از ناکامیهای جاری دولتش، محملی فراهم کند. نیاز او به این اتفاق پنهان نیست. تهران نیز به پشتوانه ایستادگی در برابر فشارهای روزافزون دولت ترامپ، نمیتواند با چشمپوشی از حقوق خود به او امتیاز گفتوگو دهد.
توافق غنیـعبدالله دستمایهای خواهد بود برای طالبان تا در گفتوگوهای آینده خود با دولت و کمیته مذاکره کننده به رهبری عبدالله، مشروعیت آن را به چالش بخواند.
تا وقتی مطبوعات تنها گزارشگران منفعل وقایع با مرزهای محدود عملیاتی باشند، فضای مجازی، تلویزیونهای ماهوارهای و... تامینکننده نیاز مخاطبان در این خلا خواهند بود.
تجربه مدیریت بحران ناشی از کرونا در ماههای اخیر نشان داد که مانند پیش از این، نه تنها دولت بلکه افکار عمومی در همه سطوح اجتماعی ـ اقتصادی با تعدد منطق و راهکارهای گاه متعارض رو به رو بوده و همچنان از یک درک مشترک در چرایی، تبیین و تجویز راهکارها و استراتژی مشترک فاصله دارند.
آمریکاییان توافق صلح با طالبان را در برگهای امضاء کردند که در بالای آن عنوان «امارات اسلامی افغانستان» قید شده بود. توافق دوحه اقدامی راهبردی در خدمت به خلاصی ترامپ از دغدغه افغانستان تا انتخابات ریاستجمهوری آمریکا است.
رقابتها بعد از این نه میان اصلاحطلب، اعتدالگرا و اصولگرا، بلکه در صفوف طیفهایی فعال شود که بازتاب آن را به ویژه در سالهای پایانی دولت دهم شاهد بودیم. مهمترین دستور کار، ایجاد نزدیکی یا مدیریت رقابت میان طیفهایی است که سابقه تعامل میان آنها از «توافق» دور بوده است.
انتشار فیلم آتش زدن کتاب مرجع پزشکی از سوی فردی که تا پیش از این اظهاراتش به طنز در فضای مجازی منتشر میشد؛ سخنان غیرعقلانی و ماجراجویانه فردی که مهمترین نهاد نظامی- امنیتی کشور را با چالش روبه رو میکند؛ حجم سنگین اتهامها و فحاشیها علیه دولت مستقر و انتصاب بدترین عناوین به وزیران آن؛ تبلیغ و تاکید بر یکجانبهگرایی و به سخره گرفتن انتخاب مردم ...
در حقيقت سياست صداوسيما، خواسته يا ناخواسته دوقطبي کردن جامعه شده است، همانطور که در اعتراضات آبانماه ديديم که با معترضان (نه اغتشاشگران) به شکل بيروني رفتار شد.
در چنين شرايطي آمريکا بهترين بهره را از زمان ميبرد؛ چرا که اقتصاد ايران در شرايط مطلوبي قرار ندارد و ادامه اين وضعيت ميتواند تنشهايي را در جامعه به وجود آورد.