مجلس و دولت يک مشکل واحد دارند و آن اين است که در نزد افکار عمومی هر دو به يک اندازه با موضوع عدم اعتماد عمومی روبهرو هستند و بهتر است با عملکرد خود اين موضوع را ترميم کنند.
معاون پارلماني رئيسجمهوري در خصوص وزير پيشنهادي صمت (صنعت، معدن و تجارت) گفته است شخص موردنظر بهزودي به مجلس معرفي ميشود، و دولت بههيچوجه معرفي وزير صمت را به تفکيک وزارتخانه صمت مشروط و موکول نکرده است.
اما نکتهاي که در اين بين داراي اهميت است، اين است که دولت و مجلس در حال حاضر دليل ايجاد چنين موضوعي به برخي فضاسازيهاي رسانهاي، در نوع روابط بين اين دو قوه بازميگردد.
اما اين فضاسازيهاي رسانهاي از سخنان برخي از افراد حاضر در دولت و مجلس منشا ميگيرد بهطوريکه هر يک از طرفها براي خود دليل و علت جداگانه را مطرح ميکند. هر دو طرف در نوبه خود راهکار و ايده دارند.
مصداق اين نوع اظهارنظرها که ميتوان به آن اشاره نمود، سخنان رئيس مجلس يازدهم بود، که در ابتداي تشکيل مجلس يازدهم اظهار داشتند، که بهتر است دولت در سياستهاي خود تجديدنظر کرده و از نيروهاي جوان و انقلابي استفاده کند، اين سخنان در حالي در ابتدا مطرح شد که ما شاهد هستيم که تا به امروز طرحي در اين باره براي دولت ارائه نشده است.
و همچنين برخي اعلام مواضع از سوي دولتمردان نيز باعث شد که جو رسانه به سمتي کشيده شود که فضاي تعامل اين دو قوه اندکي با چالش ديده شود.
مجلس در ابتدا به هر علتي دست به فرافکني زد و تمام ريشهها مشکلات را به پاي دولت نوشتند.
به نظر ميرسد که مجلس ابتدا به جاي اينکه خوراک رسانهها را تامين کند بهتر بود به اين نکته توجه ميکرد، که دولت در مرحله اول براي پاسخگويي و ارائه عملکرد درست آيا ابزارهاي لازم را دارا بود يا اگر ضعف در عملکرد داشت علت آن چه بود و راهکار عملي براي برونرفت از اين موضوعات در حال حاضر چيست.
مهمترين موضوع که مجلس ميتوانست به آن بپردازد اين بود که آيا دولت توانسته است در نوع اتخاذ تصميمات خود بر اساس اهميت عمودي آنها آن را اجرا کند. يا مجبور شده است نسبت به شرايط و به صورت مقطعي و رعايت ملاحظات در اين باره تصميم بگيرد و برخي از موضوعات را کنار گذاشته است.
انتظار ميرود که امروز، مجلس يازدهم باتوجه به عمر باقيمانده از دولت براي برونرفت از مشکلات فراوان که گريبانگير کشور شده، با ارائه راهکار درست و منطقي در کنار دولت قرار بگيرد.
در شرايط کنوني بهتر است مجلس و دولت در جهت رفع نيازهاي جامعه در يک سنگر قرار بگيرند. در حال حاضر جامعه با اوج بيکاري در بين اقشار مختلف رودررو شده و از سوي ديگر صنايع مختلف کشور دچار بحران شدهاند، حال طرح و پرداختن به اين موضوع که تفکيک وزارتخانه با هر شکلي چقدر ميتواند، در رفع مشکلات موجود ايفا نقش کند بايد مورد بررسي قرار بگيرد.
به جاي ايجاد جنگ رواني بهتر است مشخص شود که به راستي اگر اين موضوع تحقق يابد مشکلات موجود در اين حوزه حل خواهند شد.
با اين تفاسير بايد نتيجه گرفت که پرداختن به اينگونه موضوعات و تبديل شدن آن به عنوان يک موضوع در جهت تقابل بين مجلس و دولت کار خردمندانه نيست، زيرا همواره ما شاهد بوديم که در جنگهاي بزرگ نيز طرفين بيگانه و متخاصم ترجيح ميدهند براي تامين منافع مشترک آتشبس اعلام ميکنند.
مجلس و دولت يک مشکل واحد دارند و آن اين است که در نزد افکار عمومي هر دو به يک اندازه با موضوع عدم اعتماد عمومي روبهرو هستند و بهتر است با عملکرد خود اين موضوع را ترميم کنند.