ضرورت رسیدگی به احوال مردمی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند

ایصال نیوز - سال 98 درحالی آغاز شد که باران رحمت الهی آنچنان سخاوتمندانه بر دل زمین های تشنه بارید که نه تنها زمین را سیراب کرد، بلکه کشور را از بحران کم آبی نجات داد اما آنچه کام ملت را تلخ کرد جاری شدن سیلابی بود که با توجه به مدت کوتاه و شدت بارش و نیز آماده نبودن زیرساختها و لایروبی نشدن چند ساله مسیل ها، خسارت‌های فراوان و جبران ناپذیر مادی و انسانی بر جای گذاشت.

ای کاش ایام نوروز و تعطیلات طولانی نبود، شاید مجلسیان با تشکیل جلسات اضطراری بیشتر به کمک دولت و ارتش و سپاه می آمدند، هرچند نمایندگان شهرهای سیلزده خود در صحنه حضور فعال داشتند.

به این عکس دقت کنید، چشمان پر امید و تبسم شادی آفرین در میان انبوه گرفتاری سیل‌زدگان اگرچه همه دارایی خود را از دست داده اند اما لبخند صبوری و امیدواریشان هزاران پیام دارد. از میان همین سیل ویرانگر دوبار چرخ زندگی خود را به حرکت در می آورند و رمز شایستگی ایرانیان نیز همین صبوری و امید است.

همانطور که رهبر انقلاب فرمودند: «پیگیری جدی همه اقدامات لازم تا رفع مشکلات و آلام مردم ادامه یابد» جدای از خسارات، موضوع صدمات روحی و روانی ناشی از حوادثی همچون سیل، بلندمدت و تأثیرگذار است، بنابراین باید به‌گونه‌ای برنامه ریزی و آینده نگری شود که صدمات و خسارات ناشی از اینگونه حوادث به کمترین میزان ممکن برسد» و نیز همانطور که رئیس جمهور تاکید کردند: «دولت رسیدگی به مشکلات مردم را وظیفه خود می داند» باید برای برداشتن گامهای اساسی با همت و دانش اقدام عاجل نمود.

در گام اول، مهمترین و فوری ترین اقدام رسیدگی مادی و معنوی به سیل‌زدگان و مصیبت‌دیدگان سیل اخیر است. برآورد دقیق و فوری از میزان خسارات و اختصاص و تصویب بودجه کافی توسط مجلس برای مناطق سیل‌زده ضرورتی انکار ناپذیراست.

درگام دوم ادامه روند همدلی و همزبانی ملت و دولت و پوشش رسانه ای این همدلی خصوصا از طریق رسانه ملی است. فداکاری مثال زدنی دولت و فرزندان غیور ارتش و سپاه و هلال احمر و بالاتر از همه صبر و متانت و تحمل طاقت فرسای سیل‌زدگانی که از بُعد مادی دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند بسیار مهم و حیاتی میباشد.

متاسفانه برخی ناآگاهانه از درد و رنج و آلام سیل‌زدگان سوء استفاده کرده و سعی در ایجاد تفرقه بین ملت و دولت دارند و گویی بر شاخه نشسته و بن می برند!

باید دانست گاهی خسارت سیلاب، ویرانگر و از خسارت جنگ نیز بیشتر است، زیرا سیلاب ابتدا زیرساختها را منهدم می‌کند و همزمان راههای پشتیبانی و تدارکات را نیز می بندد! اکنون زمان فریادرسی به سیل‌زدگان مظلوم و صبور است و جز آهنگ همدلی و همدردی و فداکاری و ایثار، مرهم دیگری برای آلام مردم وجود ندارد.

به نظر، مسئولان بیش از گذشته باید با درک آلام سیل‌زدگان، فریاد و ناله آنان‌را به گوش جان بشنوند و رسانه ها به‌ویژه رسانه ملی این فریاد و ناله ها را نه برای انتقام از رقیب و استفاده در رقابتهای سیاسی بلکه برای ایجاد همدلی و همزبانی و رفع سریع گرفتاری مردم پوشش دهد؛

«بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی»

خلاصه کلام اینکه حجم خسارت سیل سنگین و بزرگ است، اما اراده و همت ملت ایران بزرگتر است پس میتوان و باید با همدلی و همزبانی، سرعت عمل و اقدام به موقع، به یاری هموطنان سیل‌زده شتافت تا ناجی سیل‌زدگانی باشیم که از لحاظ مادی دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند و گره گشای کار مردمی باشیم که جز خدا فریادرسی ندارند.

تأمین امنیت ملی و حفاظت از عزت کشور و ملت، وظیفه ای‌ است همگانی که فی الحال در حل مشکلات سیل‌زدگان صبور و مصیبت دیده و تلاش بی منت برای رفع آلام آنان تجلی نموده است.

هزران درود و سپاس بر همت دولتمردان و فرزندان رشید ملت در هلال احمر و نیروهای مسلح و مردم غیور و صبور ایران.

انتهای پیام /*

ضرورت رسیدگی به احوال مردمی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود