اصلاحطلبان قبول دارند که در رایآوری آقای روحانی نقش و سهم اصلی را داشتند، اما در مديريت کشور سهمی به اصلاحطلبان داده نشد و مجموعه دوستان اصلاحطلب دنبال سهم نبودند و میخواستند آقای روحانی آنچه خود مصلحت میداند در اداره کشور انجام دهد.
منتخبين مجلس يازدهم مقداري در دوره ماه عسل بسر ميبرند و اين دو سه ماه اوج سرخوشي آنها خواهد بود چون فکر ميکنند واقعا در اين انتخابات خوب بردهاند. هرچند به چند و چون آن و کيفيت انتخابات و رقابتي که اينها در آن شرکت داشتند کاري نداريم.
اکنون همه به نوعي در حال مسابقه هستند که چگونه شجاعت، قدرت نطق و بيان خود را نشان دهند. معمولا نيز در ابتداي مجالس اين فضاها وجود دارد.
البته بهنظر ميرسد که اين فضا دورهاي است و تمام ميشود و شايد 2 يا 3 ماه بيشتر طول نکشد و شايد نطقهاي پيش از دستور جولانگاه اين قبيل صحبتها باشد.
دولت آقاي روحاني نيز در شرايطي نيست که ضربهپذير باشد. اولا ايشان دوره دوم خود را ميگذراند و نگران رايآوري در دوره بعد نيست و در وضعيتي هم قرار ندارد که خيليها بتوانند دولت را متزلزل کنند.
حداکثر اتفاقي که ميتواند بيفتد اين است که برخي اصولگراياني که مجلس را در دست گرفتهاند براي خود سهميه انداختن يک يا دو وزير را در نظر گرفتهاند.
اينکه اصولگرايان دولت آقاي روحاني را دولت اصلاحطلبان معرفي ميکنند چيزي جز شوخي نيست.
اصلاحطلبان با دولت آقاي روحاني همکاري داشتند و حمايت کردند اما به هيچ وجه نميتوان به اين دولت لقب اصلاحطلب داد و قاعدتا اصلاحطلبان نميتوانند مسئوليت آن را بر عهده بگيرند.
اصلاحطلبان مسئوليت حمايت اوليه از آقاي روحاني را حتما بهعهده ميگيرند و برخلاف اصولگرايان که محموداحمدينژاد را روي کار آوردند و بعد به نحوي وانمود کردند که نقشي در روي کار آمدن او نداشته و در برابرش سکوت کردند، اصلاحطلبان قبول دارند که در رايآوري آقاي روحاني نقش و سهم اصلي را داشتند، اما در مديريت کشور سهمي به اصلاحطلبان داده نشد و مجموعه دوستان اصلاحطلب دنبال سهم نبودند و ميخواستند آقاي روحاني آنچه خود مصلحت ميداند در اداره کشور انجام دهد.
البته اصولگرايان نيز ميدانند که اصلاحطلبان در اداره دولت سهمي نداشته و ندارند و نيازي به اذعان اصلاحطلبان نيست.
ضمن اينکه هر موجي که بلند شد نبايد پاسخ دهيم، بين خودمان و دولت آقاي روحاني ديوار بکشيم و ابراز تنبه و تنزه کنيم. بايد خيلي خونسرد با اين مسائل برخورد کنيم و به ياد داشته باشيم که ماه عسل مجلس تا اواخر تابستان سال جاري طول ميکشد.
لذا لزومي به مرزبندي با دولت آقاي روحاني نميبينيم چرا که اين کار چندان به مصلحت و عاقلانه نيست.
بايد مسير اصولي خود را طي کنيم همانطور که تاکنون در حمايت از دولت آقاي روحاني تحليل منطقي و روندي اصولي در پيش گرفته شده است. در ابتداي کار وي در سال 92 و در ادامه سال 96 اصلاحطلبان نقدهاي خود را بدون رودربايستي مطرح کردند، اما سخنان اصلاحطلبان يا شنيده نميشود و يا به اشتباه شنيده ميشود.
اينکه اصولگرايان دولت را منتسب به اصلاحطلبان ميکنند ناشي از فرافکني و فرار به جلوي آنهاست چرا که اصلاحطلبان بسيار محبوبتر از آن هستند که اصولگرايان بخواهند با منتسب کردن آقاي روحاني به اصلاحطلبان آنها را خدشهدار کنند.
دولت آقاي روحاني قانوني بوده و راي مردم را داشته است، اينکه بخواهند اصلاحطلبان را به خاطر حمايت از روحاني مورد مذمت قرار دهند، حنايي بيرنگ است. اين موضوع نشاندهنده سادهنگري اصولگرايان است که هر کس در گروه و دسته آنها نباشد، اصلاحطلب است.