نقش سیاست های حمایتی دولت در مشارکت مردم

با اینکه جامعه شرایط اقتصادی و معیشتی سخت و دشواری را پشت سر می‌گذراند، اما بسیار مطرح می‌شود که مردم باید حضور گسترده‌ای در انتخابات داشته باشند، اما هیچ‌کس از علل به وجود آمدن این شرایط نمی‌گوید.
از این جهت پیش از آنکه به اقناع مردم برای حضور در انتخابات بپردازیم باید ببینیم که چرا این فشارها بدین شدت به مردم آسیب می‌رساند.
دولت ما دولت بسیار ثروتمندی است که به نان شب خود محتاج است و این مسئله از این جهت که دولت میلیاردها دلار انرژی را به قیمت مفت توزیع می‌کند، در حالی که بودجه کل کشور که یک سوم ارزش انرژی در حال تلف شدن هم نمی‌شود، همچنان لنگ می‌زند. این درحالی ست که سالانه فقط معادل یک‌میلیارد و 800 میلیون بشکه نفت انرژی می‌سوزانیم.
حال پرسش اینجاست که آیا این انرژی تبدیل به ثروت می‌شود؟ اگر تبدیل به ثروت می‌شد که عیبی نداشت؛ پس هدرسوزی می‌کنیم. قیمت معمول 8میلیون بشکه نفت در بازار چقدر است؟
اگر برای این یک‌میلیارد و 800 میلیون بشکه، قیمت متوسطی در نظر بگیریم بسیار بیش از ده‌ها برابر بودجه کل کشور است. اگر یک‌میلیارد و 800 میلیون بشکه نفت را یک میلیارد دلار که این رقمِ بشکه‌ای 60 دلار است حساب کنیم، می‌بینیم که مفت سوزانده شده و از بین می‌رود.
کل بودجه کشور که حساب شود تازه کسری هم خواهد داشت. پس چرا کشور از طرفی یک میلیارد دلار انرژی را بر باد می‌دهد و از این طرف برای اداره کشور پول ندارد؟ در نتیجه وقتی می‌خواهیم از اقشار ضعیف حمایت کنیم بودجه نداریم.
آیا این پول نفتی که به‌صورت مجانی در جامعه توزیع می‌شود به‌صورت عادلانه به اقشار ضعیف می‌رسد؟ پاسخ منفی است، چرا که به اقشار توانمند می‌رسد. بهتر است اقشار توانمند قیمت واقعی انرژی را بپردازند تا برای اقشار ضعیف جامعه تدابیر دیگری اندیشیده شود و سیاستهای حمایتی داشته باشند.
نباید برای این که تا اسم کوپن می‌آید نگران شویم که چرا به سمت کوپنی‌شدن حرکت می‌کنیم. ایالات متحده آمریکا که مهد سرمایه‌داری است نیز برای اقشار ضعیف خود کوپن دارد و کارت الکترونیک به اقشار ضعیف جامعه‌اش می‌دهد.
دولت نیز باید کارت الکترونیکی حمایتی به اقشار ضعیف جامعه داده و در عوض انرژی را مفت ندهد و به قیمت واقعی عرضه کند و درآمد حاصل از آن را برای حمایت از 40 درصد فقیر جامعه تخصیص دهد.
اکنون اقشار توانمند جامعه که دارای خودروهای گران‌قیمت هستند در یارانه انرژی مصرف بیشتری نسبت به اقشار ضعیف جامعه دارند. بنابراین دولت نباید به آنها انرژی را ارزان بفروشد. این رویه غلط است و دولت باید انرژی را به قیمت واقعی به همه بدهد و برای اقشار ضعیف سیاست‌های حمایتی قرار دهد و از اتهام کوپنی‌بودن هم نترسد.
اتفاقا ارائه کوپن و کارت الکترونیکی برای جامعه لازم است. دولت اگر مادران شیرده را تحت حمایت قرار دهد و اینها فرزندان برومندی را تربیت کنند، هزینه بهداشت و درمان دولت کم می‌شود. تغذیه خوب دانش‌آموزانی که به مدرسه می‌روند موجب بالا رفتن راندمان آموزشی جامعه خواهد شد.
بنابراین دولت باید گلوگاه‌های حمایتی خود را بشناسد و مد نظر قرار دهد. بنزین را به قیمت واقعی به همه بفروشد و درآمد آن را صرف حمایت از اقشار ضعیف کند. مجموع این اتفاقات باعث می‌شود که رضایت نسبی مردم حاصل شود و آنها با اشتیاق در انتخابات حاضر شوند.
*مشاور سابق رئیس جمهور
انتهای پیام/*

نقش سیاست های حمایتی دولت در مشارکت مردم

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود