باید «همه با هم» بکوشیم تا همراه و یاریگر افراد دارای معلولیت باشیم و اقدامات مؤثری برای فراگیرتر کردن ادای حقوق معلولین به عمل آوریم.
روز جهانی معلولین بـــدرســــتی «یک روز برای همه» لقب گرفته است چرا که این یک وظیفه انسانی همگانی است که نسبت به مســـائل، مشــکلات، مطالبات و ادای حقوق شهروندی افراد دارای معـــــلولــیت درک و حمایت بیشتر داشته باشند؛ آنانی که باوجود محدودیتهای جسمی، پیام آور امید به مثابه اراده اجتماعی هستند.
در این میان شیوع ویروس دنیاگیر کرونا، هشدار و تأکیدی مضاعف و فزاینده بر ضرورت تمرکز و توجه بیشتر برای پاسخگویی به نیازهای افراد دارای معلولیت برای همه ما داشت، چرا که به روشنی نشان داد این افراد هنگام بروز بحرانهایی نظیر کووید19، با مشکلات بسیار بیشتری دست و پنجه نرم میکنند و موانع گسترده تری در مواجهه با این بحرانها دارند.
واقعیت این است که معلولین ، هم در معرض شدیدتر این بیماری قرار گرفتند ( با توجه به ضعف سیستم ایمنی) و هم اثرات اقتصادی اجتماعی این ویروس منحوس بیش از همه آنها را هدف قرار داد.
به عبارت بهتر چالشهای حوزه سلامت، تبعیضهای اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و زیست محیطی و نگرشهای طردآمیز همراه با مشکلات اساسی در زیرساختهای مورد نیاز برای معلولین بیش از همه وقت در این ایام خود را نشان داد.
در این میان، رویکرد در نظام جمهوری اسلامی که بر مبنای عدالت محوری، توزیع عادلانه امکانات و فرصتها و برابری حقوق انسانها بنا شده است باید بیشازپیش معطوف به حقوق افراد دارای معلولیت که یکی از اقشار اصلی ذیحق در این عرصه هستند، شود.
در همین چارچوب، صادقانه باید بگویم که همواره شکرگزار بوده و هستم که در این برهه از مسئولیت، امکان خدمت به این قشر عزیز، مظلوم و پرامید را پیدا کردم.
در همین راستا همراه با مجموعه همکارانم بویژه در سازمان بهزیستی، تلاش جدی صورت گرفت که با تصویب قوانین و آیین نامههای مرتبط، تلاش برای برطرف کردن موانع در دسترسی عادلانه و به خدمات بهداشتی، توسعه زیرساختهای درمانی و آموزشی و مهارتی برای توان جویان عزیز گامهای مهمی برای ادای حق این قشر صورت گیرد، گامهایی که با اینکه مهم بودهاند اعتراف میکنم ناکافی هستند؛ همین جا البته باید بیان کنم که با رویکرد مثبت دولت و مجلس بودجه حمایت از معلولین در لایحه 1400، چهل درصد رشد داشته است که این امر میتواند در ارتقای خدمترسانی به این قشر عزیز تأثیرگذار باشد، البته باور دارم ما باید به نقطهای برسیم که افراد دارای معلولیت بتوانند با منزلت و شأنی که حقشان است به اهداف و چشم اندازهای زندگیشان برسند.
مفید است به این نکته هم اشاره کنم که در هنگامه مقابله با ویروس کرونا نیز، همکاران دلسوزم در سازمان بهزیستی سیاستگذاریها و اقدامات مؤثری برای حمایت از افراد دارای معلولیت انجام داده اند (بخشی از آن توسط خود سازمان بهزیستی، مرکز پژوهشهای مجلس و مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی منعکس شده است) که آنگونه که در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس (مستند به یک نظرسنجی مستقل) بیان شده است، «اقدامات صورت گرفته در زمینه آموزش و آگاه سازی جامعه هدف پیرامون اصول بهداشتی و نحوه مراقبت از خود در برابر کووید19 به میزان قابل توجهی مؤثر بوده است.»
نکته پایانی اینکه در این ایام سخت که هنوز درگیر بحران کرونا هستیم باید «همه با هم» بکوشیم تا همراه و یاریگر افراد دارای معلولیت برای مواجهه با اثرات این ویروس منحوس باشیم و اقدامات مؤثری برای فراگیرتر کردن ادای حقوق معلولین به عمل آوریم. این مهم امکان پذیر نخواهد بود مگر آنکه همانطور که رهبری معظم انقلاب بیان کردهاند باور کنیم که «مسئول حقیقی کمک به معلولان فقط سازمان بهزیستی نیست بلکه همه مردم، بخشهای دولتی، غیردولتی و سازمانهای انقلابی هستند.»