لنگه کفشم را درآوردم و پرت کردم طرف «شاغلام»... همین‌قدر می‌دانم که «شاغلام» گفت: «آخ!!» و افتاد و غش کرد! حالا این «مش‌رجب» دوره افتاده، همه‌جا شایع کرده که «گل‌آقا» زد به بخش خصوصی!!
اسا زلفی از یک طرف این شانس را داشت که فرو ریختن مرغداریش موجب مرگ کسی نشود و فقط خسارت مالی به بار آورد و از طرف دیگر آنقدر منصف و سلیم‌النفس بود که پس از تخریب پروژه‌اش، دیگران را مقصر جلوه ندهد!
بحث ميان مشاهير بالا گرفته بود که مامی با يک ديس واکسن وارد سرسرا شد. مشاهير هجوم بردند و به صدای مامی که داد می‌زد: وايسين واسه واکسين» توجهی نمی‌کردند.
خوبی این مملکت در این است که اگر قرار است مثلا در خصوص آلودگی هوا و لزوم رعایت طرح ترافیک یا فاصله‌گذاری اجتماعی و موارد مشابه تصمیم‌گیری شود، همه حق دارند در این خصوص نه‌تنها فکر، که تصمیم‌گیری کنند.
درحالت کلی خیلی کم پیش می‌آید که مردم ژاپن به چیزی اعتراض کنند. یکی از دلایل عمده آن این است که وقت اعتراض‌کردن ندارند و اعتراض‌کردن در برنامه روزانه‌شان گنجانده نشده است.
مقامات بهتر است از همین حالا از کاهش سفرهای برون‌شهری در نوروز امسال بهترین استفاده را کرده و اعلام کنند «میزان مرگ‌ومیر جاده‌ای در نوروز امسال ٨٠درصد نسبت به نوروز قبل کاهش داشته است.» این دستاورد برای یک‌سال آینده سوژه تبلیغاتی خوبی است.
یادش بخیر، اتفاقات فعلی آنقدر زهرمار است که اتفاقات گذشته جلوی‌شان شیرین جلوه می کند! چه دورهمی‌هایی و عید دیدنی هایی داشتیم بدون گذشتن از تونل ضد عفونی! یادش بخیر، با هاله ای نور بر سر؛ جهان را مدیریت می کردیم!
-
طنز نویس خوب کشورمان، فرزین پورمحبی، در قالب یادداشتی، خوش شانسی فعلی کشور عزیزمان ایران نسبت به عدم شیوع ویروس کرونا را دستمایۀ طنزی قرار داده است که به نظر می رسد با توجه به غلبه جو روانی ترس و شایعه، می تواند در تلطیف فضای اجتماعی کشور، مفید باشد.
این‌بار گفتم چی عجیبه. راننده گفت: «اینکه هیچ ماشین دیگه‌ای توی این جاده نیست. اصلا هیچ چراغی معلوم نیست. تاریکی مطلقه. معلوم نیست روی زمینیم، توی آب‌ایم، توی فضاییم، تو می‌دونی از کی وارد این جاده شدیم؟»...
امروز روز دانشجو است و بر من تکلیف شده این روز را به هر نحو ممکن تکریم کنم. به همین منظور رئوس برنامههای تنظیم‌شده برای گرامیداشت این روز را به اطلاع شما می‌رسانم.
به نظر بنده باید از همان روشی که برای نابودی مطبوعات استفاده شد، برای نابودی فوتبال هم استفاده کرد. همان‌طور که مطبوعات و رسانههای مجازی باعث افول مطبوعات و مرگ تدریجیشان شد، باید فوتبال مجازی راه بیندازیم تا کمکم فوتبال واقعی فراموش شود.
مسئولین هنگام روی کار آمدن، با چندین پوشه شامل: طرح‌های آبادانی، رفاه همگانی، خدمات درمانی و نجات از اوضاع بحرانی می‌آیند. اما بعد از روی کار آمدن خیلی شیک و مجلسی از مردم می‌خواهند خودشان طی یک بسیج همگانی احساس مسئولیت کرده و اوضاع‌شان را با همت و مشارکت، راست و ریست کنند!
