تبیین رسالت فرماندهان در زمان صلح از نگاه امام خمینی(ره)

به گزارش ایصال نیوز، پس از شکست طرح‌های براندازی اقتصادی و سیاسی و نیز شکست عملیات نظامی در صحرای طبس و بی اثر بودن توطئه‌ها و درگیری‌های منطقه‌ای و بویژه شکست توطئه تجزیه کردستان و ملاحظه افکار عمومی متأثر از فعالیت‌های حضرت امام در فرانسه و موازنه قدرت بین شرق و غرب که مانع از دخالت مستقیم آمریکا در جنگ تمام عیار نظامی علیه ایران می‌شد، رژیم عراق و شخص صدام بهترین گزینه‌ای بود که با اتکا به پشتیبانی شرق و غرب می‌توانست بدون حضور سربازان آمریکایی و اروپایی به جنگ علیه ایران اقدام کند.

بدین ترتیب ارتش عراق در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹ تجاوز نظامی گسترده خویش را در طول ۱۲۸۰ کیلومتر مرز مشترک از شمالی ترین نقطه مشترک با ایران تا خرمشهر و آبادان در جنوب ایران آغاز کرد و همزمان هواپیماهای نظامی عراق حوالی ساعت دو بعد از ظهر فرودگاه مهرآباد و مناطق دیگر را بمباران کردند.

هرچند اوضاع داخلی و بین‌المللی در مجموع شکست ایران و پیروزی ارتش صدام را پیش بینی می‌کرد، اما این شرایط با همه دشواری‌ها کوچکتر از آن بود که امام خمینی(ره) را در تشخیص وظیفه و عمل به تکلیف دچار تردید سازد.

امام خمینی(ره) که از اهداف دشمن و استکبار جهانی در رویارویی با انقلاب اسلامی شناخت ژرف و عمیقی داشت در سخنانی روز ۲۶ شهریور ماه ۱۳۶۷ در سخنانی با موضوع تجلیل از رشادت‌های سپاه پاسداران و بیان رسالت فرماندهان سپاه در زمان صلح می گویند:

«... اما من که وظیفه‌ام دعاگویی و سپاس و تشکر از همه سپاهیان و بسیجیان و ارتشیان است، باید به همه نیروهای مسلح کشور و به شما اطمینان بدهم که تا من زنده هستم و تا رَمق در جسم و جان دارم از حمایت و دعای خیر برای شما دریغ نخواهم کرد؛ و شما را از بهترین عزیزان و همراهان خود می‌دانم؛ و همان گونه که در ایام جنگ در کنار شما بوده‌ام، و شاید یکایک شما محبت و ارادتم را به خود احساس کرده‌اید، بعد از این نیز چنین خواهم بود.

شما آیینه مجسم مظلومیت‌ها و رشادت‌های این ملت بزرگ در صحنه نبرد و تاریخ مصور انقلابید.

شما فرزندان دفاع مقدس و پرچمداران عزت مسلمین و سپر حوادث این کشورید. شما یادگاران و همسنگران و فرماندهان و مسئولان بیداردلانی بوده‌اید که امروز در قرارگاهِ محضر حق‌ ماوا گزیده‌اند. و از آنجا که من بین خودم و شما فاصله‌ای نمی‌بینم و سخن دل شما و همه عاشقان انقلاب اسلامی را پیش از اینکه به کاغذ و قلم کشیده شود درک می‌نمایم، تصور می‌کنم که شما به خاطر آن غرور مقدس و آن روح پر حماسه‌ای که سالها در میدانهای نبرد و در هنگامه آتش و خون و از دل صخره‌های صعب مشکلات در فضای سرد و گرم حوادث آبدیده شده است و همه ذرات وجودتان با شجاعت و بیقراری عجین گردیده، از سکون و آرامش رنج ببرید و دلتان در همان حال و هوای خیمه جنگ بتپد، و چه بسا از خود بپرسید که در شرایط صلح چه نیازی به وجودِ ما است که این هم از برکات معنویت و تحول در کشور ما است که پس از هشت سال دفاع مقدس خود احساس خستگی نمی‌کنید.

ولی من به طور جِدّ و اکید می‌گویم که انقلاب و جمهوری اسلامی و نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که بحق از بزرگترین سنگرهای دفاع از ارزش‌های الهی نظام ما بوده و خواهد بود، به وجود یکایک شما نیازمند است، چه صلح باشد و چه جنگ.

من باز تاکید می‌کنم که ما در سیاست خود برای رسیدن به صلح در چهارچوب قطعنامه شورای امنیت جدی هستیم، و هرگز پیشقدم در تضعیف آن نخواهیم بود؛ ولی آثار کارشکنی را در سیاست و رفتار نظامی عراق مشاهده می‌کنیم، که بعید به نظر نمی‌رسد که دست بعضی از قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها در این قضایا پنهان باشد و چه بسا صدامیان بخواهند بخت سیاه و تیره‌گون خود را مجدداً آزمایش کنند.

در هر حال، ما باید آماده و مهیا باشیم. روزهای حساس و تعیین کننده‌ای در پیش داریم؛ و انقلاب اسلامی هنوز سال‌ها و ماه‌های تعیین‌کننده دیگر در پیش خواهد داشت؛ که واجب است پیشکسوتان جهاد و شهادت در همه صحنه‌ها حاضر و آماده باشند، و از کیْد و مکر جهانخواران و امریکا و شوروی غافل نمانند؛ و حتی در شرایط بازسازی نیروهای مسلح، باید بزرگترین توجه ما به بازسازی نیروها و استعدادها و انتقال تجارب نظامی و دفاعی به کلیه آحاد ملت و مدافعان انقلاب باشد، چرا که در هنگامه نبرد مجال پرداختن به همه جهات قوّت‌ها و ضعف‌ها و طرح‌ها و برنامه‌ها، و در حقیقت ترسیم استراتژی دفاع همه جانبه، نبوده است. ولی در شرایط عادی باید با سعه صدر و به دور از حب و بغض‌ها به این مسائل پرداخت؛ و از همه اندوخته‌ها و تجربه‌ها و استعدادها و طرح‌ها استفاده نمود؛ و در جذب هر چه بیشتر نیروهای مومن به انقلاب همت گماشت، و تجارب را به دیگران منتقل ساخت؛ و در تجهیز کلیه آحاد و افراد این کشور، بر اساس اصول و فرمول خاصِ دفاعِ همه جانبه، و تا رسیدن به تشکل واقعی و حقیقی بسیج و ارتش بیست میلیونی، کوشش نمود..»

منبع: جلد ۲۱ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۱۳۳ تا صفحه ۱۳۵.

انتهای پیام/*

تبیین رسالت فرماندهان در زمان صلح از نگاه امام خمینی(ره)

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود