سالمندی، پدیدهای توام با تجارب حرفهای و دانش اجتماعی زیست شده است که به کارگیری حساب شده آن گرچه فرصت طلایی و بیهمتاست، اما به شدت نیازمند برنامه ریزی و توجه آیندهنگرانه نسبت به سلامت روحی و جسمی شهروندان سالخورده برای اجتناب از تبدیل این پدیده ناگزیر اجتماعی به یک بحران است.