خوبی این مملکت در این است که اگر قرار است مثلا در خصوص آلودگی هوا و لزوم رعایت طرح ترافیک یا فاصله‌گذاری اجتماعی و موارد مشابه تصمیم‌گیری شود، همه حق دارند در این خصوص نه‌تنها فکر، که تصمیم‌گیری کنند.
تصمیم‌گیری در این کشور از یک پروسه منحصر‌به‌فردی برخوردار است. در واقع نحوه تصمیم‌گیری در ایران با همه دنیا فرق دارد و ما برای خودمان صاحب سبک و الگوی خاصی هستیم.
شاید بتوان گفت که اگر دم از آزادی می‌زنیم و به‌ویژه مدعی آزادی بیان هستیم، بیشتر آن را در پروسه تصمیم‌گیری اعمال کرده‌ایم تا اگر خوب جواب داد در دیگر حوزه‌ها هم عملیاتی‌اش کنیم. چرا این حرف را می‌زنم؟
چون همین الان هم با اینکه در مسیر رسیدن به محل کارم هستم، هنوز نمی‌دانم بالاخره طرح ترافیک امروز اجرا می‌شود یا خیر؟ چه ربطی به طرح ترافیک دارد؟ خب اثبات می‌کنم.
پیرو عرایض بالا باید ادامه بدهم خوبی این مملکت در این است که اگر قرار است مثلا درخصوص آلودگی هوا و لزوم رعایت طرح ترافیک یا فاصله‌گذاری اجتماعی و موارد مشابه تصمیم‌گیری شود، کسی به تنهایی مسئولیت ندارد و همه حق دارند در این خصوص نه‌تنها فکر، که تصمیم‌گیری کنند.
در برخی کشورها صدنفر کارشناس و مشاور فکر می‌کنند و پس از گزارش به گروه جمع و جورتری آنها نظرات را مطالعه و چکیده آنها را به همراه نظر مشورتی خودشان به یک‌نفر تحویل می‌دهند و او تصمیم می‌گیرد که مثلا طرح ترافیک اجرا بشود یا خیر. اما به نظر می‌رسد این روش در تضاد کامل با دموکراسی است.
درستش و البته روش دموکراتیکش همین است که در ایران اتفاق می‌افتد. مثلا درخصوص همین موضوع اجراشدن یا نشدن طرح ترافیک، هم رئیس ستاد ملی مبارزه با کرونا حق دارد در این‌باره تصمیم‌گیری و اعلام‌نظر کند، هم رئیس شورای شهر، هم معاون حمل‌ونقل و ترافیک، هم رئیس اتحادیه تاکسیداران، هم نایب‌رئیس صنف آرایشگران، هم مسئول امور اداری اتحادیه آب‌میوه‌فروشان و هم هرکس دیگری که شما فکرش را هم نمی‌کنید.
همین موضوع طرح ترافیک تهران و نحوه ورود دوستان را با هم مرور کنیم. ساعت چهار بعدازظهر از قول معاونت ترافیک شهرداری اعلام می‌شد طرح ترافیک به‌شدت هرچه تمام‌تر از صبح فردا اعمال می‌شود. ساعت پنج بعدازظهر یکی از مسئولان وزارت بهداشت می‌گفت مگر از روی جنازه من رد شوند که طرح اجرا شود. اجرای طرح باعث ازدیاد کرونا می‌شود. نیم‌ساعت بعد یکی از مقام‌های راهنمایی و رانندگی می‌گفت بیایید دعوا نکنید و با هم دوست باشید. هیچ طرحی آن‌قدر ارزش ندارد که آدم دوستی‌هایش را زیرپا بگذارد.
پس از نظر ما برای حفظ دوستی‌ها، طرح اجرا می‌شود اما ما متخلفانی را که به محدوده طرح وارد می‌شوند، جریمه نمی‌کنیم و فقط تذکر می‌دهیم. یک‌ساعت بعد یک مقام در وزارت ارشاد اعلام می‌کرد طرح اجرا می‌شود اما به صورت کله‌گنجشکی.
یعنی از صبح تا ظهر و ٤٠دقیقه بعد یک‌نفر از اعضای کانون وکلا می‌گفت هرکس را که به‌طور غیرقانونی وارد محدوده طرح می‌شود باید به توپ بست!
