کرونا؛ نعمت یا مصیبت؟!

ضرب المثل ها نمودار تجربه تفکر و فرهنگ ملت ها هستند و ریشه ای قدیمی دارند. چندی قبل یک کتاب ضرب المثل های انگلیسی به همت دانشگاه معتبر آکسفورد به دستم رسید .عجیب بود. تقریباً در تمام موارد، مشابه فارسی برای آنها داشتیم.

این موضوع را برای یک دوست انگلیسی تعریف کردم. گفت: زیرا عقل و درایت جهانی است. و به راستی هر ضرب المثلی را که از هر جای دنیا بشنویم متوجه می‌شویم که در زبان و فرهنگ ما هم مصداقی دارد.

یک ضرب المثل ناب انگلیسی می گوید هر لکه ابر هر قدر هم سیاه باشد لبه‌اش درخشان است، شاید بتوان آن را اینگونه تعبیر کرد که هر مصیبتی هر قدر گران باشد، جنبه‌های خوشایندی هم دارد.

خب حالا با این همه‌گیری مصیبت بار کرونا جنبه خوشایندی هم می توان در آن پیدا کرد؟ خواهیم دید که این گونه است. طبعاً اگر از زیان های کرونا شروع کنیم هیچ چیز ارزش جان انسان را ندارد.

این ویروس در زمان نوشتن این جملات بیشتر از یک میلیون انسان را مبتلا کرده و همچنان اعداد در حال افزایش است.قطع ارتباط انسان‌ها، جلوگیری از مسافرت‌ها (به خصوص در ایام نوروز) و قطع دید و بازدیدهای معمول از خسارات روانی شیوع کرونا به حساب می‌آید.

البته رکود اقتصادی که در جهان آغاز شده زندگی را بر همه مردم تلخ کرده و تلخ تر هم خواهد کرد. مسأله بسیار حاد دیگری که کرونا به وجود آورد تعطیلی مؤسسات آموزشی از دبستان تا دانشگاه است که خسارات زیادی به سیستم آموزشی مملکت وارد می کند.

به یاد دارم که در قدیم می‌گفتند پشت بچه ها هوا می خورد که مقصود منفک شدن از تحصیل برای مدتی کوتاه بود وقتی که رشته تحصیلی پاره می شود. مدتی زمان می‌برد تا همه چیز به روال قبل بازگردد.

فاجعه دیگر قطع چاپ روزنامه‌های کاغذی است که جریان اطلاعات را متوقف می کند و موجب سختی کسانی می‌شود که از این راه ارتزاق می‌کنند. ما ایرانی‌ها عادت داریم که دوستی و رفاقت را با ژست های فیزیکی (بدنی)نشان بدهیم.

به هم دست می‌دهیم، همدیگر را می بوسیم و یکدیگر را در آغوش می‌گیریم. از این ها هم محروم مانده ایم.

خب به قول معروف جمله عیبش را بگفتی، هنرش نیز بگو. من در این کرونا به غیر از موارد فوق، سراسر نعمت می بینم.

کرونا انسان را از یک دنیای دیوانه ثروتمند و تلاش بیهوده مطلق نجات داد؛ دنیایی که به طور جنون آمیزی در حال سقوط بود و نمی دانست. می گویند قلب به این دلیل می تواند ۹۰ یا ۱۰۰ سال بدون وقفه کار کند که در هر ثانیه هفت دهم استراحت می کند و بقیه زمان را کار می کند.

کرونا به جهان و جهانیان فرصت استراحت داد. فرد فرد مردم روی کره زمین فرصتی برای استراحت پیدا کردند.

به تازگی اعلام شده است که برای نخستین بار است که جو زمین نفس می کشد، چون میزان مونوکسید و دی اکسید کربن کاهش پیدا کرده است. چون مصرف سوخت های فسیلی کمتر شده و بنزین کمتری سوزانده می‌شود.

زمین به خاطر کرونا تصفیه شده و هوا پاک تر شده است. دوست پزشکی به من گفت مردم نسبت به بهداشت آگاه‌تر شدند. البته مصرف آب در ایران افزایش داشته که مردم باید در این مورد آموزش ببینند.

اگر شیر آب را باز بگذارند و دست‌ها را ۲۰ثانیه بشویند ۲۰ لیتر آب مصرف می شود اما اگر شیر آب را در انتهای شستن دست باز کنند تنها ۳ لیتر آب مصرف می شود به همین سادگی.

مسافرت‌های کمتر باعث تمیز شدن جاده ها، رودخانه ها و بستر‌های طبیعی مثل کوه و جنگل شده است. ما مثل تمام دنیا مصرف گرا، تجملاتی و لوکس گرا شده‌ایم. امسال دیدیم لزومی ندارد مبل، میز و صندلی ها را عوض کنیم. یا هزینه های فراوان برای آجیل و میوه هایی که هیچ مهمانی نمی خورد، بپردازیم.

دو شیرینی فروش معروف در تهران قیمت ها را تا یک سوم کاهش دادند، یعنی همیشه می توانستند ارزان بفروشند اما نمی کنند.

کرونا به ما فهماند که زندگی چقدر کوتاه است. کرونا به ما نشان داد که ما چقدر ضعیف هستیم و با یک ویروس نابود می‌شویم‌. کرونا اثبات کرد همه ما یکسان هستیم. همه ملت‌ها، دولت‌ها و قدرت‌ها در معرض انقراض هستند.

اسفند امسال بلایی به نام چهارشنبه سوری (به خاطر انفجار و تلفات) کم فروغ بود. سیزده بدر (به خاطر انهدام طبیعت و افزودن زباله) برگزار نشد و این قطعاً از نکات مثبت ظهور کرونا به حساب می آید.

برای من مشکل است فواید و مضرات کرونا را در ترازو بگذارم و به طور مطلق تعیین کنم کرونا به نفع بشریت است یا نه.

در آینده این امر مشخص خواهد شد و تاریخ زمین را به دو قسمت قبل و بعد از کرونا تقسیم خواهد کرد. ضرب المثل انگلیسی می گوید: سیاه ترین لکه ابر هم حاشیه ای روشن و نقره ای دارد. در مورد کرونا قطعاً همین طور است؛ قطعاً‌.

*کارشناس محیط زیست

انتهای پیام/*

کرونا؛ نعمت یا مصیبت؟!

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود