کرونا و رفتار خاص برخی از مسئولان

از آنجايي که علم و اطلاع کامل و دقيقي درخصوص ميزان عملکرد مسئولان اجرايي از همان ابتدا در ارتباط با بحران کرونا در دست نيست، نمي‌توان به راحتي درستي يا نادرستي مجموعه عملکرد را بررسي کرد. حتي اين مساله که برخي مطرح مي‌کنند پيش از سال جديد مساله قرنطينه را به‌طور جدي مطرح کرده بودند و با توجه به سفرهاي در پيش نوروزي از مسئولان مي‌خواستند جلوي مسافرت‌ها گرفته شود، يا در اعمال قرنطينه همچون چين يا کشورهاي غربي عمل کنيم نيز مد نظر نيست و فرض بر اين است که مسئولان براي عدم اجراي قرنطينه دلايل خود را داشته‌اند.

شايد پاسخ به اين سوال نيز چندان مهم نباشد که اگر قرار نبود قرنطينه اجرا شود پس چرا در ايام نوروز نيروي انتظامي به برخي از کساني که در شهرک‌هاي شمال کشور ويلا دارند و معمولا در ايام نوروز به آنجا مي‌روند مراجعه کرده و از آنها خواسته به تهران يا شهرستان مبدأ خود بازگردند.

اما اين سوال مطرح مي‌شود که اگر قرنطينه لازم بوده چرا مسئولان اجازه داده‌اند که آنها به شمال بيايند و اگر لازم نبوده، چرا از آنها خواسته مي‌شود که منازل‌شان را در شهرک‌هاي شمال کشور ترک کنند و به مبدأ برگردند؟ فرض را بر اين مي‌گيريم که مسئولان براي همه اينها توجيه و دليلي داشته‌اند اما آنچه جاي تامل دارد برخورد سياسي و نگاه خاص به مساله کرونا است که در برخي از جريانات سياسي ديده مي‌شود.

بسياري از پيامک‌هايي که توسط سايت‌هاي رسمي وابسته به بخش‌هاي مختلف مي‌آيند پر از آمار تلفات مربوط به آمريکا يا انگليس هستند. گويي ظاهرا اگر 350 ميليون آمريکايي يا 60 ميليون انگليسي در نتيجه کرونا از بين بروند مشکلات ما حل مي‌شود، در حالي که آرزوي مرگ و نيستي براي ديگران عاري از هرگونه فضيلت اخلاقي است.

اينکه تلاش کنيم نشان دهيم ديگران چقدر مساله، مصيبت و تلفات دارند، مردم در فروشگاه‌ها به دستمال‌هاي کاغذي حمله کردند يا قفسه‌هاي سوپرمارکت‌ها خالي شده، اگر واقعيت و عموميت داشته باشند، باز همان سوال مطرح مي‌شود که اگر ديگر کشورها نتوانند از پس کرونا برآيند، چه افتخار و عظمتي براي ما خواهد بود؟

آيا اگر آمار مبتلايان به کرونا در آمريکا افزايش يابد در ايران کاهش مي‌يابد؟ اگر تعداد فوتي‌ها در انگليس در نتيجه کرونا خيلي زياد شود، باعث خواهد شد که اين آمار در ايران کاهش يابد؟ متاسفانه اين‌گونه برخوردها نه‌تنها از نظر فضيلت‌هاي اخلاقي شايسته نيست، بلکه باعث مي‌شود ه آن مختصر اعتماد و اعتباري که برخي از مردم دارند نيز خدشه‌دار شود.

چون تنها چيزي که از ارائه اين‌گونه آمار به‌دست مي‌آيد، اين است که همچون برخي که منتظرند صاحبان متوفي بيايد و آنها تقاضاي پول کنند، انگار ما هم نشسته‌ايم که ديگران دچار مرگ و مير شوند با اين تفاوت که روشن نيست از مرگ و مير آنها چه سودي عايد ما مي‌شود؟

*استاد دانشگاه

انتهای پیام/*

کرونا و رفتار خاص برخی از مسئولان

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود