اينکه در اين فضاي ضد آمريکايي، جمهوري اسلامي از خروج از معاهده منع گسترش سلاحهاي هستهاي سخن بگويد، بايد طوري عمل شود که اين مهم به نفع آمريکا نباشد و فرصت مقابله با اين معامله مسخره قرن را از کشورمان نگيرد.
طي روزهاي گذشته طرح خروج ايران از معاهده منع گسترش سلاحهاي هستهاي در مجلس شوراي اسلامي اعلام وصول شد و نمايندگان اعلام کردند که در صورت تصويب اين طرح دولت و وزارت امورخارجه موظف خواهند بود تا دو هفته پس از ارجاع پرونده کشورمان به شوراي امنيت سازمان ملل متحد، درباره خروج از NPT به نمايندگان مجلس گزارش دهند.
اين تهديد ايران به خروج از NPT از دو منظر قابل بررسي است. اولين مسأله اين است که روابط ايران با کشورهاي اروپايي در پي اين مسأله چه تغييري خواهد کرد.
آن طور که از شواهد موجود و ظواهر امر بر ميآيد، روابط ايران و اروپا به گونهاي نيست که جمهوري اسلامي بخواهد نگراني خاصي پيرامون اين موضوع داشته باشد.
اروپا بالاجبار يا با تمايل خود قيد همکاري سازنده با ايران را زده و از سوي ديگر با قدرت گرفتن جريان ضد غرب در کشور، اگر اروپا نيز تمايلي به همکاري با ايران داشته باشد، موانع زيادي در داخل وجود دارد.
زماني که پرونده ايران به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع شود، برجام از بين رفته و تمامي قطعنامههاي پيشين عليه ايران مجددا فعال ميشوند.
در اين شرايط خروج از NPT پيامي را به ديگر کشورها ارسال خواهد کرد، که برداشتهاي متفاوت از آن در اختيار ايران نخواهد بود.
با قطع همکاريها با آژانس بينالمللي انرژي اتمي، هر چند که ايران بگويد در پي ساخت بمب هستهاي نخواهد بود و در واقعيت نيز بارها و بارهااعلام کرده که در پي آن نيست، کماکان ديگران فعاليتهاي جمهوري اسلامي را غير صلحآميز تعبير خواهند کرد.
در اين روزها که دونالد ترامپ طرح احمقانه نتانياهو درباره قرارداد قرن را اعلام کرده و موجب اعتراض همه کشورها را فراهم آورده، ايران ميتواند از فضا استفاده کند.
جمهوري اسلامي ميتواند در اين شرايط با استفاده از ديپلماسي عمومي از فضاي به وجود آمده توسط کشورهايي که در پي بلعيدن خاورميانه هستند، بهره برده و راهي براي کاهش فشارها بيابد.
البته هنوز اين طرح مجلس به صورت قانون در نيامده و بعيد است که دولت حتي در صورت تصويب آن را اجرا کند. زماني که آمريکا و اسرائيل با همکاري يکديگر در حال از بين بردن فلسطين هستند، ايران بايد با ابتکاراتي جديد و جمع شدن در قالب کنفرانس کشورهاي اسلامي يا نهادهاي ديگر، در پي اتخاذ راهبردهايي مشترک عليه معامله قرن با ديگر کشورهاي اسلامي برآيد.
اينکه در اين فضاي ضد آمريکايي، جمهوري اسلامي از خروج از معاهده منع گسترش سلاحهاي هستهاي سخن بگويد، بايد طوري عمل شود که اين مهم به نفع آمريکا نباشد و فرصت مقابله با اين معامله مسخره قرن را از کشورمان نگيرد.