یادی از استاد پرورش

در آستانه ششمين سالگرد رحلت استاد ارجمند، سيدعلي‌اکبر پرورش قرار داريم. ياد ايشان در دل‌هاي ما، همکاران و دوستان وي زنده است. عاش سعيداً و مات سعيداً.

شخصيت آقاي پرورش چند بعدي بود. او هم انقلابي بود،‌ هم عارف، هم مفسر، هم استاد ادبيات، هم سياستمدار و از همه مهم‌تر، ولايتمدار.

خوب خاطرم هست اوايل کار روزنامه که دوران پر التهابي را از نظر سياسي مي‌‌گذرانديم، جايگاه ايشان چقدر مؤثر و آرامش‌بخش بود.

بنده، حاج‌آقا عسکراولادي، آقاي توکلي، آقاي پرورش و برخي ديگر از دوستان در دولت اول آقاي مهندس موسوي حضور داشتيم و مخالف مواضع اقتصادي آقاي موسوي و دوستان به‌ اصطلاح چپ وي بوديم.

مواضع اقتصادي ما مورد تأييد اساتيد جامعه مدرسين حوزه علميه قم مثل آيات آذري، قمي، راستي کاشاني، خزعلي، شرعي و… بود.

آن زمان صداوسيما و روزنامه‌هاي موجود، يک‌طرفه مواضع اقتصادي مهندس موسوي را تبليغ مي‌‌کردند و عليه ما موضع داشتند.

کساني که ذکر نام آن‌ها رفت، تصميم گرفتند روزنامه‌اي داشته باشند که به‌ويژه مواضع آن‌ها را درزمينه اقتصادي تبيين و منتشر کند.

روزنامه «رسالت» مقارن اواخر دولت اول مهندس موسوي و آغاز دولت دوم وي انتشار يافت. تحليل‌هاي اقتصادي روزنامه «رسالت» مقابل مواضع دولت موسوي و در جهت مخالفت با آن بود.

نخست‌وزير و دولت نقدهاي روزنامه «رسالت» را برنتابيدند و شکايت نزد حضرت امام (ره) بردند. دأب حضرت امام(ره) هم اين بود که از دولت حمايت کند که بتواند مأموريت خود را به انجام رساند.

يک‌بار حضرت امام(ره) در سخنراني عمومي خود بدون ذکر نام «رسالت»، به ما تشر زدند و خواستند نقدهاي خود را نسبت به دولت در آن شرايط متوقف کنيم. اين مسئله منجر به بحث‌هاي داغي در تحريريه «رسالت» شد. براي بعضي اعضاي تحريريه، پذيرش تشر امام(ره) خيلي سخت بود. بعد از بحث‌هاي طولاني، آنچه جمع‌بندي شد، اعلام ولايت‌پذيري و استقبال از تشر حضرت امام(ره) و لبيک صريح به حضرت ايشان بود.

اين مأموريت به عهده آقاي پرورش گذاشته شد و ايشان با قلم روان، شيوا و جذاب خود فرداي آن روز سرمقاله‌اي نوشتند و به اين طريق به حضرت امام(ره) لبيک گفتيم و باب نقد دولت را تا پايان جنگ بستيم.

جمله زيبايي که از مرحوم پرورش در جلسات تحريريه روزنامه به يادم مانده، اين است که مي‌گفت: «امروز با اطاعت از ولي‌فقيه در هر شرايط بايد تمرين کنيم تا وقتي امام زمان(عج) تشريف آوردند، بي‌چون‌وچرا از ايشان تبعيت کنيم.»

*فعال سیاسی

انتهای پیام/*

یادی از استاد پرورش

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود