در ارتباط بهصورت سنکرون تمام خطوط ارتباطی بهصورت یکپارچه عمل کرده و انرژی الکتریکی را بهکل شبکه برق کشور مقصد انتقال میدهند.
ارتباط الکتریکی ایران و عراق از سالها قبل و ابتدا با احداث یک خط 132 کیلوولت در شهریور ماه سال 1383 بهصورت شعاعی بهمنظور تأمین بخشی از نیاز مصرف برق کشور برقرار شد. سپس طی سالهای بعد سه خط چهارصد کیلوولت نیز جهت افزایش صادرات برق ایران به عراق بهصورت شعاعی ساده احداث و برق بخشهای مجزایی از کشور عراق را تأمین کرد. این روند تاکنون ادامه داشته و قابل توجه است که در تابستان سالجاری نیز بیشترین میزان صادرات برق به عراق انجام شده است.
طی تفاهمنامهای که در جلسهای مورخ 27 دسامبر 2018 (6 دی ماه 1397) مابین وزیر نیرو جمهوری اسلامی ایران و وزیر برق جمهوری عراق به امضا رسید مقرر شد با انجام مجموعهای از مطالعات و اقدامات کارشناسی و تخصصی نسبت به سنکرون کردن شبکههای برق دو کشور اقدام شود و در آن جلسه نیز تاریخ اول نوامبر 2019 (دهم آبان 1398) برای این منظور هدفگذاری شد.
بهدنبال این تصمیم اقدامات لازم بهصورت منظم و مستمر در سطوح مختلف کارشناسی بین دو کشور آغاز شد که خوشبختانه در روز دهم آبان 1398 عملیات بزرگ و ارزشمند سنکرونسازی شبکههای برق دو کشور انجام گردید. این امر مهم منافع فوقالعادهای از قبیل افزایش پایداری فنی، اقتصادی و زیست محیطی را نه تنها برای دو کشور بلکه برای سایر کشورهای منطقه نیز میتواند بهوجود آورد.
در ارتباط بهصورت سنکرون تمام خطوط ارتباطی بهصورت یکپارچه عمل کرده و انرژی الکتریکی را بهکل شبکه برق کشور مقصد انتقال میدهند. از آنجا که برای تحقق این هدف لازم است تمامی تجهیزات شبکه برق دو کشور بهصورت یکپارچه و همزمان کار کنند، اصطلاحاً به این نوع ارتباط، ارتباط الکتریکی سنکرون(همزمان) گفته میشود.
به این ترتیب در صورت وقوع هر حادثه از قبیل خروج ژنراتورها، پستها و خطوط انتقال در هریک از دوکشور متصل به هم بهصورت سنکرون، شبکه برق کشور دیگر میتواند از طریق سایر خطوط تبادلی و ظرفیتهای موجود در سایر نقاط شبکه خود نسبت به جبران کمبودها اقدام کند.
نتیجه طبیعی این امر افزایش پایداری و ضریب اطمینان تأمین برق مشترکین در هر دوکشور بوده و عملاً شبکه برق کشورهای متصل به شیوه سنکرون را بهصورت یک شبکه واحد و یکپارچه در سرتاسر جغرافیای دو کشور تبدیل میکند.
از آنجا که طراحی و اجرای عملیات بهرهبرداری سنکرون شبکههای برق دو کشور توسط نیروهای داخلی و بدون کمک از مشاوران خارجی صورت گرفته است، تحقق این امر نشاندهنده توان بالای متخصصان صنعت برق در اجرای عملیاتی با این وسعت میباشد.
امید است که این حرکت زمینه را برای ایجاد شبکه یکپارچه کشورهای غرب آسیا فراهم کرده وضمن تقویت تعاملات منطقهای، افزایش پایداری شبکههای برق را که لازمه توسعه هرچه بیشتر اقتصادی کشورهای متصل بههم میباشد برای مردم این کشورها به ارمغان آورد.