جنگ برای پايداری صلح

جنگ تحميلي عراق عليه ايران، اتفاقي بود كه ناخواسته از سوي حزب بعث شروع شد و در جريان اين جنگ تحميلي، هزار و 250 كيلومتر مرز ما مورد تاخت و تاز دشمن قرار گرفت و جاه‌طلبان عراقي و حزب بعث، جنگ ناخواسته‌اي عليه ما آغاز كردند. اين، ظاهر داستان و يك كليشه است اما به ياد داشته باشيم كه هيچ پديده اجتماعي، في نفسه خوب يا بد نيست بلكه نحوه استفاده از آن مهم است. اگر به وقايع همزمان با دفاع مقدس نگاه كنيم مي‌بينيم كه ما ملتي بوديم كه به تازگي، دوران انقلاب را پشت سر گذاشته بوديم و كشورمان هيچ آمادگي براي دفاع نداشت اما در همين دوران، به يكباره هزار و 250 كيلومتر مرز ما مورد هجوم قرار گرفت و در چنين شرايطي، بر هر جامعه‌اي لازم و ملزوم است كه از كشور خود دفاع كند. پس بنا بر همان روحيات و گفتماني كه در دوران پس از پيروزي انقلاب حاكم بود، من هم به عنوان يك نوجوان 15 ساله بر خود وظيفه ديدم از كشورم دفاع كنم و من و امثال من رفتيم و حالا، بيش از 230 هزار شهيد و بيش از 500 هزار جانباز داريم و تجربه 8 ساله طولاني‌ترين جنگ. اما امروز بعد از گذشت 31 سال از پايان اين جنگ اعتقاد دارم كه اين جنگ، ناخواسته بر ما تحميل شد اما ما مي‌توانيم از اين تجربه، بهره‌برداري‌هاي زيادي داشته باشيم تا آنجا كه به وحدت جامعه و به صلح منجر شود. هيچ‌گاه از ياد نمي‌بريم كه جنگ، از هر منظري، خوب نيست در حالي كه صلح، هميشه خير است و خداوند هم نسبت به صلح توجه ويژه‌اي دارد. اما وقتي با تهاجم كشوري مواجه شديم، چه بايد مي‌كرديم جز آنكه بايد از وطن خود دفاع مي‌كرديم؟ من به عنوان يك جانباز، به عنوان يك رزمنده اعتقاد دارم كه در اين ميان، ما با اين اشكال مواجهيم كه در اين سال‌ها، نتوانستيم ارزش‌هاي واقعي جنگ؛ آن حس خوب وحدت و آن همگرايي را در نسل امروز نهادينه كنيم.

تنها نگراني و غصه و گله من از اين است كه نتوانستيم آن روزها و آن همدلي‌ها را به نسل امروز منتقل كنيم. آنچه در جريان دفاع مقدس اتفاق افتاد، اين بود كه ملت، يكپارچه از اين كشور دفاع كرد و به تعبير بعضي‌ها، ناسيوناليسم ملي و به تعبير بعضي‌ها، وحدت و يكپارچگي تقويت شد اما وقتي در انتقال اين ارزش‌ها به نسل امروز، موفق نشديم، سوءاستفاده‌هايي از آن فضا ايجاد شد كه در نتيجه، فاصله ما با آن فضا را بيشتر كرد. تنها نگراني و گله من همين است وگرنه كه في نفسه، دفاع مقدس، به ما درس مقاومت و قناعت داد و ايستادگي در مقابل متجاوز را به ما ديكته كرد و همه اينها دستاوردهاي خوب جنگ بود اما گله من به عنوان يك رزمنده، به عنوان يك سرباز، اين است كه نكند ما آن افرادي را كه براي كشورمان جانفشاني كردند و آن ارزش‌ها را خلق كردند خيلي زود فراموش كنيم.

انتهای پیام/*

جنگ برای پايداری صلح

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود