اگر نگاهي به عملکرد دولت مورد حمايت اين جريان بيندازيم خواهيم ديد که کارنامه ديپلماسي اينها چگونه است و چه عملکردي داشتهاند که يک قلم آن تصويب شش قطعنامه سازمان ملل عليه ايران و تعطيل کردن ديپلماسي بود.
برخي جريانهاي سياسي تمام هم و غم خود را گذاشتند تا به هر قيمتي شده رقيب را از بين برده و حذف کنند. اين نگاه حذف سالها است که در کشورمان شناخته شده و در واقع اگر جريان دلواپس کاري غير از اين انجام دهد جاي تعجب دارد. چرا که عملکرد، رفتار و روندي که اين جريان در ارتباط با مسائل سياسي کشور همواره پيش گرفته چندان تناسبي با منافع ملي نداشته و همواره منافع خود را بر منافع ملت ترجيح داده است.
اولويتهاي اين جريان همواره جدا از اولويتهاي ملت بوده و اهدافشان غير از آن چيزي بوده که مردم دنبال کردهاند. از اين رو هر وقت کشور و ملت به سمت آرامش حرکت کرده اينها دلواپس شدند، اما هر زمان که کشور به سوي بحران رفته تلاش کردند که از آن بحران به نفع جريان خود بهرهبرداري کنند و اين کارهاي اخيرشان نيز در همان راستا تلقي ميشود. زماني که برجام به تصويب رسيد و کشور در شرايط مطلوبي قرار گرفت اينها به جاي احساس آرامش دلواپسي پيشه کردند، اما بعدها با خروج آمريکا از برجام حوادث نشان داد که اين جريان نه براي منافع ملي که براي منافع خود دلواپس بودند.
اگر نگاهي به عملکرد دولت مورد حمايت اين جريان بيندازيم خواهيم ديد که کارنامه ديپلماسي اينها چگونه است و چه عملکردي داشتهاند که يک قلم آن تصويب شش قطعنامه سازمان ملل عليه ايران و تعطيل کردن ديپلماسي بود، اما به شکلي غير اخلاقي و ناجوانمردانه به ديپلماسي قوي و نتيجه بخش آقاي ظريف و آقاي روحاني ميتازند. البته اينها چون درک درستي از ديپلماسي ندارند شايسته اظهار نظر در اين خصوص نيز نيستند. بيشتر به مغلطهکاري روي ميآورند و به جاي استدلال مغالطه ميکنند.
همين که آمريکاييها با تمام قدرت و نفوذ خود در جهان نتوانستهاند حتي کشورهاي حامي و همپيمان را با خود همراه سازند و اروپاييها علنا در مقابل آنها ايستادگي ميکنند نشان از ديپلماسي موفق و تاثيرگذار دولت آقاي روحاني و شخص آقاي ظريف است. حال اينکه چرا دلواپسان بدين شکل به دولت آقاي روحاني ميتازند و هدف اين نگاه تخريبي چيست کاملا مشخص است که هدف اين نگاه فتح کرسيهاي بهارستان در پايان سال جاري است. جريان رقيب آقاي روحاني فقط به دنبال بازيابي قدرت از دست رفته خود است. قدرتي که در 92، 94 و 96 از دست دادند و به هر دري ميزنند تا آن را بازپس گيرند.
اين رويکرد دلواپسان حتي اگر به ضرر منافع ملي نيز تمام شود برايشان مهم نيست و هيچ حد و مرزي نميشناسند چرا که فقط به فکر اهداف جرياني و موفقيت خود در انتخابات پيش رو هستند. دلواپسان برخي اوقات به حدي در راستاي تضعيف دولت عمل ميکنند که گويا اپوزيسيون خارج از کشور عليه نظام به فعاليت ميپردازد. برخي اوقات نيز به حدي عليه دستگاه ديپلماسي کار ميکنند که انگار در وزارت خارجه آمريکا نشستهاند و عليه کشور توطئه ميکنند. متاسفانه اين نگاه در ميان مخالفان دولت حاکم است و به رغم توصيه مقام معظم رهبري که همواره دعوت به وحدت کردهاند اينها هيچ زماني وحدت را برنتابيدهاند.