تک‌صدایی در صدا و سیما قابل پذیرش نیست

سازمان صدا وسیما نشان داده که در هجمه به دولت نگرانی ندارد و به هیچ نهادی نیز پاسخگو نیست. به عبارت دیگر هر کاری که بخواهد انجام می‌دهد و سپس از در توجیه بر می‌آید. این رویکرد اخیرا در پخش سریال تلویزیونی گاندو از شبکه3 سیما خود را نشان داد که رسانه‌های دلواپس و مخالف دولت نیز در تقابل با دولت به حمایت از صداوسیما برآمدند. لذا اساسا برای سازمان مهم نیست که دولت در این میان تضعیف یا تخریب شود. از طرف دیگر نویسنده این سریال گفته 80 درصد این سریال تخیلی بوده که جای تامل دارد که برای موضوعی چنین مهم از تخیل بهره می‌‌برند و دولت را متهم می‌کنند! گرچه دراصل قضیه چندان تغییری نمی‌کند چرا که 20 درصد بقیه که اصل ماجرا و خط روایی داستان است نیز درصدد تضعیف دولت بر آمده و ضربه خود را به دولت وارد می‌کند. حال اینگونه رویکردهای ضد دولت این شائبه را به‌وجود آورده که چرا با وجود هجمه‌ها، دولت بودجه این سازمان را تمام و کمال می‌دهد؟ باید اذعان داشت که ردیف بودجه صداوسیما از بودجه عمومی کشور تخصیص داده می‌شود و بودجه عمومی کشور نیز معمولا به پیشنهاد دولت طی لایحه‌ای به مجلس رفته و مجلس نیز با اصلاح و تعدیل در آن بودجه رسمی عمومی کشور را تصویب می‌کند. لذا اینگونه نیست که دولت به‌خاطر عملکرد پراشکال صداوسیما بتواند بر بودجه این سازمان اعمال نفوذ کند. از طرفی دولت فعلی مانند دولت اصلاحات دنبال گروکشی از صداوسیما نیست و چنین روحیه‌‌ای ندارد که مثلا بگوید تا زمانی که صداو سیما مطیع نباشد بودجه نمی‌دهم. مضاف بر اینکه صداوسیما تحت نظارت 3 قوه اداره می‌شود، اما جای بسی تاسف است که با وجود این هجمه‌ها، نماینده دولت در شورای نظارت بر عملکرد صداوسیما بسیار ضعیف عملکرده است. نماینده دولت باید بتواند از موضع دولت دفاع کند نه اینکه صرفا بی‌تاثیر در جلسه حضور داشته باشد. وقتی هر کسی در این سازمان به خود اجازه می‌دهد که با اخذ اعتبار بر علیه دولت برنامه‌سازی کند و به تخریب و تخطئه دولت بپردازد این انتظار از نماینده دولت در شورای نظارت می‌رود که در موضعی فعال، از حق دولت دفاع کرده و مقابل این روند غلط ایستادگی کند. عملکرد صداوسیما چنان بوده که حتی چندی پیش مقام معظم رهبری نیز از آنها گلایه کرد. حال در شرایطی که کشور در موقعیت حساسی قرار گرفته و لزوم انسجام و همدلی در کشور برای خروج از شرایط موجود احساس می‌شود، باید پرسید که چرا صداوسیما خلاف وحدت ملی عمل می‌کند و با پخش برنامه‌هایی دولت را مورد تخریب قرار می‌دهد؟ به‌نظر می‌رسد که می‌توان به شرایط جدیدی فکر کرد که انحصار رسانه‌ای شکسته شود. نمی‌شود در کشوری 80 میلیونی رادیو و تلویزیون رسمی کشور تک‌صدایی اداره شود. ماده 175 قانون اساسی کاملا شفاف است و چیزی نیست که نیاز به تفسیر داشته باشد، این در حالی است که برخی نهادها تفسیر می‌کنند که جز صداوسیما هیچ رادیو تلویزیونی حق فعالیت در کشور ندارد. از این جهت دولت به جای اینکه بخواهد در بودجه بر صداوسیما فشار بیاورد، باید طرح یا لایحه‌ای به مجلس ارائه کند تا تغییرات در جهت بهتر شدن فضای رسانه‌ای ایجاد شود.
* فعال رسانه‌ای
انتهای پیام/*

تک‌صدایی در صدا و سیما قابل پذیرش نیست

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود