خط قرمز پلتفرم‌ها

در خبرها آمده بود تعدادی از دستگیرشده های اغتشاش اخیر گفته اند که تحت تاثیر فضای مجازی دست به آشوب زدند. برخی سلبریتی ها نیز با همین روایت اظهار پشیمانی کردند.

ولی تنها همین ها گرفتار آشوب ذهنی شدند؟ اینطور نیست.

همه آنها که از مرز نقد وضع موجود به آتش نفرت وخشم کشیده شدند آشوب زده‌اند.

همه آنها که از مرز اعتراض به اغتشاش رسیدند نیز گرفتار همین آشوب اند.

همه آنها که این اغتشاش را انقلاب دانستند و فروپاشی را باور کردند نیز از آشوب شناختی صدمه دیدند. و اما ماجرا خاتمه یافت؟ خیر. این داستان ادامه دارد. این آشوب ذهنی را کسانی شکل دادند که با بی محلی به نقش پلتفرم ها در جنگ شناختی، دشمن را بر ذهن و قلب مخاطب ایرانی مسلط کردند و حالا...این خلسه رسانه ای ادامه دارد... اگر تدبیر نکنیم.

پلتفرم صرفا یک رسانه نیست؛ صرفا ابزار سرگرمی نیست؛ صرفا محل تعامل مخاطبان نیز نیست. پلتفرم یک جامعه شبکه ای است. یک شبکه حقیقی و انسانی که شناخت می سازد. قدرت ساخت امر ذهنی دارد و نگرش و گرایش و باور ایجاد می‌کند و اراده و رفتار می سازد. پلتفرم عبور از فضای مجازی به یک زندگی واقعی است.

و اما خط قرمز پلتفرم ها کجاست؟ کجا باید نگران شویم؟

خط قرمز پلتفرم ترویج اباحه گری نیست، بی قانونی نیست، توسعه اقتصاد زیرزمینی نیست، ابزار پولشویی نیست، ترویج آشوب نیست، حتی حضور رسانه‌های دشمن نیست. این همه حتما هست اما فقط این نیست. خط قرمز اصلی جایی است که مارپیچ سکوت ساختاری می سازد.

یعنی چی؟‌ هر پلتفرمی که اجازه تقابل با روایت دشمن ندهد، مسخ کننده است و با روایت‌های یک سویه خلسه رسانه‌ای می سازد. یک دنیای خیالی که همه را وهم زده می‌کند.

خط قرمز ما در مواجهه با پلتفرم ها باید مارپیچ سکوت ساختاری باشد. مارپیچ سکوت ساختاری یعنی الگوریتم های فنی و قرارنامه های حقوقی نوشته و نانوشته که اجازه فعالیت را از جبهه رسانه‌ای حق می گیرد. مثل سانسور سردار تا فیلتر سپاه و حزب‌الله تا پاد روایت های مقابل روایت دشمن... تا نمایش واقعیت.

جبهه مردمی ورسانه ای حق با همه قوت و ضعفش قدرت تقابل دارد. قدرت پنجه‌انداختن در جنگ روایت های اهریمنی دارد. پلتفرمی که اجازه این رویارویی را ندهد زمین جنگ نیست و بلکه جبهه دشمن است.

مارپیچ سکوت ساختاری از طریق قدرت شبکه پلتفرم ها، خلق روایت می کند، روایت های موهوم و خیالی که می تواند هر فردی با هر اعتقادی را تخت بند روایت دشمن کند.

عمق ماجرا روشن نیست؟

این انقلاب هیچ نیست؛ جز ذهن و قلب این مردم. ریشه این انقلاب آفاقی در انقلاب انفسی مردم است. ذهن و قلب این مردم است که 4 دهه با مقاومت از خاک صیانت کرد و دین را به پا داشت. ان‌شاءالله روشن است درباره چه چیز حرف می‌زنیم.
همین؛ تدبیر کنیم.

و صدالبته تدبیر تنها حذف نیست.

*روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی اجتماعی/همشهری

انتهای پیام/*

خط قرمز پلتفرم‌ها

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود