این دستورالعمل را «هرمان کان» استراتژیست آمریکایی و از کارشناسان برجسته علوم نظامی در کتابی با عنوان «خردمندیِ بیخردی» اینگونه توضیح داده و توصیه میکند: «شاید، بهترین راه برای تحمیل سیاستهایمان این باشد که خود را قدری عصبی و احساساتی جلوه دهیم. در این بازی بازدارنده طرفی که به نظر میآید عزمش را جزم کرده و راه بازگشتی برای خود نگذاشته، شانس بهتری برای کسب امتیاز از طرف مقابل دارد که با رفتاری متین به میدان آمده است. این همان جایی است که خردمندی بیخردانه جایز است. تظاهر به اینکه کورکورانه به یک سیاست بیخردانه پایبند هستید، ممکن است بهترین استراتژی یک بحران باشد.»! توضیح آنکه وقتی کسی احساس میکند در مقابل حریفی قرار گرفته است که به هیچ قانون و ضابطهای پایبند نیست و ممکن است در مواجهه با او به هر اقدام دیوانهواری دست بزند، ترجیح میدهد که به خواسته او
تن بدهد تا از عواقب اقدامات این دیوانه در امان باشد!
آمریکا و متحدان اروپایی آن در مقابله با جمهوری اسلامی ایران دقیقا از این ترفند استفاده کرده و متاسفانه به علت وادادگی برخی از مسئولان سیاست خارجی کشورمان، در بهرهگیری از این ترفند چندان هم ناموفق نبودهاند!
نیکی هیلی نماینده قبلی آمریکا در سازمان ملل، پس از کنارهگیری از اینجایگاه، طی سخنانی در کنفرانس شارلوت گفت: « من همواره ترامپ را به عنوان فردی تندمزاج، و در مذاکرات غیرقابل پیشبینی به تصویر میکشیدم تا باعث ترس طرف مقابل شود. این خواسته ترامپ و ماموریتی بود که برای من تعریف شده بود»!
بیانصافی و ناشکری است اگر به این نکته اشاره نکنیم، درحالی که بسیاری از سیاستمداران دنیا و برخی از اهالی سیاست در داخل کشور فریب این ترفند آمریکا را خورده و ترامپ را دیوانه میدانستند، حضرت آقا او را «دیوانهنما» نامیدند.
و اما، در خبرها آمده است که کارگروه اقدام مالی (FATF) تعلیق ایران از لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی را به مدت
۴ ماه دیگر تمدید کرده است. چرا؟! تنها علتی که میتوان برای این تعلیق ۴ ماهه برشمرد، ایستادگی ایران در مقابل خواسته ذلتبار آنان در تصویب لوایح چهارگانه FATF و مخصوصاCFT ، و کنوانسیون پالرمو است. کارگروه اقدام مالی تهدید کرده بود که در صورت خودداری ایران از تصویب این لوایح، عواقب سختی در انتظار این کشور خواهد بود. ولی از آنجا که تصویب FATF در یک کلمه به منزله «خودکشی از ترس مرگ» است! علیرغم اصرار دولت و شماری از نمایندگان مجلس، تصویب این لوایح به نظر کارشناسی مجمع تشخیص مصلحت نظام موکول شد و خوشبختانه اکثریت اعضای مجمع به ماهیت ذلتبار و فاجعهآفرین آن پیبرده و تاکنون از تصویب این لوایح خودداری کردهاند. به بیان دیگر، وقتی کارگروه اقدام مالی(FATF) تهدیدهای خود را بیاثر دیده است با تعلیق ایران در لیست سیاه و تکرار تهدید قبلی در پی اثرگذاری بر اعضای مجمع تشخیص مصلحت و وادار کردن آنها به تصویب این لوایح ذلتبار است.
یکی از تحلیلگران اقتصادی حامی دولت خطاب به مخالفان FATF میگوید؛«چه اصراری دارند که در دنیا به حامی تروریسم شناخته شویم»! و ادعا میکند که درباره مخالفان این لوایح
«شائبه خیانت به کشور میرود»! که باید گفت؛ جنابعالی چه اصراری دارید که سپاه پاسداران، نیروی قدس، وزارت اطلاعات، وزارت دفاع و... را تروریست معرفی کنید؟! اگر از مفاد CFT بیخبرید، چرا درباره موضوعی که از آن اطلاعی ندارید، اظهار نظر میکنید؟! و اگر با خبرید، باید پرسید؛ تروریست نامیدن سپاه پاسداران و نیروی قدس و وزارت دفاع و وزارت اطلاعات و... خیانت به کشور است؟ یا مخالفت با تصویب لوایحی که در صورت پایبندی به آن باید فاتحه امنیت کشور را بخوانیم و ایران و مردم آن را دست بسته به تروریستهای تکفیری تحویل بدهیم؟! مگر کارگروه اقدام مالی (FATF) رسما اعلام نکرده است که تعریف ایران از تروریسم را نمیپذیرد و مگر در سایت وزارت خزانهداری آمریکا، رسما از مراکز مورد اشاره با عنوان تروریست یاد نشده است؟!
باید از طرفداران تصویب لوایح یاد شده پرسید؛ اگر FATF را نپذیریم چه اتفاقی خواهد افتاد که اکنون نیفتاده است؟!
آقای ظریف میگوید، نه من به عنوان وزیر خارجه و نه آقای روحانی به عنوان رئیسجمهور، هیچ تضمینی نمیدهیم که تصویب CFT هیچیک از مشکلات اقتصادی ما را حل کند! ولی میتواند برخی بهانهها را از دست آمریکا بگیرد! و توضیح نمیدهند که اولا؛ کدام بهانهها را؟! مگر اصلیترین بهانه آمریکا برای مقابله با ایران اسلامی، موجودیت نظام جمهوری اسلامی نیست؟ و ثانیا؛ طی
۵ سال و چند ماه گذشته در مقابل آنهمه امتیاز نقدی که به آمریکا دادهایم غیر از افزایش تحریمها و دهها پرونده خصمانه دیگری که علیه ایران اسلامی گشودهاند چه امتیازی گرفتهایم؟! مؤمن و اساسا هیچ عاقلی نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شود. آیا دهها بار گزیده شدن کافی نیست تا بر سر عقل آییم؟! اگر یک امتیاز و فقط یک امتیاز به دست آوردهاید، بسمالله، بفرمایيد!
در ماجرای پیشروی، یعنی اینستکس- INSTEX- که گروه اقدام مالی (FATF) اجرایی شدن آن را مشروط به تصویب لوایح چهارگانه کرده است چیست؟! «نفت در برابر غذا و دارو»! آیا این به اصطلاح کانال تجاری با اروپا تحقیر ملت ایران نیست؟! ارز حاصل از فروش نفت را به بانکهای اروپایی منتقل کنیم! در مقابل از کشورهای اروپایی- و نه هیچ جای دیگر- کالا خریداری کنیم، اما چه کالایی؟ فقط اقلام دارویي و غذایی! تا اینجا همه امتیازها به نفع اروپاست. خب، سهم ما چی؟ از ما نفت میخرند؟ پاسخ منفی است! بانکهای اروپایی تحریمها را لغو میکنند؟ پاسخ این سؤال هم منفی است! بانکهای اروپایی با ما روابط تجاری برقرار میکنند؟ بازهم پاسخ منفی است!... پس اینستکس چیست و چه سودی برایمان دارد؟!... نه فقط تقریبا بلکه تحقیقا هیچ! آیا غیر از این است؟!
و اما، کدام کشورها قرار است بر اجرای آن نظارت کنند؟ بخوانید!
مرکزیت در فرانسه است. کشوری که آشکارا به پناهگاه تروریستها تبدیل شده است. منافقین که به اعتراف خودشان ۱۴هزار تن از مردم این مرز و بوم را ترور کردهاند! (رقم واقعی
۱۷ هزار نفر است) در فرانسه رسما حضور دارند. دیروز در جریان دستگیری اعضای یکی از مراکز تصمیمگیری تروریستهای داعش در عراق معلوم شد که ۱۳ تن از افسران فرانسوی در برنامهریزیهای این گروه فعال بودهاند که بازداشت شدهاند.
مدیریت پروژه بر عهده آلمان است. کشوری که با وجود دعوت رسمی از آقای ظریف برای شرکت در اجلاس مونیخ، اجازه سوختگیری به هواپیمای حامل وزیر خارجه کشورمان را نمیداد و چند ماه است که یکی از دیپلماتهای کشورمان را علیرغم مصونیت دیپلماتیک بازداشت کرده است!
حسابرسی بر عهده دولت انگلیس است. کشوری که به گفته آقای ظریف اجازه گشایش یک حساب بانکی را به ایران نداده و نمیدهد و...
و بالاخره امید است ترفند اخیر آمریکا و متحدانش،
در محاسبات اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت بیتاثیر باشد و این بخش از بیانیه «گام دوم» رهبر معظم انقلاب را به یاد آورند که؛
«پیشنهادهای آنها (سردمداران نظام سلطه) عموماً شامل فریب و خدعه و دروغ است. امروز ملّت ایران علاوه بر آمریکای جنایتکار، تعدادی از دولتهای اروپایی را نیز خدعهگر و غیرقابل اعتماد میداند. دولت جمهوری اسلامی باید مرزبندی خود را با آنها با دقّت حفظ کند؛ از ارزشهای انقلابی و ملّی خود، یک گام هم عقبنشینی نکند، از تهدیدهای پوچ آنان نهراسند و...»
*مدیر مسئول روزنامه کیهان
مرجع : روزنامه کیهان - 4اسفند97