كارگر ايراني آدم ضعيفي نيست و اتفاقا روز كارگر روز بزرگداشت مقام كارگر و مقام كار است. تلاش براي احقاق حقوق كارگران نه تنها لازم كه واجب است اما به اعتقاد من، هويت كارگر، شناساندن آن به جامعه و ارج نهادن به آن، در اولويت است.
ما همواره در بحث حمايت از حقوق كارگر و درست در روز كارگر به فكر كارگران ميافتيم، بيانيههاي غرا صادر كرده و آنها را افراد مورد ظلم و ستم سرمايهدار معرفي كرده و ميرويم تا سال بعد همين موقع يازدهم ارديبهشت ماه. معتقدم حقوق كارگران در تمام طول سال بايد پيگيري شود و مختص يك روز و دو روز نباشد؛ استمرار، رمز نزديك شدن به هدف و حصول نتيجه است. اما در بحث حمايت از حقوق فردي يا جمعي بايد ديد خود را وسعت دهيم؛ يك طرفه و بدون بررسي كارشناسي به قاضي نرويم و تمامي جوانب و حقوق مرتبط را هم بسنجيم. براي نمونه در حمايت از حقوق كارگران، سرمايهگذار را فراموش نكنيم. اگر در حمايت از حقوق كارگران، بحثهاي كليشهاي يكروزه مطرح شود، شأن كارگر حفظ نميشود در حالي كه كارگر ايراني، كارگر توليدكننده، هوشمند و فعال است؛ كسي كه كفش تبريز را توليد كرد، كارگر ايراني بود. كارگر ايراني آدم ضعيفي نيست و اتفاقا روز كارگر روز بزرگداشت مقام كارگر و مقام كار است. تلاش براي احقاق حقوق كارگران نه تنها لازم كه واجب است اما به اعتقاد من، هويت كارگر، شناساندن آن به جامعه و ارج نهادن به آن، در اولويت است. كارگري مفهومي قابل احترام است؛ به اين دليل كه فرد، كار كردن، تلاش و ثمره آن را به صورت مشهود و عيني اثبات كرده است. در حوزه مديريت شهري هم كارگران، كليديترين مُهرهها محسوب ميشوند و به واقع عدم حضورشان به معناي هرج و مرج، بيبند و باري و تعطيل شدن شهر است. مشكلات معيشتي كارگران در دورههاي پيشين كه ادامه آن در دوره فعلي قابل مشاهده است، بر كسي پوشيده نيست؛ وعدههايي نظير مسكن يا مِلك به كارگران به ويژه در ايام انتخابات، نمونههايي از اين مشكلات هستند. شوراي شهر پنجم از تمام امكانات خود استفاده ميكند تا هم شأن كارگر را پايين نياورد و هم در جهت احقاق حقوق آنها گام بردارد. روز كارگر مبارك.
انتهای یادداشت/*