چگونه می‌توان از دولت دوازدهم به نیکی یاد کرد؟

دولت برای سال پایانی خود نقشه راه اقتصادی ترسیم کرده است و به چند نکته کلیدی چون مدیریت هزینه، مولدسازی دارایی‌ها، فروش سهام و اموال مازاد، ثبات در بازارهای مالی، کنترل نقدینگی، حمایت از تولید، افزایش نرخ اشتغال و تکیه بر درآمدهای مالیاتی اشاره کرده است.

پرداختن به موارد یاد شده می‌تواند اقتصاد کشور را به سمت و سویی ببرد که فعالان اقتصادی، سرمایه‌گذاران، مردم و اساتید دانشگاه انتظار دارند.

در سال پایانی دولت مشکلات متعددی وجود دارد که بخش قابل توجه آن به علت تحریم‌های ظالمانه ایجاد شده است، از طرفی شیوع ویروس کرونا هم عاملی شده تا دولت برای حل مشکلات اقتصادی با موانع بیشتری روبه‌رو شود.

مشکل اصلی دولت در این روزها کمبود منابع مالی است که به نظر می‌رسد با برخی راهکارها می‌تواند درآمدهای خود را افزایش دهد و به سمت اجرای تعهدات خود حرکت کند.

دولت روحانی در هفت سال فعالیت خود دستاوردهای بسیار خوب و مهمی را در بخش صنعت نفت، پتروشیمی، برق، آموزش عالی و بهداشت و درمان به دست آورده است که باید رسانه‌ای شود و همه مردم بدانند که دولت با وجود سیل، زلزله، کرونا و تحریم توانسته در بخش‌های مختلف اقتصاد پیشرفت کند. دولت روحانی 5 سال با ظالمانه‌ترین تحریم‌ها روبه‌رو شده و با وجود رفتارهای مغرضانه برخی کشورها و محدودیت‌هایی که امریکا گذاشته بود، در صنایع مختلف به پیشرفت دست یافت؛ دستاوردهای دولت در قیاس با سایر دولت‌ها که شرایط بهتری داشتند به خصوص از نظر منابع مالی، بی‌سابقه بوده است.

همان‌گونه که عنوان شد اصلی‌ترین مشکل دولت، نبود منابع مالی است، اگر دولت بتواند به منابع مالی دست پیدا کند، پروژه‌های عمرانی به سرانجام می‌رسد و این امر برای دولت‌های بعدی به یادگار خواهد ماند.

بر این اساس چهار توصیه جدی و مهم برای دولت دارم تا به منابع مالی دست پیدا کند و از بحران‌ها بگذرد.

اولین نکته این است که دولت دارایی‌های خود را بفروشد؛ این امر به منزله فروش دارایی‌ها از طریق سهام نیست، دولت از طریق مذاکره هم می‌تواند دارایی‌ها خود را به فروش برساند.

دومین نکته این است که دولت بر اتمام پروژه‌های عمرانی که به مراحل پایانی رسیده است، تمرکز کند. پروژه‌هایی که تا یک‌سال و نیم دیگر تمام می‌شود را می‌توان در اولویت قرار داد.

سومین مورد این است که دولت به سمت افزایش نرخ اشتغال و کاهش نرخ تورم برود. مردم ایران بسیار هوشمند هستند و می‌دانند که حرکت دولت به سمت اتمام پروژه‌های عمرانی به منزله ایجاد اشتغال است. در این میان کاهش تورم در کنار رشد اشتغال به اقتصاد ایران کمک شایانی می‌کند که نباید از آن غفلت کرد.

چهارمین نکته که ذکر آن ضروری است، انضباط مالی است، دولت در این بخش باید تمام تلاش خود را کند؛ یکی از نکاتی که در این حوزه توجه سیاستگذاران را می‌طلبد اخد مالیات از سازمان‌ها، نهادها، ارگان‌ها و افرادی است که فرار مالیاتی دارند. دولت باید سازوکاری را اتخاذ بکند که فرار مالیاتی به حداقل برسد؛ اگر چنین امری دنبال شود بخش قابل توجهی از کمبودهای درآمدی دولت برطرف می‌شود و می‌توان به سمت اصلاح حرکت کرد.

اگر پروژه‌های نیمه تمام به سرانجام برسد، نرخ تورم و نقدینگی کنترل می‌شود و دیگر با چاپ پول اقتصاد اداره نخواهد شد.

دولت در سال‌های 95 و 96 به رغم وجود مشکلات متعدد نرخ تورم را تک رقمی کرد و این اتفاق بزرگی بود، لذا اعتقاد دارم با راهکارهای عنوان شده می‌توان برای سال پیش رو نرخ تورم را تک رقمی کرد.

اگر چنین اتفاقی رخ دهد دولت روحانی توانسته در سه سال نرخ تورم دو رقمی را به تک رقمی برساند.

در چنین شرایطی از دولت روحانی به نیکی یاد خواهد شد و همه به دستاوردهایی که دولت داشته اذعان خواهند کرد.

*استاد دانشگاه

انتهای پیام/*

چگونه می‌توان از دولت دوازدهم به نیکی یاد کرد؟

نسبیت گرایی فرهنگی

ایدئولوژی سیاسی چیست؟

قهقرا و پیشرفت؛ یک گزارش مستند

مجید رضائیان: محدوديت‌های رسانه‌ای برداشته نشود راه‌ حل معقول و منطقی برای سيستم نخواهد بود