مرجع تقلید شیعه آیت الله علوی گرگانی امروز سه شنبه پس از طی دوره ای بیماری به ملکوت اعلی پیوست.
به گزارش ایصال نیوز، آیتالله علوی گرگانی روز جمعه به دلیل بیماری، در بخش ویژه بیمارستانی در شهر قم بستری شده بود.
فرزند آیت الله العظمی علوی گرگانی در گفت وگو با سایت جماران خبر درگذشت این مرجع تقلید شیعه را تایید کرد.
آیت الله العظمی سید محمد علی علوی گرگانی در خرداد سال ۱۳۱۸ در نجف به دنیا آمد.
وی از محضر اساتیدی همچون آیت الله بروجردی، امام خمینی، آیت الله اراکی و بهره برد.
ایشان از مراجع تقلید شیعه و از استادان درس خارج فقه و اصول فقه در قم بود.
او از شاگردان آیتالله بروجردی، امام خمینی، آیت الله گلپایگانی و آیت الله اراکی بوده است.
برخی از تألیفات علوی گرگانی عبارتاند از:
المَناظر النّاضرة فی احکامِ العِترةِ الطّاهره، منهجالناسکین (در زمینه مناسک حج) و توضیحالمسائل به زبانهای فارسی و اردو و عربی.
ساخت مسجد و درمانگاه در گرگان و تأسیس صندوق قرضالحسنه در تهران از جمله اقدامات وی است.
* زندگینامه و تحصیلات
سید محمدعلی علوی گرگانی در خرداد سال ۱۳۱۸ش در نجف به دنیا آمد. پدرش سید سجاد از فقیهان گرگان بود.
محمدعلی در هفتسالگی، همراه پدرش به ایران نقلمکان کرد. علوی گرگانی نزد پدرش ادبیات عرب را فرا گرفت. در شانزده سالگی، عازم سفر عتبات و حج شد و در بازگشت از حج، قصد ماندن در نجف را داشت؛ اما به توصیه آیتالله حکیم به قم بازگشت.
وی درسهای سطح را طی چهار سال نزد افرادی چون مجاهدی تبریزی، سلطانی طباطبایی و ستوده اراکی فراگرفت.
او سه سال، در درس خارج فقه آیتالله بروجردی و هشت سال در درس خارج اصول فقه امام خمینی و پانزده سال در درس خارج فقه مرتضی حائری یزدی شرکت کرد.
وی هفت سال، در ایام تابستان، به نجف می رفت و در درس عالمان حوزه علمیه نجف همچون آیت الله خویی و میرزا باقر زنجانی حاضر میشد. آیت الله گلپایگانی، عباسعلی شاهرودی و محمدعلی اراکی از دیگر استادان وی بودند.
*جایگاه علمی و مرجعیت
آیت الله علوی گرگانی تدریس علوم دینی را با کتابهای ادبیات عرب آغاز کرد. پس از آن، کتابهای معالم، قوانین، شرح لمعه، رسائل، مکاسب، کفایه و شرح منظومه را تدریس کرد. وی در سال ۱۴۰۵ق به تقاضای شماری از شاگردانش، تدریس درس خارج فقه و اصول فقه را آغاز کرد.
در سال ۱۴۱۲ق، جمعی از شیعیان، به ویژه اهالی مازندران و گیلان، از او تقاضای رساله توضیحالمسائل کردند. او نیز این رساله را به زبان فارسی نوشت و سپس به زبانهای عربی و اردو نیز ترجمه کرد و در اختیار مقلدان قرار داد.