«سورونبای جین بیک اف» رئیس جمهور قرقیزستان به سبب اوضاع و تنشها در این کشور، استعفای خود را اعلام کرد و گفت: من نمیخواهم در تاریخ قرقیزستان به عنوان رئیس جمهوری از من یاد شود که به خون شهروندان خود راضی شده و به آنها تیراندازی کرده است.
به گزارش ایصال نیوز، امروز پس از برگزاری مذاکرات، «سورونبای جین بیک اف» رئیس جمهور قرقیزستان به سبب اوضاع و تنشها در این کشور، تصمیم به استعفا گرفت. رئیس جمهوری قرقیزستان امروز(پنجشنبه)در پی ناآرامیهای پس از انتخابات پارلمانی یکشنبه هفته گذشته، از مقام خود کناره گیری کرد.
جین بیک اف در متن استعفای خود که در سایت ریاست جمهوری منتشر شده آورده است:
«هموطنان عزیز! اوضاع اجتماعی و سیاسی در پایتخت کشورمان بیشکک همچنان پرتنش و ملتهب است. دیروز مجلس ترکیب دولت را تأیید کرد و من نیز این حکم را امضا کردم اما تنش در کشور کاهش نیافت و تقاضای استعفای فوری من از طرف مردم ادامه دارد. وضعیت فعلی نزدیک به یک درگیری دوجانبه است. از یک طرف معترضین، از سوی دیگر سازمانهای اجرای قانون حضور دارند. نیروهای نظامی و سازمانهای اجرای قانون موظفند از اسلحه برای محافظت از محل اقامت دولت استفاده کنند. در غیر این صورت، خون ریخته می شود، این یک امر اجتناب ناپذیر است. من از هر دو طرف میخواهم که تسلیم تحریکات نشوند.
هموطنان عزیزم! برای من صلح، یکپارچگی کشور، وحدت مردم ما و آرامش در قرقیزستان و جامعه بالاتر از همه است. برای من هیچ چیز عزیزتر از زندگی هر یک از هموطنانم نیست. من قدرت را نمیخواهم و خواهان قدرت و کرسی آن نیستم، من نمیخواهم در تاریخ قرقیزستان به عنوان رئیس جمهوری از من یاد شود که به خون شهروندان خود راضی شده و به آنها تیراندازی کرده است. بنابراین، تصمیم گرفتم استعفا بدهم. من از جبار اف و سایر سیاستمداران میخواهم که طرفداران خود را از پایتخت کشور خارج کنند و زندگی مسالمت آمیز را به مردم بیشکک برگردانند. هیچ قدرتی ارزشمندتر از یکپارچگی کشور و هماهنگی در جامعه نیست. باشد که خداوند متعال از همه ما محافظت کند، امید که در سرزمین ما صلح و آرامش برقرار باشد.»
گفتنی است، در پی اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات پارلمانی و خشونتها، کمیسیون مرکزی قرقیزستان هفته گذشته نتایج انتخابات پارلمانی را باطل اعلام کرد. انتخابات در تاریخ چهارم اکتبر برگزار شد. میزان مشارکت مردمی ۵۶.۵ درصد بود. پس از بررسی آرای ۹۸ درصد از شعبهها، نتایج اولیه نشان داد که چهار حزب به پارلمان راه یافتند که سه حزب نزدیک به رئیسجمهوری قرقیزستان بودند و همین امر به شورش سایر احزاب و تصرف پارلمان منجر شد.