فرض کنیم که امریکا اشتباه کرده است. در این صورت اکنون باید شاهد تغییر سیاست آن کشور باشیم. زیرا بعید است کشوری در حد امریکا یک اشتباه را بارها و بارها و پشت سر هم مرتکب شود، و هیچ اصلاحی هم در سیاست خود انجام ندهد. بنابراین باید دقت کرد و احتمال داد که این سیاست‌ها آگاهانه و در جهت تخریب کلیت منطقه است.
تمایزها میان جامعه ما با یک جامعه پیشرفته زیاد است ولی به نظر من یکی از مهم‌ترین تمایزات، وجود پرونده‌های مفتوح فراوان در ایران است. پرونده‌هایی که فکر و ذهن مردم و مطبوعات و رسانه را به خود مشغول کرده است و هر روز هم اسناد درست و غلطی به دادگاه افکار عمومی عرضه می‌شود و باز هم در نهایت رسیدگی نمی‌شود و هیچ حکم قطعی و نهایی صادر نمی‌شود.
بزرگ‌ترين اشتباه، سياست ارزی نه در يك سال گذشته كه در 6 سال گذشته بوده است و مورد بعدی كه اهميت آن نيز كمتر نيست، اشتباه فاحش در قيمت‌گذاری كنوني انرژی است.
عصبانیت امریکایی‌ها نه تنها از انتشار اسناد مکتوب، بلکه از فیلم‌هایی است که از نظامیان امریکایی منتشر کردند و نشان داد که سربازان امریکایی بیش از آنکه برای یک اقدام کلاسیک نظامی به منطقه و عراق آمده باشند، در پی انجام اقداماتی برای تخلیه انگیزه‌های غیرانسانی و روانی خود و آدم‌کشی بوده‌اند.
اینکه صبح بلند شویم و ببینیم نام خیابان یا محله ما را تغییر داده‌اند، بدون اینکه نظر ما را بخواهند، بسیار ناامیدکننده است. در این وضعیت سیل و نیز ناپایداری روابط خارجی و مشکلات اقتصادی، نوشتن از مساله‌ای به نسبت فرعی، شاید به مذاق بسیاری خوش نیاید.
