به گفته اکثر مورخان تاریخ ولادت امام رضا (ع) یازدهم ذی‌القعده سال ۱۴۸ هجری قمری و در شهر مدینه است. ایشان توسط مأمون عباسی و به وسیله سم، مسموم شدند و در ۳۰ صفر سال ۲۰۳ قمری به شهادت رسیدند.
*مشخصات امام رضا (ع)
| نام |
علی بن موسی |
| کنیه |
ابوالحسن (ثانی) |
| تاریخ ولادت |
۱۱ ذی‌القعده سال ۱۴۸ هجری قمری |
| زادگاه |
مدینه منوره |
| مدت امامت |
۲۰ سال |
| تاریخ شهادت |
آخر ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری |
| محل دفن |
مشهد |
| محل زندگی |
مدینه، مرو |
| لقب‌ها |
رضا، عالم آل محمد، غریب الغرباء معین الضعفاء شمس الشموس انیس النفوس |
| نام پدر |
امام موسی کاظم (ع) |
| نام مادر |
نجمه خاتون |
| همسر |
سبیکه |
| فرزند |
امام جواد (ع) |
| طول عمر |
۵۵ سال |
در مورد تاریخ شهادت این امام بزرگوار نقل‌های مختلفی وجود دارد؛ برخی سال شهادت ایشان را ۲۰۲ و برخی سال ۲۰۳ هجری قمری می‌دانند. همچنین درباره روز شهادت ایشان نیز اختلاف نظرهایی وجود دارد و در منابع تاریخی روزهای هفدهم ماه صفر، روز جمعه در ماه رمضان و آخر ماه صفر برای شهادت امام رضا ذکر شده است که از این بین تاریخ سی ام صفر سال ۲۰۳ مشهور ترین و قوی‌ترین روایت است.
بر اساس روایات تاریخی امام هشتم (ع) پس از قبول ولایتعهدی مامون به شهر مرو که مرکز خلافت آن زمان بود رفت. درباره محل شهادت ایشان به طور کلی می‌توان گفت که این امام بزرگوار در خراسان به شهادت رسیدند ولی در مورد محل دقیق شهادت ایشان نیز روایات متعددی وجود دارد.
گفته شده است که امام رضا (ع) به روایتی در سرخس و به روایتی در شهر توس به دستور مامون عباسی و به وسیله خوراندن انگور زهرآلود یا سم به شهادت رسیدند. به دستور مامون پیکر پاک و مطهر ایشان در قریه سناباد توس در دارلاماره حمید بن قحطبه طایی که مشهد کنونی است به خاک سپرده شد.
*عاقبت مأمون پس از شهادت امام رضا (ع)
سیاست‌های مأمون همواره مخالفت بزرگان عباسی و مردم بغداد را به دنبال داشت. به دنبال این مخالفت‌ها گروهی در بغداد با ابراهیم بن مهدی بیعت کردند و خلافت مامون را نپذیرفتند.
به تدریج و با ادامه مخالفت‌ها فضای بغداد ناآرام شد و جنگ‌های داخلی شکل گرفت. مامون به این نتیجه رسید که برای رفع ناآرامی‌ها باید سیاست‌های خود را تغییر داده و پایتخت حکومت را به بغداد انتقال دهد.
او که وانمود می‌کرد نقشی در شهادت امام رضا (ع) نداشته است، پس از ورود به بغداد هدایایی برای امام جواد (ع) فرستاد و از علویان دلجویی کرد اما پس از مدتی اجازه ورود آنان به کاخ خلافت را لغو کرد و علویان را وادار کرد تا لباسی که نماد بنی عباس بود را بپوشند.
سرانجام مأمون در حالی که مشغول حمله به روم بود در ۱۸ رجب ۲۱۸ هجری قمری به علت بیماری در بَدَندون از دنیا رفت و در طَرَسوس دفن شد.
انتهای پیام/*
