بازیکن لژیونر تیم ملی بسکتبال با ویلچر که از نزدیک شاهد وقوع زلزله در ترکیه بود، می‌گوید: زلزله ترکیه مثل یک فیلم وحشتناک بود که هنوز هم شب‌ها از ترسم خوابم نمی‌برد و حالم بد می‌شود.ساختمان ژاپنی که در آن سکونت داشتیم فرو نریخت.

به گزارش ایصال نیوز، محسن بیگدلی عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر که در زمان وقوع زلزله در شهر اسکندرون ترکیه حضور داشت، در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: در زمان وقوع زلزله بیدار بودم و هم‌اتاقی‌ام طلوعی خوابیده بود، وقتی زلزله شد از تخت پایین آمدم و تنها فرصت پیدا کردم تا هم‌اتاقی خود را از خواب بیدار کنم چون در طبقه ۱۴ بودیم و آسانسور نیز قطع شده بود.

ساختمان ما توسط ژاپنی‌ها ساخته شده بود و فرو نریخت

او ادامه داد: امکان خروج از ساختمان را نداشتیم، بنابراین با همان لحافی که دستمان بود بدون ویلچر خودمان را به سمت چارچوب اتاق کشاندیم و همان جا نشستیم تا زلزله تمام شود انگار فیلم وحشتناک می‌دیدم، کمد در فاصله دو، سه سانتیمتری‌ نزدیکم افتاد و شانس آوردم که به من نخورد. من و دوستم هول کرده بودیم و فقط به ذهن‌مان رسید که زیر لحاف بمانیم، زلزله بیش از یک دقیقه طول کشید، تکان‌های آن به حدی زیاد بود که هر زمان آن شب را به یاد می‌آورم از ترس خوابم نمی‌برد. چون ساختمان محل سکونتمان توسط ژاپنی‌ها ساخته شده بود فرو نریخت؛ به صورت ریلی و مقاوم در برابر زلزله بود. البته در همان لحظه صدای افتادن یکی از دیوارهای خانه را شنیدیم که خوشبختانه آسیبی به ما وارد نکرد.

۱۳ طبقه را به صورت نشسته لیز خوردیم و پایین آمدیم

وی افزود: چون آسانسور کار نمی‌کرد ۱۳ طبقه را به صورت نشسته لیز خوردیم و پایین آمدیم تا خودمان را به بیرون ساختمان برسانیم، اگر ساختمان ضدزلزله نبود امکان نداشت زنده بمانیم و واقعا فکر می‌کنم زنده ماندن ما چیزی شبیه معجزه بود.

هر کجا نگاه می‌کردیم جنازه روی زمین بود

بازیکن لژیونر تیم ملی بسکتبال باویلچر خاطرنشان کرد: وقتی از ساختمان بیرون رفتیم، خانه‌های بسیار زیادی ویران شده بود، هوا بسیار سرد و باران در حال باریدن بود، هر کجا نگاه می‌کردیم جنازه روی زمین بود و واقعا نمی‌دانستیم در آن شرایط چه‌کار کنیم، تنها چیزی که توانسته بودیم با خود بیاوریم تلفن همراه بود، شانسی که آوردیم این بود که یکی از دوستانم تماس گرفت تا ما را به جای امنی ببرد، اگر او نبود واقعا نمی‌دانم در آن شرایط زنده می‌ماندیم یا خیر؟

هنوز هم احساس ترس دارم

بیگدلی افزود: او ما را به یک روستایی برد که بعد از چند روز از طریق کنسولگری توانستیم ویلچر و مدارک خود را از ساختمان محل سکونت برداریم و به ایران برگردیم، با وجود این که مدت زیادی از این اتفاق می‌گذرد اما هنوز هم احساس ترس دارم، تیک عصبی گرفتم و هر لحظه احساس می‌کنم زلزله می‌آید.

وی درباره زمان بازگشت دوباره خود به ترکیه، اظهار کرد: بعد از وقوع زلزله تیم ما از لیگ انصراف داد و در حال حاضر به عنوان بازیکن آزاد می‌توانم در سایر لیگ‌های ترکیه به عنوان لژیونر بازی کنم، البته هنوز زمان بازگشتم به ترکیه مشخص نیست و منتطر تصمیم فدراسیون ترکیه هستیم تا ببینم چه زمانی شرایط بازگشتم فراهم خواهد شد.

عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر در پایان درباره حضورش در تیم ملی و این که آیا در مسابقات جهانی امارات شرکت خواهد کرد یا خیر؟ تصریح کرد: از ۱۶ اسفند که اردوی تیم ملی در کهریزک آغاز می‌شود همراه تیم ملی تمریناتم را پیگیری خواهم کرد تا ببینم در لیست نفرات اعزامی به مسابقات جهانی امارات قرار خواهم گرفت یا خیر؟

انتهای پیام/*