تیغ تهدید خشکسالی در سال های اخیر بخش های مختلف را با مشکلاتی عدیده ای مواجه کرده است که در این میان، خشکسالی کشاورزی به عنوان مهمترین بخش اقتصادی کشور از جمله مباحث مهمی است که به تاکید کارشناسان باید برای کاهش آن، برنامه ریزی مناسبی اتخاذ شود.

به گزارش ایصال نیوز، ایرنا در گزارشی درباره خشکسالی نوشت: به تعریف کارشناسان، خشکسالی کشاورزی عبارت از یک دوره ممتد کمبود بارش که به صدمه زدن به محصولات زراعی و کاهش عملکرد می‌شود. دیگر از انواع خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک است.

بی شک یکی از مهم‌ترین عوامل توسعه پایدار دسترسی به منابع سرشار آب است که بودنش موجب حیات و گردش چرخ‌های زندگی است و نبودش فقر و نیستی، مهاجرت و تنگدستی را در بردارد.

به گفته کارشناسان و استادان دانشگاه‌های استان اصفهان افزایش جمعیت باعث کاهش منابع آب در دسترس شده است و دو سوم جمعیت جهان از سال ۲۰۲۵ با مشکل کم آبی مواجه خواهند بود.

استفاده بهینه از منابع آب به عنوان یک سرمایه راهبردی ملی و ودیعه‌ای برای نسل‌های آینده، مستلزم بهره برداری حساب شده و هوشمندانه از منابع آب است که بسیاری از مناطق واقع بر کمربند خشک جهان با آن مواجهند.

قرارگیری قسمت اعظم کشور ایران در منطقه خشک و نیمه خشک جهان، رشد جمعیت و نیاز به تأمین امنیت غذایی، استقرار صنایع آب بر در مناطق کم آب کشور، خشکسالی‌های مکرر، کاهش ذخایر برف مناطق کشور، بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و مدیریت غیر سیستمی منابع آب کشور باعث بروز منازعات اجتماعی، تخلیه روستاها و افزایش حاشیه نشینی شهرهای بزرگ شده است.

عمده شهرهای بزرگ ایران در مناطقی واقع شده‌اند که دسترسی آنها به منابع آب‌های سطحی کم بوده و بیشتر از آب‌های زیرزمینی استفاده می‌کنند.

مساحت اراضی کشاورزی استان اصفهان ۵۶۹ هزار هکتار است و ۱۱ درصد از اشتغال و هفت درصد از تولید ناخالص ملی این استان به بخش کشاورزی اختصاص دارد که سطح زیر کشت محصولات گلخانه‌ای شامل سبزی و صیفی و گل و گیاه زینتی استان برابر هزار و ۶۰۰ هکتار و میزان تولید سالانه سبزی و صیفی گلخانه‌ای استان بالغ بر ۲۳۵ هزار تن بود که اصفهان رتبه دوم کشوری را به خود اختصاص داده است.

سطح کشت گلخانه‌های کشور در سال جاری به پنج هزار و ۳۰۰ هکتار خواهد رسید.

توجه به خشکسالی کشاورزی ضرورتی اجتناب ناپذیر

جهانگیر عابدی کوپایی در گفت و گو با ایرنا افزود: خشکسالی مشخصه‌ای از اقلیم است که به طور تقریبی در تمامی مناطق اقلیمی رخ می‌دهد اما مشخصات آن از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است.

وی با بیان اینکه خشکسالی در یک منطقه بخش‌های مختلف را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ادامه داد: این مساله باعث تمایز انواع خشکسالی‌ها شامل هواشناسی، کشاورزی، هیدرولوژیک و اجتماعی- اقتصادی می‌شود که از این میان توجه به خشکسالی کشاورزی به علت ارتباط تنگاتنگ آن با تولید محصولات کشاورزی اهمیت بیشتری می‌یابد.

استاد دانشگاه بیان کرد: خشکسالی کشاورزی عبارت است از یک دوره ممتد کمبود بارش که منجر به صدمه زدن به محصولات زراعی و کاهش عملکرد می‌شود.

وی اضافه کرد: سایر فاکتورهای اقلیمی نظیر دمای بالا، باد شدید و رطوبت نسبی پایین، در بسیاری از نقاط جهان با این پدیده همراه شده و می‌توانند به طور قابل ملاحظه‌ای بر شدت آن بیفزایند.

عابدی گفت: در ایران، کشاورزی همواره تحت تأثیر شرایط نامساعد بارش بوده است و در شرایط اخیر، به واسطه عدم حصول شرایط رطوبتی مناسب و کاهش بارندگی در فصل بهار، سطح تولید دچار تهدیدات جدی شده است.

وی اظهار داشت: پایش خشکسالی کشاورزی اثرات مختلف ویژگی‌های هواشناسی یا هیدرولوژیک خشکسالی را به پدیده کشاورزی بویژه کمبود بارش، اختلاف بین تبخیر- تعرق واقعی و پتانسیل، کمبود رطوبت خاک و افت سطح آب زیرزمینی مرتبط می‌سازد.

به گفته این استاد دانشگاه، تا زمانی که خشکسالی به کمبود شدید آب منجر نشود، توجه دولت‌ها به آن جلب نمی‌شود و آنچه باعث غفلت دولت‌ها از این پدیده شده، تصادفی بودن آن است زیرا خشکسالی واقعیتی جدایی ناپذیر از کشور ماست و تنها پیش بینی دقیق زمان وقوع و دوره آن مشکل است، از این رو کاهش هزینه‌ها و عوارض آن مستلزم برنامه ریزی مناسب است.

کشاورزی اولین بخش اقتصادی است که تحت تأثیر خشکسالی است

وی با اشاره به تعریفی از خشکسالی کشاورزی افزود: دیدگاه کشاورزی زمانی که رطوبت خاک از نیاز واقعی گیاه کمتر و منجر به خسارت در محصول شود، خشکسالی اتفاق افتاده است چون در محاسبه نیاز آبی گیاهان، مشخص شده که نیاز آبی آنها با هم متفاوت است.

وی ادامه داد: در این راستا مفهوم خشکسالی از دیدگاه کشاورزی برای محصولات مختلف یکسان نیست در واقع این خشکسالی زمانی رخ می‌دهد که مقدار رطوبت خاک به قدری کم شود که جوابگوی مقدار تبخیر- تعرق نباشد و در نتیجه سبب می‌شود که رطوبت خاک برای جوانه زدن و رشد گیاهان زراعی، باغی و مرتعی کافی نباشد.

عابدی اضافه کرد: همچنین عملکرد محصولات مختلف کشاورزی یک منطقه کاهش یابد که این نوع خشکسالی در اثر کمبود بارش، افزایش دما و باد ناشی می‌شود و در بین عوامل مؤثر بر خشکسالی کشاورزی، مقدار و پراکنش زمانی بارش عمده ترین سهم را دارد.

وی گفت: خشکسالی کشاورزی به طور معمول بعد از خشکسالی هواشناسی و قبل از خشکسالی هیدرولوژیک اتفاق می‌افتد و کشاورزی اولین بخش اقتصادی است که تحت تأثیر خشکسالی قرار می‌گیرد.

تخصیص آب به کشت‌های حداکثر بهره‌وری اقتصادی آب

وی با اشاره به افزایش بهره‌وری آب گفت: امروزه بهره وری از آب در تولید محصولات کشاورزی یکی از موضوعات مهم توسعه اقتصادی کشور است و مصرف بهینه آب خود به خود صرفه جویی در مصرف را نیز شامل می‌شود.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه تخصیص آب به کشت‌های با حداکثر بهره‌وری اقتصادی آب از اولویت بالایی برخوردار است، بیان کرد: پژوهش‌های انجام شده در دانشگاه صنعتی اصفهان نشان می‌دهد که انتخاب نوع سیستم آبیاری باید متناسب با شرایط محیطی انجام شود.

وی ادامه داد: به طور مثال کاربرد سیستم آبیاری قطره‌ای تیپ نسبت به سیستم آبیاری بارانی در منطقه شهرضا منجر به عملکرد ۲ برابری بذر سیب زمینی و در منطقه اطراف نجف آباد منجر به عملکرد ۲ برابری (مزرعه لورک) ذرت شده است.

عابدی افزود: همچنین سیستم آبیاری بارانی باید برای مناطقی انتخاب شود که میزان تلفات تبخیر کمتری مانند مناطق غرب اصفهان (فریدن و فریدون شهر) داشته باشد.

وی ادامه داد: نتایج تحقیقات انجام گرفته در محدوده حوضه آبریز برخوار و میمه نشان داد که کشت ذرت از نظر کارایی مصرف آب و اقتصادی نسبت به گندم، آفتابگردان و چغندر قند از اولویت بالاتری برخوردار است.

این استاد دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: در مناطقی که مشکل کمبود آب وجود ندارد نیز جهت کاهش آب مصرفی و استفاده بهینه از آب لازم است ارقام زودرس که نیاز آبی کمتری دارند معرفی گردد همچنین با معرفی ارقام پر پتانسیل که راندمان مصرف آب بالا داشته باشند می‌توان میزان محصول تولید شده به ازای هر واحد آب مصرفی را افزایش داد.

کاهش تلفات آب از طریق کاهش ضایعات کشاورزی

وی گفت: در زمان حاضر حدود ۹۱.۴ درصد منابع آب استان اصفهان در بخش کشاورزی مصرف می‌شود و از طرفی افزایش روز افزون جمعیت نیاز به تولید مواد غذایی بیشتر را ایجاب می‌کند در این راستا یافتن راهکارهایی که کاهش مصرف و استفاده بهینه آب را در این بخش به دنبال داشته باشد همواره از اولویت‌های مطالعاتی و پژوهشی بوده تا بتوان محصولات کشاورزی را برای این جمعیت رو به ازدیاد تولید کرد.

عابدی با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین راهکارها به منظور جلوگیری از اتلاف آب، کاهش ضایعات کشاورزی است، تصریح کرد: اکنون از ۴.۷ میلیون تن محصولات زراعی و باغی تولید شده در استان ۰.۷۲ میلیون تن از این محصولات ضایع می‌شود.

وی با اشاره به اینکه ۱۵.۳ درصد از کل محصولات کشاورزی تولیدی ضایع می‌شود، اظهار داشت: کارایی مصرف آب محصولات تولید شده بر اساس محاسبات کلان مصرف آب و تولیدات کشاورزی استان به طور متوسط حدود ۰.۸۶ کیلوگرم بر مترمکعب محاسبه می‌شود.

استاد دانشگاه بیان کرد: با لحاظ نمودن مقدار کارایی مصرف آب محصولات تولیدی (رقم ۰.۸۶ کیلوگرم بر مترمکعب)، مقدار ضایعات آب از طریق ضایعات محصول ۰.۸۴ میلیارد مترمکعب محاسبه می‌شود.

کشت گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری

وی بیان کرد: کشت گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری در کشاورزی و فضای سبز شهرها می‌تواند در مصرف آب صرفه‌جویی کند، همچنین تنش خشکی انتهای فصل از جمله عوامل کاهش تولید گندم و جو در بسیاری نقاط کشور و استان اصفهان است که در این حالت، مزارع گندم یا جو در طی دوره پر شدن دانه‌ها با خشکی مواجه می‌شود.

عابدی اظهار داشت: از چند سال قبل مطالعاتی در کشور با هدف معرفی ارقام گندم و جو متحمل به تنش خشکی انتهای فصل آغاز شده است، در مناطقی که بروز این تنش اجتناب ناپذیر است چنین ارقامی می‌توانند باعث افزایش بازده تولید گردند.

وی ادامه داد: در کشوری مانند ایران استفاده از منابع نامتعارف آب از جمله آب‌های شور یا لب شور اجتناب ناپذیر است در این راستا اصلاح ارقام متحمل به شوری از اولویت‌های برنامه‌های به نژادی است در زمینه گندم، در سال گذشته سه واریته جدید گندم متحمل به شوری با نام‌های بم (لاین ۴ شوری)، اکبری (لاین ۶ شوری) و سیستان (لاین ۹ شوری) در سطح کشور معرفی شد.

وی اضافه کرد: کشت گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری نظیر پسته، زعفران و زیره در شرایط آب و هوایی استان اصفهان نیز باید مورد بررسی قرار گیرد.

برنامه ریزی برای مقابله با بحران آب در صنعت، کشاورزی و آشامیدنی

وی اظهار داشت: با توجه به اینکه بخش‌های کشاورزی، آشامیدنی و صنعت مصرف کننده‌های عمده آب هستند برنامه‌ریزی برای مقابله با بحران آب باید معطوف به این سه بخش باشد و تکیه اصلی بر مدیریت تقاضا و مهار مصرف آب در این بخش‌ها صورت بگیرد.

این استاد دانشگاه راهکارهای کاهش اثرات کم آبی را توجه به تأثیر رژیم غذایی در مصرف آب از دیدگاه آب مجازی، افزایش بهره وری آب، کاهش تلفات آب از طریق کاهش ضایعات کشاورزی، افزایش بهره وری آب، افزایش راندمان آبیاری، آبیاری ساعات کمترین تبخیر، کاهش تلفات آب از طریق کاهش ضایعات کشاورزی، انتخاب گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری، توجه به اصول بهینه سازی مصرف آب در فضای سبز شهرها (منظر سازی خشک)، محافظت از منابع آب در مقابل آلاینده‌ها، استفاده از پساب‌های تصفیه شده، استفاده بهینه از آب مصرفی در صنایع از طریق گردش مجدد آب، بهینه سازی مصارف خانگی توسط اصلاحات ابزاری، رفتاری و کنترلی (نصب برچسب بر روی تجهیزات آبی و نظارت بر نصب تجهیزات کم مصرف از طریق سازمان نظام مهندسی ساختمان) دانست.

وی گفت: باید به این نکته توجه کرد که انتخاب هر یک از این راهکارها و یا مجموعه‌ای از آنها بستگی به شرایط هر منطقه دارد که باید مورد توجه مسئولان و برنامه‌ریزان قرار گیرد، به طور کلی هر فناوری و برنامه‌ریزی که ذخایر کمی آب شیرین را بهبود بخشد یا کیفیت نامطلوب آب را مطلوب سازد مبارزه با خشکسالی به شمار می‌آید.

صرفه جویی در بخش کشاورزی نیازمند احداث کانال‌های بتنی است

حاجیان با بیان اینکه صرفه‌جویی آب در سه بخش کشاورزی، آشامیدنی و صنعت خلاصه می‌شود، اظهار داشت: صرفه‌جویی در بخش کشاورزی برای برخی از مناطق به صورت آبیاری‌های مدرن، قطره‌ای و بارانی و اصلاح کانال‌های خاکی به خوبی جوابگو خواهد بود.

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد خوراسگان افزود: هر سیستمی در دنیا یک سری آسیب‌هایی دارد به نظر من دولتها طی ۱۵ سال گذشته تاکنون بر روی صرفه‌جویی آب در بخش کشاورزی به خوبی کار کردند.

وی با اشاره به اینکه اغلب کانال‌ها حتی کانال‌های درجه سه و چهار هم بتنی شدند، افزود: در زمان حال از روش‌های آبیاری مدرن به خوبی استفاده می‌شود همچنین دولت از صندوق توسعه حدود ۸۵ درصد هزینه لوله کشی داخل مزارع را پرداخت می‌کند.

حاجیان افزود: به صورت کلی برای صرفه جویی در آب کشاورزی باید کانال‌ها بتنی شود و از روش‌های آبیاری قطره‌ای، بارانی و تیپ استفاده شود همچنین باید احداث استخر در مزارع صورت بگیرد.

وی ادامه داد: استفاده از لوله کشی‌های کم فشار در مزارع، استفاده از لوله‌های تیپ در کشاورزی، آموزش کشاورزان، احداث مزارع نمونه و استفاده از الگوهای کشت مناسب با منطقه برای صرفه جویی آب در بخش کشاورزی بسیار حائز اهمیت است.

این استاد دانشگاه افزود: باید کشاورزان پیش رو را در سازمان جهاد کشاورزی هماهنگ کنیم تا در راستای صرفه‌جویی در مصرف آب آموزش دیده و مزرعه‌ای نمونه که هزینه‌ای برای دولت نداشته به عنوان الگو به دیگر کشاورزان آموزش داده شود.

تغذیه چاه‌ها هماهنگ با سیستم نوین اجرا شود

وی با اشاره به وجود ۵۰۰ کیلومتر مادی در شهر اصفهان خاطرنشان کرد: اگر این مادی‌ها بتنی شوند در آب صرفه جویی می‌شود اما تغذیه نمی‌شود یعنی چاه‌ها خشک می‌شوند.

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد خوراسگان بیان کرد: در برخی از مناطق کانال بتنی جوابگوست اما در برخی از مناطق مانند شرق و بعضی مناطق غرب اصفهان وقتی که کانال‌ها بتنی شدند نفوذ آب کم شده و از طرفی با استفاده از شبکه‌های مدرن که نفوذ به آب‌های زیرزمینی ندارد با مشکلاتی همچون خشک شدن چاه‌ها روبه رو شدیم.

وی با اشاره به اینکه باید تغذیه چاه‌ها را هماهنگ با برنامه استفاده از سیستم‌های نوین اجرا می‌کردیم، خاطرنشان کرد: بیشتر چاه‌های شرق اصفهان و آن‌هایی که نزدیک رودخانه نبودند اغلب خشک شده‌اند.

حاجیان بیان کرد: نوعی سیستم به نام فلکسی بل (در تاسیسات ساختمانی کاربرد دارد) است که زمانی که آب رودخانه قطع می‌شود چاه‌ها آب دارند و آب‌های زیرزمینی یا تغذیه لایه‌های زیرزمینی به این صورت انجام می‌شود که مقداری آب بدون اینکه هزینه‌ای داشته باشد داخل زمین ذخیره شده و تبخیر نمی‌شود و هر زمان می‌توان از آن استفاده کرد.

وی با اشاره به یکی از چالش‌هایی که نیازمند تأمل است، افزود: باید تغذیه آب‌های زیرزمینی را در دشت‌هایی که به وسیله مدرن آبیاری شده به درستی صورت بگیرد.

مزیت کانال‌های بتنی در نفوذپذیری کمتر آن است

وی، مزیت کانال‌های بتنی را در نفوذپذیری کمتر آن دانست و تصریح کرد: همچنین استفاده از شبکه به سهولت انجام شده و مدرن است که باید گفت جهاد کشاورزی و شرکت آب منطقه‌ای در ۲۰ سال گذشته در این راستا خوب کار کردند.

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد خوراسگان با اشاره به استفاده از روش‌های مدرن، قطره‌ای و بارانی ادامه داد: از این روش در دانشگاه‌ها به عنوان روش خوب یاد می‌شود ولیکن در هر منطقه‌ای ممکن است یکی از این روش‌ها به خوبی جوابگو و دیگری برای آن منطقه سم باشد.

وی با بیان اینکه آبیاری بارانی در شرق اصفهان جوابگو نبوده است، اظهار داشت: دلیل آن این است که آب این منطقه مقداری نمک دارد و نیز تبخیر می‌شود، چرا که در این منطقه باید زمین به خوبی آب خورده و شسته شود همچنین آبیاری قطره‌ای برای بیشتر باغات است که اغلب از آن استفاده می‌کنند.

حاجیان یکی دیگر از روش‌ها را استفاده از لوله‌های تیپ دانست و گفت: این لوله‌ها یکسری لوله‌های کوچک است که آب از آن نشت می‌کند و کشاورزان از این روش به خوبی استقبال کردند.

وی ادامه داد: زمانی که محصولی کشت می‌شود نوار تیپ بر روی مرز کشت شده قرار گرفته و به لوله‌های اصلی متصل می‌شود و در ابتدای کار پس از شخم زدن مزرعه و آبیاری اولیه ۰.۱ مصرف آب صورت می‌گیرد.

این استاد دانشگاه گفت: یکی دیگر از مسائل مهم استفاده از استخرهای ذخیره آب در داخل مزارع است، در زمان حال با احداث استخرها علاوه بر صرفه جویی در مصرف آب مدیریت آب را نیز شاهد هستیم.

وی با اشاره به استخرهای ذخیره آب با قابلیت ژئوممبران افزود: این قابلیت بسیار گران است و دولت تنها مقداری از هزینه آن را پرداخت می‌کند که کافی نیست و هر متر ژئوممبران (برای عایق بندی استخرهای خاکی، مخازن ذخیره آب و مواد شیمیایی استفاده می‌شود) حدود ۴۰۰ هزار ریال قیمت دارد که دولت باید برنامه‌ریزی جدی بر روی این موضوع داشته باشد زیرا از نظر صرفه‌جویی آب اهمیت ویژه‌ای دارد.

آموزش کشاورزان باید در محور قرار بگیرد

حاجیان با اشاره به اینکه لوله کشی کم فشار در مزارع حدود ۲۰ درصد صرفه جویی آب مزرعه را به همراه دارد، بیان کرد: همچنین لوله‌های تیپ حدود ۳۰ درصد صرفه‌جویی دارد.

وی با بیان اینکه آموزش کشاورزان باید در محور قرار بگیرد، بیان کرد: اقدامات مختلفی در راستای صرفه‌جویی مصرف آب در بخش کشاورزی قرار گرفته است اما چرخه آن با آموزش به کشاورزان تکمیل می‌شود و باید گفت طی سال‌های گذشته اقدامات جدی در این راستا صورت نگرفته است.

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد خوراسگان با اشاره به استفاده از الگوی کشت مناسب، گفت: عنوان می‌شود که در برخی از مناطق برنج و نوعی از صیفی جات نباید کشت شود که این گفته باید از منظر علمی امکان پذیر باشد.

وی ادامه داد: در ابتدای باید به این نکته توجه داشت که همه کشاورزان حقابه دار سهم آب هم دارند از این رو باید الگوی کشت مناسب برای هر منطقه‌ای تعریف کنیم.

حاجیان با اشاره به طومار شیخ بهایی، خاطرنشان کرد: در گذشته سهم آب بر اساس جمعیت و زمین توزیع می شده است که این قانون قبل از شیخ بهایی بوده و وی آن را اصلاح کرده است.

وی اضافه کرد: در گذشته غرب اصفهان که زمین کشاورزی کمتری بوده آب به زمین‌ها بیشتر تعلق می‌گرفت چون آن کشاورز باید درآمد خود را از این راه به دست می‌آورد.

این استاد دانشگاه افزود: همچنین در مکان‌هایی که زمین بیشتر و تراکم جمعیت کمتر بوده آب کمتری به کشاورزان تعلق می گرفته است براین اساس اید همان گونه که قبلاً برنامه‌ریزی شده در راستای مدیریت آب کشت‌هایی را تعریف کنیم که برای کشاورز صرفه و تأمین داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه باید مدیریت جامع و درست داشته باشیم، افزود: باید کشت جایگزین و سود ده تعریف کنیم و کشاورز را برای آن کشت آموزش دهیم همچنین باید اقدامی صورت بگیرد تا کشاورز به سمت آن کشت حرکت کند.

حاجیان گفت: در ۱۱ سال گذشته تنها یک سال شاهد ترسالی بودیم همچنین طولانی‌ترین خشکسالی را در ۱۰۰ سال گذشته مشاهده کردیم از این رو اگر امسال هم برنامه درستی برای مدیریت و صرفه‌جویی در مصرف آب نداشته باشیم و بارندگی هم کم باشد با مشکلات قبلی مواجه خواهیم شد.

صرفه‌جویی آب توسط کشاورزان مورد توجه قرار بگیرد

رئیس سازمان جهاد کشاورزی اصفهان گفت: اراضی کشاورزی اصفهان معادل ۳.۵ درصد از مساحت استان است، در سال زراعی ۹۶- ۹۷ حدود ۲۱۰ هزار هکتار از مجموع اراضی کشاورزی استان به کشت محصولات زراعی اختصاص داشت که ۱۹۰ هزار هکتار آن زراعت آبی و ۲۰ هزار هکتار مربوط به زراعت دیمی بود.

مهرداد مرادمند افزود: میزان تولید انواع محصولات زراعی در استان اصفهان با توجه به بروز پدیده خشکسالی و کاهش سطوح زیر کشت حدود سه میلیون و ۲۵۰ هزار تُن برآورد شد و این در حالی است که بیش از ۱۸۰ هزار نفر در این بخش در استان مشغول به کار هستند.

وی ادامه داد: سالانه ۲۸۵ هزار تن سبزی و صیفی و ۱۴۰ میلیون شاخه گل در گلخانه‌های استان تولید می‌شود که سهم صادرات بالایی دارد که از جمله آن فلفل دلمه‌ای با حجم ۹۰ درصد صادراتی است.

به گفته رئیس سازمان جهاد کشاورزی اصفهان، با توجه به اینکه برای کشت بهاره میزان آب مشخصی به کشاورزان اصفهان اختصاص داده شده است باید صرفه‌جویی در این زمینه صورت بگیرد تا کشت محصولات کشاورزی پا برجا باشد.

وی اضافه کرد: اگر صرفه جویی آب در بخش کشاورزی صورت نگیرد همچون سال‌های گذشته که کشاورزان خسارت‌هایی را متحمل شدند شاهد خواهیم بود.

گفتنی ست، استان اصفهان رتبه اول تولید تعداد ریز غده سیب زمینی، رتبه اول در سطح و تولید پیاز، رتبه دوم در تولید گلرنگ، رتبه دوم در سطح و تولید سیب زمینی، رتبه سوم در تولید خربزه، رتبه چهارم در تولید سایر محصولات جالیزی (طالبی و گرمک)، رتبه ششم در تولید ذرت علوفه‌ای و رتبه هفتم در تولید یونجه را دارد.

انتهای پیام/*