اروپا به نیابت از آمریکا تهدید کرده است که چنانچه این مبادله را نپذیرد، مکانیسم ماشه را فعال خواهد کرد! واشنگتن دارو و غذا را تحریم کرده و اروپا با یک درجه تخفیف، مدعی پاداش غذایی و دارویی در برابر نفت (همان مکانیسمی که در قبال عراق بکار گرفتند) به کشورمان هستند!

هنوز مدت زیادی از ادعای مقامات آمریکایی مبنی بر عدم تأثیرگذاری تحریم‌ها بر مبادلات غذا و دارو نگذشته بود که کاخ سفید پرده از نیت واقعی خود پرده برداشت.

روز گذشته وزارت خزانه‌داری این کشور طی دستورالعملی اعلام کرد: «اشخاص آمریکایی از ورود به مبادلات با خطوط کشتی‌رانی جمهوری اسلامی ایران یا E-sail برای انجام مبادلات مختلف ازجمله مبادلات مربوط به فروش کالاهای کشاورزی، غذا، دارو یا دستگاه‌های پزشکی منع می‌شوند.» این در حالی است که این وزارتخانه در اوایل ماه گذشته (چهارم آبان) مدعی شده بود تدابیری را برای حصول اطمینان از تأمین کمک‌های انسان دوستانه به ایران همزمان با تداوم تحریم‌ها انجام می‌دهد!

تحریم صنعت کشتی‌رانی از جهت ساز و کار، مشابه تحریم چند ماه پیش بانک مرکزی ذیل عنوان «مبارزه با تروریسم» بود. با تحریم بانک مرکزی با این برچسب، نحوه برخورد با این نهاد مالی نیز تغییر کرد؛ به‌این‌ترتیب که اقلام بشردوستانه همچون غذا، دارو و محصولات کشاورزی از گزند تحریم‌ها در امان بودند اما پس از آن، تراکنش‌های بانکی به‌منظور تهیه این اقلام با ادعای معاونت در تروریسم، تحت رصد و تحریم قرار گرفتند. دراین‌باره گفتنی‌هایی هست.

1. ظاهراً واشنگتن صنعت کشتی‌رانی کشور را هدف قرار داده اما آنچه عیان است، نقض حقوق اولیه بشر در زمینه تأمین غذا و دارو برای مردم است. کاخ سفید در ابتدای سال و در جریان جاری شدن سیلی که چند استان کشور را فرا گرفت، مانع از خرید بالگردهای امدادی از ایتالیا شد و کمک‌های هم‌وطنان خارج از کشور برای سیل‌زدگان را نیز بلوکه کرد.

آمریکا در تحریم‌های اخیر، افزون بر اینکه تجارت بشردوستانه ازجمله دارو و غذا را محدود کرد، در پی آن است تا گزینه‌های ایران برای تنوع‌بخشی به منابع تهیه این اقلام را نیز محدود که با قوانین حقوق بشری کاملاً در تضاد قرار دارد. این تحریم در واقع نشان می‌دهد که ژست آمریکا برای آزاد بودن تجارت از و به مقصد ایران در حوزه غذا و دارو بی‌اعتبار بوده و نمایشی از جنس فریب است.

2. وزارت خزانه‌داری آمریکا با حکم اخیر به نمایندگی از کاخ سفید نشان داد که کوچک‌ترین اهمیتی برای جان مردم ایران قائل نیست. جلوگیری از واردات داروی برخی از بیماران خاص و بسیاری از داروهای مورد احتیاج و ضروری حاکی از آن است که واشنگتن در حال تنبیه کردن مردم ایران به دلیل ناکارآمدی تحریم‌هایی است که انتظار داشتند سه‌ماهه اقتصاد ایران را فلج کنند!

سیاست به صفر رساندن صادرات نفت ایران با مخالفت کشورهای مهم منطقه و فروش نفت ایران از کانال‌های دیگر در کنار نابود شدن تأسیسات نفتی آرامکو که بازارهای هدف آمریکا و عربستان را دچار تنش و تزلزل کرد، کاخ سفید را به این جمع‌بندی رساند که باید رودربایستی را کنار بگذارد و افزون بر معیشت مردم، امور ضروری و اولیه آن‌ها را هم به‌شدت محدود کند. این سیاست از این رو اتخاذ شد که مردم علیرغم برخی گلایه‌ها، در کنار نظام اسلامی ایستادند و به تحریم برای وادار کردن انقلاب به‌زانو زدن در برابر عمو سام «نه» گفتند.

3. مشاهده این رفتار از آمریکا البته مسبوق به سابقه است و در پایان جنگ تحمیلی، زمانی که دریافت صدام نمی‌تواند ایران را شکست دهد، رأساً به کارزار پیوست و با ساقط کردن هواپیمای مسافربری، 290 مسافر ازجمله 66 کودک را به شهادت رساند.

 پیام تحریم‌های اخیر برای مردم ایران این است که اگر حساب خود را از نظام جدا نکنند و به نیابت از آن‌ها، مأموریت عقیم مانده پیاده‌نظام آمریکا، رژیم صهیونیستی و ارتجاع منطقه را برای به‌اصطلاح ساقط کردن حاکمیت به پایان نرسانند، با کنار رفتن ماسک متمدنانه و حقوق بشری یانکی‌ها برای تحریم ملزومات اولیه زندگی خود مواجه می‌شوند.

سیگنال این تحریم برای مسئولین کشور نیز آن است که چاره‌ای جز آمدن پای میز مذاکره برای اثبات راهبرد فشار حداکثری و پاسخ به مطالبات نامشروع آن‌ها ندارند.

تصمیم گیران آمریکایی متوجه عمق یکپارچگی ملت و حاکمیت شده و تنها راه برای خوراندن جام زهر به مقامات ارشد کشور را هدف قرار دادن جان مردم و اقدام به جنایت حقوق بشری در حق آن‌ها دیده است.

این در حالی است که شرایط حاکم بر کشور در سال 67 با اوضاع فعلی بسیار متفاوت است و نظام اسلامی آمادگی‌های لازم برای رویارویی با چالش‌هایی از این دست را ایجاد کرده است.

4. تحریم غذا و دارو از سوی آمریکا درحالی‌که اروپا در حال اصرار به پذیرفتن ساز و کار اینستکس برای مبادله نفت با غذا و دارو به‌منظور معکوس کردن گام‌های کاهشی تعهدات برجامی است، حاکی از گاوبندی اروپا و آمریکا برای مجبور کردن کشورمان به پذیرفتن مذاکرات فرا برجامی است.

اروپا به نیابت از آمریکا تهدید کرده است که چنانچه این مبادله را نپذیرد، مکانیسم ماشه را فعال خواهد کرد! واشنگتن دارو و غذا را تحریم کرده و اروپا با یک درجه تخفیف، مدعی پاداش غذایی و دارویی در برابر نفت (همان مکانیسمی که در قبال عراق بکار گرفتند) به کشورمان هستند!

به تصور آن‌ها، اکنون ایران بین بد و بدتر باید یکی را انتخاب کند و این در حالی است که کشورمان تاکنون معادلات بسیاری را به نفع خود در منطقه رقم‌زده و این تحریم‌ها فرصتی مغتنم برای مقاوم‌سازی اقتصاد داخلی در برابر تکانه‌های خارجی است.

5. تحریم‌های اخیر در حالی است که در مرداد سال جاری، «برایان هوک»، رئیس گروه اقدام علیه ایران با انتشار پیامی ویدیویی در صفحه توییتری وزارت خارجه آمریکا مدعی شده بود که «مواد دارویی، محصولات کشاورزی، وسایل ارتباطی (اعم از خدمات، نرم‌افزارها و سخت‌افزارها) و کمک‌های بشردوستانه در لیست تحریم‌های آمریکا قرار ندارد». دیگر مقامات کاخ سفید هم نظیر این اظهارات را بیان کرده و به‌صراحت دروغ‌پردازی کرده بودند. 

علاوه بر این، از کشوری که رفت‌وآمد عادی شهروندان ایرانی به آمریکا را تحریم می‌کند، کودکان مهاجر را از والدینشان جدا کرده و آن‌ها را محاکمه می‌کند، میلیون‌ها نفر را در جنگ‌های خانمان‌سوز در عراق، سوریه و افغانستان به قتل رسانده است، خالق وحشتی‌ترین گروه‌های تروریستی است و حتی حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی در داخل آمریکا را به‌صورت سیستماتیک نقض می‌کند، انتظاری جز این نیست که این سیاست را در مقابل جدی‌ترین دشمن خود در غرب آسیا، به مرحله اجرا بگذارد.

باید منتظر ماند و دید که آیا سکوت سنگین مجامع به‌اصطلاح جهانی نسبت به اقدامات ضد بشری آمریکا خواهد شکست؟ پاسخ هر چه باشد، جمهوری اسلامی ثابت کرده که منادیان دروغین و جانیان حقیقی حقوق بشر را رسوا کرده و تسلیم باج‌خواهی جدید واشنگتن نخواهد شد.

*تحلیلگر مسائل سیاسی

انتهای پیام/*