اگر اختلافات فرقه‌اي ما مسلمانان شديد نبود، امروز امريكا و اسراييل نمي‌توانستند از اختلافات ايران و عربستان بهره‌برداري كنند.
دریافت صفحه با کد QR
وحدت اسلامی و موانعش
علی مطهری*
اعتماد , 23 آبان 1398 ساعت 9:23
اگر اختلافات فرقه‌اي ما مسلمانان شديد نبود، امروز امريكا و اسراييل نمي‌توانستند از اختلافات ايران و عربستان بهره‌برداري كنند.
اعلام دوازدهم تا هفدهم ربيع‌الاول به عنوان هفته وحدت اسلامي، ابتكار مناسب و لازمي بود كه به پيشنهاد مرحوم آيت‌الله منتظري و موافقت امام‌خميني(ره) انجام شد.
وحدت اسلامي موضوعي است كه از سال‌ها پيش در ميان شيعه و سني مطرح بوده است. شايد بتوان سيد جمال‌الدين اسدآبادي را سلسله جنبان اين شعار در مقابل استعمار انگليس دانست و در دوره معاصر بايد مرحوم آيت‌الله بروجردي ميان شيعه و مرحوم شيخ محمود شلتوت ميان اهل سنت را پرچمدار اين نهضت به شمار آورد و بعد از آن امام‌خميني(ره) و شهيد آيت‌الله مطهري و مرحوم آيت‌الله منتظري و امروز رهبر گرامي انقلاب اسلامي به‌طور جدي به آن پرداخته‌اند.
بايد مقصود از وحدت اسلامي روشن شود. آيا مقصود اين است كه فرقه‌هاي مختلف اسلامي عقايد يكي از فرقه‌ها را بپذيرند و عقايد خود را رها كنند؟ يا مقصود اين است كه از مشتركات عقايد فرقه‌هاي مختلف، فرقه جديدي بسازند؟
مقصود هيچ‌كدام از اين دو نيست، بلكه مقصود از وحدت اسلامي اين است كه هر فرقه‌اي از فرق اسلامي مي‌تواند بر عقايد خود باقي بماند و البته باب بحث و گفت‌وگو و مباحثه علمي مفتوح است اما همه فرقه‌ها در مقابل دشمن مشترك جبهه واحد تشكيل مي‌دهند.
اگر اختلافات فرقه‌اي ما مسلمانان شديد نبود، امروز امريكا و اسراييل نمي‌توانستند از اختلافات ايران و عربستان بهره‌برداري كنند.
متاسفانه تندروهاي شيعه و سني در دامن‌زدن به اختلافات نقش دارند. از يك طرف اقدامات مصلحانه صورت مي‌گيرد، مثلا رهبر انقلاب با پخش اذان اهل سنت در كردستان موافقت يا توهين به زوجات رسول اكرم را نهي مي‌كنند و از طرف ديگر اقدامات تفرقه‌افكنانه انجام مي‌شود و مثلا به بهانه تجليل از حضرت زهرا به پيشوايان مورد احترام اهل سنت توهين مي‌شود.
ما بايد همان‌طوركه در مقام شعار از وحدت اسلامي دم مي‌زنيم در عمل نيز در اين راه گام برداريم. نمي‌شود وحدت اسلامي را بر زبان برانيم و از آن طرف محدوديت‌هاي غيرضروري براي اهل سنت ايجاد كنيم و مثلا از منصوب كردن آنها به برخي پست‌هاي دولتي بهراسيم.
قرآن كريم چهار عامل را عامل انقراض امت‌ها و جامعه‌ها دانسته است. يكي ظلم، ديگري فساد اخلاقي، سوم ترك امر به معروف و نهي از منكر و چهارم تفرق و تشتت. به عنوان مثال دولت غاصب صهيونيستي پس از تفرق و تشتت ميان مسلمانان در جريان انقراض دولت عثماني به دست اروپايي‌ها ايجاد شد و هفتاد سال است كه گرفتار آن هستيم.
*نمایندۀ مردم در مجلس شورای اسلامی
انتهای پیام/*
کد مطلب: 5818