سفر اخیر رئیس جمهوری اسلامی ایران به عراق اساساً سفری تاریخی و مهم بود که می‌شود آن را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد. سفری که بدون شک در تحولات آینده از آن و دستاوردهایش بارها یاد خواهد شد. اما در این نکته شکی نیست که نقطه عطف این سفر را باید دیدار آقای روحانی با آیت‌الله سیستانی عنوان کرد.

به گزارش ایصال نیوز، محمدتقی فاضل میبدی، در یادداشتی که در روزنامه ایران منتشر شده، آورده است: آیت‌الله سیستانی از جمله شخصیت‌های دوره معاصر ما است که به طور قطع به لحاظ ویژگی‌های مختلف شخصی، فقهی و اجتماعی نمونه دوم و جایگزینی ندارد. بدون شک در عراق فعلی به لحاظ قدرت اجتماعی باید او را بالاتر از همه سلسله‌ مراتب قدرت رسمی به عنوان فرد اول دانست. بسیاری از ناظران و تحلیلگران جهان عرب و منطقه نیز معترف هستند که از لحاظ توان تأثیرگذاری اوست که باید نفر اول کشور عراق شناخته شود. چه آنکه در صحنه سیاست‌ورزی عملی هم چنین است؛ تنها در سال‌های اخیر دو کنش بسیار ساده وی منتهی به دو اتفاق بزرگ در کشور عراق شد؛ اعلان جهاد ایشان علیه داعش به سرعت در عراق منتهی به تشکیل نهادی تازه، قدرتمند و مردمی به نام حشدالشعبی شد و در تحولی دیگر باز کردن گره پیچیده نخست وزیری کشور عراق و کنار رفتن نوری المالکی از قدرت نیز تنها با یک نامه ساده ایشان به حزب الدعوه این کشور میسر گردید. این همه در شرایطی است که آیت‌الله سیستانی در سلسله مراتب رسمی قدرت در کشور عراق هیچ جایگاهی ندارد.
سفر اخیر رئیس جمهوری اسلامی ایران به عراق اساساً سفری تاریخی و مهم بود که می‌شود آن را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد. سفری که بدون شک در تحولات آینده از آن و دستاوردهایش بارها یاد خواهد شد. اما در این نکته شکی نیست که نقطه عطف این سفر را باید دیدار آقای روحانی با آیت‌الله سیستانی عنوان کرد. دیداری که در آن نه هیچ قرارداد همکاری امضا شد، نه هیچ تفاهمنامه‌ای منعقد گردید و نه احتمالاً هیچ موضوع جزئی از روابط دو کشور و دو ملت به بحث گذاشته شد. فی الواقع کلیت این دیدار دارای یک اهمیت سمبلیک فوق‌العاده است که باعث می‌شود حتی اعلام انجام آن فارغ از جزئیاتش تأثیری بزرگ در پی داشته باشد.
مهم‌ترین اثر این دیدار تعمیق اعتماد متقابل ملت عراق نسبت به روابط دوجانبه با ایران است. این اعتماد در دوره اخیر، پیشتر با توجه به نقش مهم ایران در نبرد با داعش پایه‌ریزی شده بود. اما باید معترف بود که مشروعیتی که فعالیت‌های ایران در همکاری با عراق، در پی دیدار یاد شده پیدا می‌کند به دلیل مشروعیت عمومی آیت‌الله سیستانی در تمام جامعه عراق یک مشروعیت مضاعف خواهد بود. مسأله این است که فارغ از نقش‌ها و جایگاه‌های برشمرده شده، ایشان دارای ویژگی هستند که کمتر شخصیتی در عراق به عنوان کشوری با مذاهب و قومیت‌های مختلف آن را دارد. این ویژگی همان معدل مقبولیت حداکثری در تمام مناطق و میان تمام مردم عراق است.
اگر آقای روحانی در دیدارهای رسمی خود تصویری قوی از روابط با دولت عراق به کشورها و دول مختلف مخابره می‌کند، در دیدار با آیت‌الله سیستانی بیشتر ملت عراق و شیعیان منطقه را مخاطب پیام خود قرار داده است. مضافاً اینکه در سال‌های اخیر بجز چهره‌های ایرانی و چند شخصیت دیگر، کمتر شخصیت مذهبی، سیاسی و علمی غیر عراقی بوده که فرصت چنین دیداری در نجف اشرف به او داده شده باشد و این خود نیز در کنار پیام‌های اجتماعی، بدون شک پیامی سیاسی نیز در بر دارد. پیامی که قوت آن را از فردای این دیدار هم مردم عراق و شیعیان منطقه درک خواهند کرد و هم رقبا و دشمنان منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران.
انتهای پیام /*
* عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم