اين دولت و به عبارتي اين مجلس ثابت کردند که اولين قرباني رأي شکمي، اتفاقا خود شکم است! اگر واقعا دغدغه شکم‌هاي خالي را داريم، بايد درست رأي بدهيم، نه درشت!
دریافت صفحه با کد QR
تأملات/دولت کار «مجلس خدمت» می‌خواهد
حسين قديانی*
رسالت , 11 آبان 1398 ساعت 1:33
اين دولت و به عبارتي اين مجلس ثابت کردند که اولين قرباني رأي شکمي، اتفاقا خود شکم است! اگر واقعا دغدغه شکم‌هاي خالي را داريم، بايد درست رأي بدهيم، نه درشت!
دولت موسوم به اعتدال که در ربع پاياني عمر خود قرار دارد و اندک‌اندک بايد غزل وداع بخواند، نياز کشور به استقرار يک «دولت کار« را مضاعف کرده است!
دولت کار البته غافل از سياست‌خارجه نيست اما هرگز امور کشور را معطل و بلکه علاف ترحم فرضي بيگانگان نمي‌کند! با اين همه، انتخابات مجلس چند صباحي زودتر از انتخابات رياست‌جمهوري است و از قضا مجلس اگر «مجلس خدمت» باشد، دولت را هم قادر است ببرد روي ريل کار! تغيير فضا لازم است!
ما احتياج به نمايندگاني داريم که مطالبه‌‌شان از دولت، نه سياست بلکه خدمت باشد! همه مجلس را به نهاد سياست‌ورزي ذيل قانون‌گذاري مي‌شناسند ليکن عطش کار چنان در کشور بالاست که لاجرم بايد دنبال وکلايي باشيم با آستين‌هاي کاملا بالازده! مجلسي که به دولت، خط کار بدهد؛ پيام کارگري! مجلسي چنين در بهارستانم آرزوست!
مجلسي با نطق‌هاي سودآور به نفع اقتصاد و معيشت! مجلسي که سر آلام واقعي و آمال حقيقي مردم، اهل معامله با دولت نباشد! مجلسي که در بحث کار و خدمت، با احدي ولو رئيس‌جمهور شوخي نداشته باشد! ظاهرش اين است که رئيس‌مجلس بايد حرافي حرفه‌اي باشد ولي عجالتا به هيئت‌رئيسه‌اي محتاجيم سرشار از دغدغه‌هاي اصلي؛ اشتغال، ازدواج، مسکن، توليد و همه آن اموري که حال کشور را خوب کند!
آخر سال اگر مجلس، عوض آنکه اقتصادي شکل بگيرد، باز هم سياسي شود؛ اي بسا چندي بعد دوباره بخوريم به پست دولتي که رئيسش در ربع پاياني کار خود، به جاي ارائه کارنامه بيفتد روي دور سياسي‌بازي که کي کشور را تعطيل کرده است!
درست يا نادرست، توافق با بيرون منجر به لغو تحريم‌ها نشد؛ اينک به توافق با داخل و آشتي با کار و مهرباني با خدمت نيازمنديم اقلا براي کاستن از زهر تحريم‌ها! تدبير اين است، نه به نمايش کليد!
کليد بايد در بازوي دست‌اندرکاران خودش را عيان کند! کاش عوض پر و بال‌دادن به دوقطبي‌هاي بي‌خود، دمي منبعث از نيازهاي موجود جامعه، نمايندگان مجلس را انتخاب کنيم! ليست‌ها بايد عطر خوش خدمت بدهد! اميد به شعار نيست! اميد با حرف حاصل نمي‌آيد!
اميد محتاج وکلايي است که سابقه درخشان در حوزه کار داشته باشند! و مسئوليت‌پذير باشند! اين دولت و به عبارتي اين مجلس ثابت کردند که اولين قرباني رأي شکمي، اتفاقا خود شکم است! اگر واقعا دغدغه شکم‌هاي خالي را داريم، بايد درست رأي بدهيم، نه درشت! نمايندگاني که دله عکس با فلان اروپايي چشم‌آبي هستند، آبرو شايد ببرند اما کار و خدمت عمرا بياورند! آري! وکيل کاري مقدمه وزير کاري است…
*فعال سیاسی
انتهای پیام/*
*یادداشت‌هایی که ایصال از روزنامه نگاران، نویسندگان و فعالان سیاسی منتشر می کند لزوماً بیان دیدگاه این رسانه نیست، آراء و نظرات ایصال صرفاً در ستون سرمقاله منتشر می شود.
**ستون تأملات ایصال جایی ست برای نشر آنچه که شاید به مذاق ما خوش نیاید یا به نظرمان برای گوش و چشم و ذهن مان مزاحمت ایجاد می کند؛ تا بیاموزیم، تکثر را بپذیریم و از مطلق انگاری پرهیز کنیم.
کد مطلب: 5534