ورزش همگاني، به سلامت روحي و جسمي افراد در روزهايي كه كار و دغدغه‌هاي زندگي روزمره و فشار اقتصادي و هزينه‌هاي بالاي برخي رشته‌هاي ورزشي را عامل اصلي ورزش نكردن مي‌دانند، كمك مي‌كند.

ورزش، نه تنها عامل اصلي مقابله بابيماري‌هاي جسمي و روحي است كه براي مقابله با بيماري‌ها و آسيب‌هاي اجتماعي شايان توجه ويژه است. توجه به ورزش همگاني موجب سلامتي، آرامش و نشاط مردم مي‌شود. مولفه‌هايي كه وقتي در كنار هم قرار مي‌گيرند آمار شادابي و نشاط اجتماعي را در جامعه بالا مي‌برند.

درنتيجه، وفاق و تعلق اجتماعي، رضايت از زندگي، همبستگي، سلامت رواني و اجتماعي افراد جامعه نيز افزايش مي‌يابد و در سويي ديگر، ميزان آسيب‌هاي اجتماعي و مشكلات ريز و درشت جسمي، روحي و ... پايين مي‌آيد. اخيرا اجراي برنامه‌هايي را در راستاي تقويت و توسعه ورزش همگاني شاهد هستيم.

در اين ميان آگاه‌سازي مردم از طريق رسانه‌ها و تبليغات و برنامه‌ريزي مسوولان در سطح گسترده و دربرگرفتن تجهيزات و تسهيلات ورزشي براي تمام اقشار، مردان و زنان و دانش‌آموزان و معلولان بسيار اهميت دارد. مجلس شوراي اسلامي همواره در مصوبات خود، اين ضرورت را در نظر دارد؛ چنانچه در قانون برنامه ششم توسعه، دولت مكلف شد بيست و هفت صدم درصد (٢٧/٠%) از كل 9 درصد (٩%) ماليات ارزش افزوده را براي توسعه ورزش مدارس، ورزش همگاني، ورزش روستايي و عشايري، ورزش بانوان و زيرساخت‌هاي ورزش به ويژه در حوزه معلولان و جانبازان اختصاص دهد.

همچنين، بر اساس ماده ۵۳ قانون الحاق موادي به قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت، دستگاه‌هاي اجرايي مجاز شدند به ‌منظور توسعه ورزش همگاني و قهرماني و توسعه زيرساخت‌هاي ورزش و امور جوانان در قالب قوانين بودجه سنواتي يك درصد از بودجه خود را طي دستورالعملي كه توسط وزارت ورزش و جوانان و سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور تهيه و ابلاغ مي‌شود براي توسعه فضاهاي ورزشي مدارس، تكميل اماكن ورزشي و توسعه ورزش در روستاها، هزينه كنند.

در سال ١٣٩٧ عملكرد نهاد‌ها در اختصاص بخشي از بودجه به وزارت ورزش و جوانان بهتر بوده است به طوري كه ٣ و نيم ميليارد تومان به بودجه ملي و ٣٠٠ ميليون تومان نيز به بودجه استاني اختصاص داده‌اند و در سال ١٣٩٨ با توجه به تنگنا‌هاي بودجه تاكنون اعتباري ابلاغ نشده است.

بنابراين تنها يك مقدار در جهت رعايت ماده٥٣ براي توسعه زيرساخت‌هاي ورزشي دستگاه‌هاي اجرايي به وزارت ورزش و جوانان كمك‌هايي كرده‌اند، اما هنوز تكليف خود را به طور كامل انجام نداده‌اند. استفاده از اين ظرفيت‌ها و برنامه‌ريزي بايد به گونه‌اي باشد كه اشتياق‌آفريني و ترغيب به ورزش، شامل حال طيف‌هاي مختلف از زنان خانه‌دار و شاغل گرفته تا كودكان و سالمندان و كارمندان پشت ميزنشين بشود.

ورزش همگاني، به سلامت روحي و جسمي افراد در روزهايي كه كار و دغدغه‌هاي زندگي روزمره و فشار اقتصادي و هزينه‌هاي بالاي برخي رشته‌هاي ورزشي را عامل اصلي ورزش نكردن مي‌دانند، كمك مي‌كند. همين پياده‌روي‌ها، ورزش‌هاي صبحگاهي و وسايل ورزشي موجود در پارك‌ها، مي‌تواند بهانه خوبي براي ورزش كردن باشد.

اين امر جامعه را از انواع فسادها و ناهنجاري‌هاي اجتماعي مي‌رهاند. ورزش به عنوان عاملي حمايتي در درمان و پيشگيري، بايد ميان اقشار مختلف به خصوص قشر جوان نهادينه شود. در اين راستا و در هفته تربيت‌بدني، خدمات و زحمات افتخارآفرينان جامعه ورزش را ارج مي‌نهيم و اميدواريم با برنامه‌ريزي مناسب، همواره با جامعه‌اي سالم، پويا و بانشاط مواجه باشيم.

انتهای پیام/*