در‏حالی‏که دولت با همه کاستی‏ هایش (که باید مورد نقد قرار گیرد) برخواسته از رای ملت است. به نظر می‌رسد معضلی که گریبان صدا‏وسیما را گرفته است نشستن از منظر حق‏ به‏ جانب و تعیین منافع ملت از دیدگاه سلایق شخصی است. گو اینکه تعطیلی برنامه پر ‏مخاطبی مانند 90 هم از منظر منافعی بوده که مدیران وقت صدا‏و‏سیما برای ملت در نظر گرفته ‏اند.

«محمدحسین رنجبران» مدیر کل روابط ‏عمومی صدا‏و‏سیما طی دو روز گذشته گفته بود هجمه به صدا‏و‏سیما در آستانه انتخابات طبیعی است و رسانه ملی را دربست برای خود می‏ خواهند. اما در خصوص این اظهار‏نظر این سوال پیش می‏ آید که رسانه ملی در پرداختن به مشکلات، عملکردی بی‏طرفانه و البته غیر ‏انحصاری دارد؟
اگر نخواهیم به گذشته برگردیم شاید نمونه نقض سخنان آقای رنجبران در رویکرد اخیر صدا‏و‏سیما در خصوص یک پرونده خودسوزی بود که در آن اتهاماتی به برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی زده شد و علی مطهری در نامه ای خواستار پاسخگویی به این اتهامات شد.
در نامه مطهری البته به سابقه بی‏ توجهی رسانه ملی به درخواست مرحوم هاشمی ‏رفسنجانی نیز اشاره شد و البته هنوز پاسخی از سوی صدا‏و‏سیما و روابط‏ عمومی آن (محمد‏حسین رنجبران) در خصوص درخواست آقای مطهری داده نشده است.
همین رویکرد البته نشان می‏ دهد رسانه ملی که به گفته رنجبران به اقتضای زمان و فراخور موضوع باید به مباحث ورود و کنکاش کند و به روشنگری ابعاد مختلف ماجرا بپردازد؛ چندان روشنگرانه و با تجمیع نظرات موافق و مخالف به موضوع ورود نکرده است.
هر‏چند رنجبران مخاطبان 80 درصدی صدا‏و‏سیما را گواه عملکرد مثبت خود می‏ داند، اما حداقل به گواه برخی نظرسنجی‏ ها که از سوی برخی سایت‏ ها انجام گرفته است حدود 90 درصد از مخاطبان صدا و سیما در ماجرای خود سوزی، نتوانست افکار عمومی را قانع کند.
از سوی دیگر عملکرد صدا‏ و‏ سیما به‏ خصوص در چند سال گذشته نشان داده است در پرداختن به موضوعات چندان بی‏ طرفانه قضاوت نکرده است. چنانکه در ماجرای هجمه به تیم دیپلماسی دولت هیچ فرصتی برای پخش آرای موافق راهبردها و برنامه‌های دستگاه دیپلماسی کشور داده نشد.
رنجبران در بخش دیگر سخنان خود البته رسانه‏ های منتقد را متهم به بسیج برای هجمه به این سازمان کرده است، در‏ حالی‏ که این گزاره خود گواه نقدناپذیری رسانه‏ ای است که معتقد به هجمه است و نه نقد. همچنین وی در بخش دیگر سخنان خود گفته بود: «قطعا ورود به برخی مباحث مهم روز و مورد سوال مردم و روشنگری درخصوص آن خوشایند برخی نیست، اما سازمان صداوسیما تنها منافع ملت را در نظر می‌گیرد و تسلیم فشارها و سهم‏ خواهی‌ها نخواهد شد.»
حال باید پرسید معیار و متر صدا ‏و‏ سیما برای در‏ نظر ‏گرفتن منافع ملت چیست که حتی فرصت پاسخگویی به هجمه‏ ها را هم نمی‏ دهد.
در‏حالی‏که دولت با همه کاستی‏ هایش (که باید مورد نقد قرار گیرد) برخواسته از رای ملت است. به نظر می‌رسد معضلی که گریبان صدا‏وسیما را گرفته است نشستن از منظر حق‏ به‏ جانب و تعیین منافع ملت از دیدگاه سلایق شخصی است. گو اینکه تعطیلی برنامه پر ‏مخاطبی مانند 90 هم از منظر منافعی بوده که مدیران وقت صدا‏و‏سیما برای ملت در نظر گرفته ‏اند.
با این همه شاید بهتر باشد که حتی اگر مدیران صدا‏ و‏ سیما تصور آن را دارند که در پرداختن به موضوعات مواضع بی‌طرفانه و فراجناحی عمل می‌کنند ضمن استناد به آرای مخاطب 80 درصدی گروهی از اساتید و دانشجویان رشته علوم ارتباطات را در تحلیل محتوای برنامه ‏های صدا ‏و ‏سیما به یاری بطلبند تا شاید با استناد به مباحث علمی بر بی‏طرف نبودن خود واقف شوند.
انتهای پیام/*