تحريم آقاي دکتر ظريف توسط آمريکا، ترجماني از استيصال کاخ سفيد و دولت ترامپ در مقابل جمهوري اسلامي ايران بود.

تحريم وزير امور خارجه کشورمان از سوي ايالات متحده آمريکا، مولد مباحث تازه اي در حوزه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران بوده است. اکثريت قريب به اتفاق کشورها نيز اقدام دولت ترامپ را گامي ديگر در راستاي يک‌جانبه گرايي مخرب آمريکا در نظام بين الملل دانسته و آن را محکوم کرده اند. در اين خصوص دو نکته اساسي وجود دارد که نبايد مورد غفلت قرار گيرد:
نخست اينکه وزير امور خارجه ايران، اصلي ترين شاخصه و نماد دستگاه و فراتر از آن،ساختار سياست خارجي کشورمان بوده و با توجه به تمرکز خاص دشمنان قسم خورده انقلاب بر روي تضعيف نظام جمهوري اسلامي ايران، “حمايت هوشمندانه از دستگاه ديپلماسي”يک الزام راهبردي” محسوب مي شود. نبايد فراموش کرد که در برهه فعلي، وزارت امور خارجه و خصوصا شخص وزير امور خارجه، به لحاظ جايگاه حقوقي در پيشاني نبرد ديپلماتيک ايران و غرب( خصوصا ايالات متحده آمريکا ) قرار گرفته و بيش از هر زمان ديگري در اين نبرد، نياز به حمايت دارند. در برهه حساس و سرنوشت ساز کنوني، “ارسال پيام يکپارچگي و اقتدار جمهوري اسلامي ايران” يکي از اصلي ترين مولفه هاي نبرد با ايالات متحده محسوب مي شود. موضوعي که رهبر معظم انقلاب نيز نسبت به آن تاکيد دارند.
دوم اينکه تحريم وزير امور خارجه کشورمان از سوي ايالات متحده ، نشان دهنده نارضايتي عميق کاخ سفيد از سياست خارجي انقلابي جمهوري اسلامي ايران است. به عبارت بهتر، اقدام اخير ترامپ واکنشي کورکورانه در قبال اتخاذ ديپلماسي عزتمدارانه از سوي کشورمان به شمار مي رود. بدون شک در کنار اين هزينه، ده‌ها فايده در انتظار جمهوري اسلامي ايران خواهد بود، به شرط آنکه کشورمان ذره اي از گام بلندي که در راستاي ارسال پيام قاطعانه به غرب( واشنگتن و تروئيکاي اروپايي) برداشته است، عقب نشيني نکند. از اين رو، تحريم وزير خارجه کشورمان توسط آمريکا، هزينه شيرين اتخاذ سياست خارجي انقلابي از سوي کشورمان محسوب مي شود. 
رهبر معظم انقلاب به صورت صريح ، خواستار شکل گيري “سياست خارجي انقلابي” در عرصه ديپلماسي کشور شده اند. در قاموس سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران ، بازتعريف سياست خارجي كشور اصالت و موضوعيت ندارد،بلكه بازخواني آن در مقاطع مختلف از حيات انقلاب است كه قطب نماي حركت رو به جلوي كشور در نظام 
بين الملل محسوب مي شود.يكي از ترفندهاي واشنگتن جهت استيلابر كشورهاي مخالف خود، ايجاد تغيير در اصول سياست خارجي آن كشور است. به عبارت بهتر، غرب در صدد بازتعريف اصول و مباني انقلاب و متعلقات آن ( از جمله سياست خارجي انقلابي) است نه بازخواني آنها. در اينجا بايد مراقب بازي خطرناك فكري و انتزاعي و تئوريك غرب بود و آن را به صورتي جدي مورد واكاوي قرار داد زيرا در صورتي كه اين بازي خطرناك به ثمر برسد، تبعات آن در حوزه و بازه تئوريك محدود نخواهد ماند و در عرصه اجرايي و عملي نيز خود را عيان خواهد ساخت.
در نهايت اينکه تحريم آقاي دکتر ظريف توسط آمريکا، ترجماني از استيصال کاخ سفيد و دولت ترامپ در مقابل جمهوري اسلامي ايران بود. اين موضوع، نقطه آشکار ساز بازي صحيح کشورمان در برابر آمريکا و دليلي روشن دال بر استمرار اين رويکرد قاطعانه محسوب مي شود.بدون شک هر اندازه اين رويکرد از سوي دستگاه ديپلماسي و سياست خارجي کشورمان تقويت شود، هزينه هاي غرب در برابر پديده اي به نام ايران قدرتمند افزايش خواهد يافت، چنانچه به صورت متقابل فوايد و دستاوردهاي ما نيز در اين نبرد بيشتر خواهد شد.
انتهای پیام/*