کاسبان تحریم در ایران ، و آن دسته از ایرانیان خارج از کشور که خدمتگزاران و حقوق بگیران دولت آمریکا هستند و برای جنگ طلبان و مداخله جویان آمریکا هلهله می کنند، با همه تضادهای ظاهری در یک چیز مشترک اند : نان آنها از بحرانهای هرچه بیشتر در روابط ایران و آمریکا در می آید. 

اگر چه دولت ایالات متحده همواره در روابط بین المللی خود قاعدۀ زور را بر حقوق بین الملل مرجح داشته است، ولی دولت دونالد ترامپ پا را از این فراتر گذاشته و به هیچ اصلی از اصول حقوق بین الملل و روابط بین الملل پابند نیست. آنچه دولت ترامپ انجام می دهد بازی خطرناکی است که جهان بی نظم دوران جهانی شدن را بی نظم تر و ظالمانه تر از همیشه کرده است. رفتار دولت ترامپ و جناح جنگ طلب حاکم بر آن هرآنچه در ماجرای خروج از برجام و اِعمال تحریمهای یکجانبه علیه ایران انجام داد ، در چارچوب هیچ یک از اصول شناخته شدۀ روابط بین المل نمی گنجد. 

اینک قرار دادن وزیر امور خارجه دولت ایران ، محمدجواد ظریف در فهرست تحریمها ، آخرین نمونه از این یاغیگری بین المللی است. وزیر خارجه ، نمایندۀ رسمی هر دولت در روابط بین الملل است . یک وزیر خارجه کسی است که تنظیم روابط بین المللی دولت متبوع خود را بر عهده دارد . محمدجواد ظریف نه تنها در مقیاس جمهوری اسلامی ، بلکه در تمام تاریخ دیپلماسی ایران ، به عنوان یک وزیر خارجه شخصیتی کم نظیر و توانمند است . او حتی در میان وزرای خارجۀ سایر کشورها هم شخصیتی ممتاز و اثرگذار از خود نشان داده است . او به عنوان وزیر امور خارجه در تمامی مذاکرات بین المللی ایران نفر اول است و در موضوع برجام تأثیرهای زیادی توانسته است بر کشورهای طرف مذاکره و فراز و فرودهای برجام بگذارد . اقدام ایالات متحده در تحریم ظریف جز یک معنا نمی دهد : دستگاه دیپلماسی ایالات متحدۀ دولت ترامپ در برابر دیپلماسی ایرانی تحت مدیریت ظریف و توانایی های او شکست خورده است . تحریم ظریف توسط آمریکا ، مانند کار بازیکنی است که در زمین مسابقه قادر به مهار حریف نیست و تلاش می کند قلم پای او را هدف بگیرد تا حریف از بازی خارج شود . 

کسانی که منفعت طلبانه چشم امید به افزایش تنش های میان آمریکا و ایران دل بسته اند از این تصمیم اخیر آمریکا خرسندند. کاسبان تحریم در ایران ، و آن دسته از ایرانیان خارج از کشور که خدمتگزاران و حقوق بگیران دولت آمریکا هستند و برای جنگ طلبان و مداخله جویان آمریکا هلهله می کنند ، با همه تضادهای ظاهری در یک چیز مشترک اند : نان آنها از بحرانهای هرچه بیشتر در روابط ایران و آمریکا در می آید. 

اما تحریم ظریف توسط آمریکا را بیش از هرچیز نشانۀ آن است که دولت آمریکا اعتماد به نفس خود را در برابر ایران از دست داده است. جناح جنگ طلب و مداخله جوی امریکا به رغم همۀ هیاهوها و تبلیغاتی که دارد ، خود را در برابر ایران اگر بازنده نداند ، برنده هم نمی بیند.

انتهای پیام/*