مذهب به عنوان منبعي براي مشروعيت و مرجعيت اخلاقي و همچنين منبع غني فرهنگي مي‌تواند زمينه‌ساز كمك به ديگر جنبش‌هاي مبارزه با قاچاق انسان شود و از حركت آنها حمايت كند.

قاچاق انسان به عمل غيرقانوني خريدوفروش انسان‌ها اطلاق مي‌شود كه ممكن است در چارچوب مرزهاي يك كشور يا فراتر از آن و در سطح بين‌المللي رخ دهد.
قاچاق انسان با هدف جذب افراد و اجبار آنها به تن‌فروشي، بهره‌كشي از نيروي كار و وادار كردن آنها به انجام كارهاي خلاف اراده و ميل خود از جمله پديده‌هاي هولناك عصر حاضر است، به‌طوري‌كه بعد از قاچاق جنگ‌افزار و موادمخدر، سومين تجارت غيرقانوني در دنيا به‌شمار مي‌رود.
باتوجه به سودآور بودن اين تجارت غيرانساني، مبارزه با اين پديده شوم نيازمند عزم جهاني و تلاشي بسيار مجدانه است.
از آنجايي كه قاچاق انسان ناقض حقوق اوليه بشر است و اديان نيز همواره مبلغ حفظ كرامت انساني بوده‌اند، لازم است از اين فرصت جهاني براي خشكاندن ريشه اين غيرانساني‌ترين عمل جويند.
اديان و مذاهب با پايگاه مردمي قدرتمندي كه از آن برخوردارند و همچنين با تكيه بر دستورات الهي كه بر شأن و كرامت انسان در همه مذاهب تاكيد بسيار دارند به‌طوري كه نجات يك انسان را نجات همه انسان‌ها و قتل يك انسان را قتل همه بشريت مي‌دانند، مي‌توانند از منابع، پايگاه و امكانات مادي و معنوي خود در جهت آگاه‌سازي، مقابله و مبارزه با قاچاق انسان استفاده كنند.
مذهب به عنوان منبعي براي مشروعيت و مرجعيت اخلاقي و همچنين منبع غني فرهنگي مي‌تواند زمينه‌ساز كمك به ديگر جنبش‌هاي مبارزه با قاچاق انسان شود و از حركت آنها حمايت كند. مي‌تواند با تقويت ارزش‌هاي اخلاقي و انساني انگيزه بخش جريان‌هاي اجتماعي و حفظ آنها در چالش‌هاي پيش روي اين مبارزه سخت باشد و نيز به عنوان يك منبع با نفوذ فرهنگي مي‌تواند در آگاه‌سازي مردم نقش اساسي ايفا كند.
موسسه گفت‌وگوي اديان تعيين يك روز بين‌المللي با نام مبارزه با قاچاق انسان را از سوي سازمان ملل ارج مي‌نهد و اميدوار است بتواند به اندازه وسع خود با همكاري ديگر سازمان‌ها و موسسات مذهبي گامي در حذف اين پديده غيراخلاقي و غيرانساني بردارد.
انتهای پیام/*