دولت مطرح کرده که بودجه صداوسیما بر مبنای عملکردهای این سازمان و با تایید نمایندگانش در شورای نظارت بر صداوسیما تخصیص مییابد که میتوان از دو دیدگاه به این مساله نگریست.
نخست بحث عملکرد صداوسیما و دوم روش تخصیص بودجه. روش تخصیص بودجه برای همه سازمانها باید یکسان باشد. کما اینکه ممکن است وزارتخانهای بدون اینکه عملکردش رو باشد عملا بر ضد عملکردهای دولت عمل کند. نکتهای که کمابیش برخی اوقات نیز شاهد آن هستیم که آگاهانه یا ناآگاهانه یک وزارتخانه کارهایی میکند که نهایتا به ضرر سیاستهای دولت است.
بنابراین در مورد تخصیص بودجه اگر قرار است براساس عملکردها بودجه داده شود باید با همه وزارتخانهها و سازمانهای بودجه بگیر با این روش برخورد شود. یعنی ببینند عملکردها چگونه است و چه هزینههایی بر این وزارتخانهها مترتب است و سپس بودجه آن را تخصیص دهند. اما اینکه بخواهند صداوسیما را به نوعی در چارچوب عملکردی قرار دهند موضع انفعالی درست را میرساند.
بدین نحو که دولت میگوید صداوسیما علیه ما کار میکند و چون علیه ما کار میکند محدودیتهایی را بر این رسانه قائل میشویم. البته آقای ربیعی سخنگوی دولت گفته بود که دولت هیچگاه حقوق کارکنان شریف صداوسیما را لنگ نمیگذارد، اما اگر قرار باشد که دولت فقط به صداوسیما حقوق بدهد این سازمان رو به تعطیلی خواهد رفت چرا که هزینههای بیشتری بر این سازمان مترتب است.
از این رو بهنظر میرسد دولت مثل همه سازمانها صرف نظر از عملکردشان میتواند بودجه صداوسیما را نیز پرداخت کند. اینکه صداوسیما یکسویه عمل میکند و حتی بعضی اوقات عملکرد بدی دارد نباید در تخصیص بودجه لحاظ شود و روشهای دیگری را برای برخورد میطلبد تا صداوسیما مشی خود را تغییر دهد. اگر نه طبق قانون بودجه باید مطابق قانون تخصیص داده شود. اما اگر دولت بخواهد در بحث بودجه انقباضی عمل کند و مطابق درآمدها هزینهها را بدهد بازهم باید برای همه یکسان باشد. یعنی اگر قرار است که از همه 20 درصد کم کنیم باید از همه کم شود نه اینکه بگوییم به صداوسیما کم بدهیم چون میخواهیم انقباضی عمل کنیم، اما به سازمانهای دیگر 100 درصد بدهیم.
بنابر این دولت باید این دو مساله را از یکدیگر تفکیک کند. البته صداوسیما نیز از لحاظ نقادی و بررسی عملکرد دولت باید خود را تعدیل کند. گرچه دولت باید میان انتقاد و تخریب نیز مرزی قائل شود و با مرز انتقاد تا حد امکان برخورد نکند. دولت میتواند روشهای دیگری را برای اصلاح عملکرد و تاثیرگذاری بر صداوسیما در پیش بگیرد، اما برخورد بودجهای چندان صورت خوشی ندارد.
روند تخصیص بودجه در هر سال بدین گونه است که سازمان برنامه و بودجه کارشناسی میکند و بودجهها را بررسی میکند و به مجلس پیشنهاد میدهد. مجلسنیز یا همان بودجه دولت را ابلاغ میکند یا پس از جرح وتعدیل بودجه را به صورت قانون ابلاغ میکند. زمانی هم چیزی قانون شد باید اجرا شود، منتها دولت باید بودجههای هر سازمان یا وزارتخانهای را متناسب با درآمدهایش تخصیص دهد. بدین معنا که بانگاهی به درآمد حاصله بهصورت یکنواخت بودجه را تخصیص دهد نه اینکه به اسم تناسب با درآمد اعمال نفوذ جدیدی داشته باشد.
* فعال سیاسی اصلاحطلب
انتهای پیام/*