بايد با وحدت، توطئه دشمنان اين سرزمين را خنثی کنيم و به خواسته‌های مردم بزرگ ايران احترام بگذاريم.

متاسفانه هفته‌ها و روزهاي تلخي را سپري مي‌کنيم. اعتراض حق يک ملت است و از اغتشاش جداست. ما تا به امروز از ظرفيت‌هاي قانون اساسي به درستي بهره نگرفته‌ايم. بايد مردم بيايند و به صورت مدني و به دور از خشونت خواسته‌هاي خود را مطرح کنند.

جواني که تحصيل کرده و بيکار است طبيعي است به اين وضع کاري خود معترض باشد. اما متاسفانه چون کرسي‌هاي آزادانديشي در کشور وجود ندارد و محلي وجود ندارد که بالاخص جوانان صداي خود را به گوش مسئولان برسانند، جوانان احساس نااميدي مي‌کنند. بايد جلو افراد تندرو را گرفت. برخي از اين افراد و رسانه‌ها به ورزشکاران و نخبگان اين کشور توهين مي‌کنند .

بايد فرهنگ جامعه را ساخت. بايد روي آموزش و پرورش کشور سرمايه گذاري کرد. بايد ريشه‌اي کار کرد. در اين مجال بايد به اين نکته توجه ويژه داشته باشيم. دغدغه بسياري از معترضان معيشت است. جواناني که تصور مي کنند آينده اي ندارند، براي به دست آوردن زندگي مناسب و رفاه دنبال مطالبه‌گري هستند.

بايد به جوانان و نخبگان احترام گذاشت و جواب سوال‌هاي آنها را داد . دولت‌ها در هر دوره‌اي بايد روش‌هاي خود را در مديريت کشور به روزکنند. در آن سوي مرزهاي کشور تفکراتي وجود دارند که به فکر تجزيه ايران هستند.

آن‌هايي که تا ديروز پدرانشان خود به مردم ظلم کرده‌اند امروز آزاديخواه شده‌اند. آن هايي که پدرانشان پس از کودتاي 28 مرداد به وطن برگشتند و مصدق را که از جنس مردم بود زنداني کردند، امروز حرف از ملت مي‌زنند آنهايي که در جنگ تحميلي به خاک و ملت خود خيانت کردند امروز از دمکراسي دم مي‌زنند.

امروز زمان صلح و دوستي است. بايد با همفکري کشور را اداره کرد. افرادي که دنبال تک صدايي هستند چه هدفي را دنبال مي‌کنند؟ امروز به جاي حزب در کشور گروه‌هاي سياسي چپ و راست شکل گرفته است و برخي صحبت از اين مي‌کنند که اين براي دولت قبل است يا اين چپي است يا راستي! پس جايگاه علم و کارآمدي کجاست؟

امروز عده‌اي فضاي مجازي را علت حوادث اخير و آسيب مي‌دانند. مگر در زمان‌هاي گذشته فضاي مجازي بود؟ اما مردم نارضايتي خود را به طريقي اعلام مي‌کردند. شکر خدا که امروز اين دسترسي‌ها در کشور وجود دارد. بايد با ديده فرصت به آن نگاه کرد نه تهديد. با بستن اين فضا نارضايتي ايجاد مي‌شود.

ايد به سوي رضايت اکثريت مردم پيش رفت. امروز از دولتي که مي‌خواست يک ميليون مسکن در سال بسازد و در کشور يک ميليون شغل ايجاد کند، بايد پرسيد آن مسکن‌ها کجا هستند؟ نه تنها يک ميليون شغل ايجاد نشد بلکه با فيلتر شدن شبکه‌هاي اجتماعي 10 ميليون کسب و کار در آستانه نابودي است. بايد ريشه‌اي مشکلات را بررسي کرد. بايد مسئولين در کشور پاسخگوتر باشند.

از يک سونگري بايد فاصله گرفت. هيچکس به داد اين سرزمين نخواهد رسيد جز خودمان. دشمنان اين سرزمين مي‌خواهند ما به جاي صحبت و به جاي هم انديشي روبه‌روي هم بايستيم. بايد به حاکميت قانون برگرديم.

هيچ کس نبايد فراتر از قانون باشد. بايد به اصل 177 عمل کنيم. بايد به اخلاق برگرديم. متاسفانه در زمان آقاي احمدي نژاد احترام به بزرگان نظام از بين رفت. اردوکشي‌هاي خياباني باب شد. تهمت و افترا و ادبيات کوچه و بازاري به سياست ايران راه يافت و امروز آثار آن را ملاحظه مي‌کنيم.

امروز متاسفانه در نوع اعتراض با سقوط اخلاق مواجهيم .کندن تابلو و چراغ کار مردم نيست مردم ايران صلح طلب اند.بايد آگاه بود که اين عده که اين کارها رو انجام مي‌دهند از مردم نيستند. اين کار مردم بزرگ ايران نيست.

اعتراض مردم در کمال احترام و آرامش بوده و هست و تاريخ گواه آن است. بايد با وحدت، توطئه دشمنان اين سرزمين را خنثي کنيم و به خواسته‌هاي مردم بزرگ ايران احترام بگذاريم.

*تحلیلگر مسائل سیاسی/آرمان ملی 

انتهای پیام/*