با توجه‌ به اقلیم بخش زیادی از استان اصفهان، شرایط برای ترویج زعفران فراهم و میانگین برداشت آن یک و نیم برابر بیشتر از سایر نقاط کشور است.

کاشت زعفران در بخش‌هایی از اصفهان رو به توسعه است. به صورتی که سطح کشت این محصول به بیش از 1600 هکتار رسیده و میزان برداشت آن 9000 کیلو زعفران درجه یک است. باتوجه‌به شرایط کاشت زعفران، نیاز آبی، بازدهی اقتصادی و ریسک‌های مرتبط، زعفران یکی از جایگزین‌های مناسب برای کشاورزی پایدار در ایران به شمار می‌رود. 

با توجه‌ به اقلیم بخش زیادی از استان اصفهان، شرایط برای ترویج زعفران فراهم و میانگین برداشت آن یک و نیم برابر بیشتر از سایر نقاط کشور است. اما بر اساس آنچه در سال‌های اخیر بر حاصل دسترنج کشاورزان گذشته، نبود بسته‌بندی و برند تجاری برای عرضه داخلی و صادرات این محصول یکی از ضعف‌های عمده به شمار می‌رود.

ضرر بی‌توجهی به صنعت مهم و رو به پیشرفت بسته‌بندی در شاخه‌های گوناگون تولید در کشور ما آشکار است. از سوی دیگر وجود ظرفیت‌های خالی در صنایع چاپ و بسته‌بندی، همچنین فارغ‌التحصیلان و کارشناسان حوزه طراحی و تبلیغات نشان می‌دهد این مشکل با برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری قابل‌حل است.

صادرات محصولات به‌صورت فله سبب انتقال بخش عمده ارزش‌افزوده قابل دستیابی به چرخه اقتصادی عرضه‌کننده نهایی و صاحب‌ نام تجاری و در بیشتر اوقات شرکت خارجی می‌شود. موضوع برند تجاری هم در چند دهه گذشته موضوعی بوده که کارآفرینان ایرانی را با مشکلات مختلف روبرو کرده است.

شرایط و قوانین بین‌المللی ثبت نشان تجاری سبب شده در حوزه‌های گوناگون عرصه را به رقیب خارجی واگذار کنیم. در این راستا جایگاه اصفهان برای به دست گرفتن زنجیره ارزش تولید محصول زعفران فراهم است.

با تشکیل مجموعه‌های سرمایه‌گذاری و تعاونی‌های اختصاصی می‌توان اصفهان را به هاب تولید، جمع‌آوری، بسته‌بندی، صنایع تبدیلی و فروش داخلی و صادرات زعفران تبدیل کرد.شرایط جغرافیایی و راه‌های دسترسی، ترانزیتی، امکان صادرات هوایی و زیرساخت‌های گمرکی زمینه را برای دستیابی به این هدف تسهیل خواهد کرد.

از سوی دیگر تجربه طولانی تجار اصفهانی در صادرات محصولات گوناگون کشاورزی و صنایع تبدیلی و ارتباط گسترده آن‌ها با بازارهای صادراتی، امکان توسعه دسترسی به بازارهای بکر را فراهم خواهد ساخت.

به نظر می‌رسد سازمان صمت، جهاد کشاورزی و اتاق بازرگانی با تمرکز بر این پتانسیل بتوانند زمینه را برای دستیابی به درآمدی پایدار و کاهش وابستگی به منابع آبی زاینده‌رود در حوزه کشت محصولات آب بر فراهم سازند.

با این اقدام بخش زیادی از آسیب‌دیدگان در دوره خشک‌شدن زاینده‌رود، همچنین ساکنان مناطق مستعد برای گسترش کشت، به چرخه پربرکت کشاورزی بازگشته و با امید به آینده تلاش خواهند کرد.از سوی دیگر ایجاد چنین شبکه‌ و برند تجاری به توسعه فعالیت‌های کشاورزی در سایر رشته‌ها هم کمک خواهد کرد.

پسته و بادام، گیاهان دارویی و عسل از محصولاتی هستند که در زنجیره صادرات زعفران امکان تبادل و صادرات خواهند داشت. در این زمینه اصفهان استعداد خوبی در تولید محصول باکیفیت و فرآوری آن دارد.

تغییرات بزرگ از کارهای کوچک آغاز می‌شوند و شاید بوی خوش زعفران نویدبخش بازگشت ارزش‌افزوده تلاش‌های کشاورزان برای ایجاد زندگی باکیفیت در استان اصفهان باشد.    

*روزنامه نگار

انتهای پیام/*