برخی قرائن این احتمال را پیش می‌کشد که آمریکایی‌ها و غربگراهای داخلی تلاش دارند بازی مذاکره با چتر القاء جنگ و صلح را بدون تغییر اهداف خود از میدان آمریکا–ایران به میدان عربستان –ایران منتقل کنند. و آنچه ترامپ نتوانسته بود با مامور کردن ژاپن مستقیما به آن برسد، اکنون با بهره‌گیری از سعودی‌ها این گاوهای شیرده دنبال کنند.

۱- حضرت امام(ره) در سال 1365 بعد از اینکه اجازه ملاقات به مک فارلین فرستاده رئیس‌جمهور آمریکا و همچنین اجازه ملاقات مسئولان ایرانی با او را ندادند،فرمودند«شنیدم رئیس‌جمهور آمریکا گفته است که ایران ما را تحقیر کرد. این اول کار است، ایران تا آخر شما را تحقیر خواهد کرد». بنیانگذار جمهوری اسلامی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در نوفل لوشاتوی فرانسه در دی ۵۷ به ریچارد کاتم مامور و جاسوس سازمان سیا که تحت عنوان استاد روابط بین‌الملل دانشگاه با امام دیدار کرده بود گفته بودند«کار‌تر می‌رود» و کارتر نیز با پیروزی انقلاب مفتضحانه رفت و دور دوم ریاست‌جمهوری را ندید!. حال اینکه رهبرمعظم انقلاب در دیدار نخست‌وزیر ژاپن فرمودند «ترامپ را شایسته مبادله پیام نمی‌دانم»، اولا تحقق همان سخن حضرت امام (ره) است که فرمودند«ایران تا آخر آمریکا را تحقیر خواهد کرد». ثانیا مصاحبه ترامپ با فاکس نیوز بعداز مواضع قاطعانه رهبری و برگشت آبه از تهران و گفت‌وگوی تلفنی وی با ترامپ،نشان داد آمریکا یک‌بار دیگر«طعم تلخ تحقیر» از سوی ملت ایران را چشید و به‌شدت از این تحقیر شدن شوکه و عصبانی و سردرگم شده است. ترامپ در پاسخ به سؤالی در‌باره برنامه‌اش برای مهار ایران تنها به این جمله اکتفا کرد که«خواهید دید»! و از روی ناامیدی اذعان کرد«اگر نتوانیم از پس ایران برآییم، دیگر برنخواهیم آمد» و این همان سخن رهبرمعظم انقلاب است که به آبه شینزو گفتند«آمریکایی‌ها چهل سال قادر به نابودی جمهوری اسلامی و تغییر رژیم در ایران نشدند و از این به بعد هم قادر نیستند». ترامپ بعدازاینکه به قادر نبودن خود پی برد، مجبور شد در توئیتش از رهبرمعظم انقلاب با عنوان «آیه الله خامنه‌ای»،با احترام یاد کند و نوشت «حتی برای فکر کردن به یک توافق خیلی زود است».وی درحالی که هر روز منافقانه از آمادگی برای مذاکره با ایران سخن می‌گفت جهت سرپوش گذاشتن بر تحقیر شدن خود در ادامه توئیتش نوشت«نه آنها آماده‌اند و نه ما»!. با مواضع قاطعانه رهبری،عقب‌نشینی ترامپ از موضع مذاکره غیرصادقانه‌اش بعداز عقب‌نشینی قبلی او از موضع القاء دروغین جنگ، نشان داد مقاومت جواب می‌دهد و این موضع صادقانه رهبری در عمل به اثبات رسید که «نه جنگ و نه مذاکره»!. ثالثا این سخن رهبری انشاالله نوید دهنده رفتن ترامپ است، همانگونه که کارتر رفت!. هرچند ترامپ بشدت به اهرم فشار بر ايران به عنوان يک برگ برنده برای پیروزی در دور دوم انتخابات رياست جمهوري آمريکا نیاز دارد،اما همانگونه که این اهرم به برگ باخت کارتر دموکرات تبدیل شد، این‌بار برخلاف برخی تحلیل‌ها احتمالا به برگ باخت ترامپ جمهوری‌خواه تبدیل خواهد شد.رابعا نکته مهم در دیدار نخست‌وزیر ژاپن با رهبری آنگونه که در تصاویر بخوبی آشکار بود اینکه آبه شینزو ابتدا پیام کتبی ترامپ را در دست داشت و روی میز جلوی خود گذاشته بود تا احتمالا به رهبری بدهد، اما بعداز شنیدن سخنان قاطع رهبری نامه را زیر نشیمن‌گاه سمت راست خود قرار داده بود و سپس با خود برد. این حرکت غیردیپلماتیک نشان داد که آقای آبه شدیداً مقهور منطق و استدلال قوی و مواضع قاطعانه رهبرمعظم انقلاب شده بود و حرف دیگری برای گفتن نداشت و از سوی دیگر نشان داد رهبری حتی حاضر به دریافت پیام ترامپ نیز نشدند.
۲- اما چرا رهبر معظم انقلاب به پیام رئیس‌جمهور آمریکا هیچ اعتمادی و اعتنایی نکردند و فرمودند «ترامپ را شایسته مبادله هیچ پیامی نمی‌دانم و هیچ پاسخی هم نمی‌دهم»؟ اولا ریشه و چرایی این موضع رهبرمعظم انقلاب را در مواضع حکیمانه بنیانگذار جمهوری اسلامی که در صحیفه امام منعکس شده، باید جست‌وجو کرد و دانست که موضع رهبرمعظم انقلاب و نظام جمهوری اسلامی همان موضع حضرت امام خمینی است. حضرت امام ره آمریکا را «جنایتکار تاریخ»، «ام الفساد»، «شیطان بزرگ» و «عامل بدبختی ملت و وابستگی کشور ایران» و رابطه با آمریکا را «رابطه گرگ و بره»، «رابطه ظالم و مظلوم» و «رابطه یک غارت شده با غارتگر» می‌دانستند و تاکید داشتند «آمریکا نمی‌خواهد منطقه آرام باشد... ایران دستش را پیش آمریکا انشاء الله تا ابد دراز نمی‌کند... ما با آمریکا روابط ایجاد نخواهیم کرد مگر اینکه آدم بشود». ثانیا سفر آبه شينزو را باید در جهت افزايش اعمال فشارهاي سياسي آمریکا بر ايران به موازات اعمال فشارهاي تحريمی ارزیابی کرد، چراکه سياست آمريکا «فشار براي مذاکره و مذاکره براي ادامه فشار» است و دولت آمريکا هیچ‌گاه علیرغم مذاکراتش حاضر نشده به هیچ‌کدام از وعده‌هایش عمل کند و یا تحريم‌ها را کاهش دهد و براين اساس است که رهبرمعظم انقلاب فرمودند «از طريق مذاکره با امريکا مشکلات ما حل نخواهد شد و آقاي آبه بدانيد که ما تجربه برجام را تکرار نمي‌کنيم».
۳-اما نه تنها در عدم صداقت آمریکا شکی وجود ندارد و ملت ایران یقین دارد که «صداقت در میان آمریکایی‌ها بسیار کمیاب است»، بلکه در استقلال ژاپن هم به‌دلایل متعدد باید تامل کرد از جمله:اولا نخست‌وزیر ژاپن نه تنها حامل پيام لغو تحريمها به عنوان موضوع اصلی ایران و به عنوان نشانه حسن نيت واشنگتن نبود بلکه حتی خود وی نیز هیچ سخنی از دور زدن تحریمهای آمریکا و برقراری روابط اقتصادی و بانکی و خرید نفت ایران نگفت و همان طرح آمریکا تحت عنوان «نفت در برابر غذا» را مطرح کرد و گفت« من به آقای روحانی گفتم قصد داریم در زمینه کمک‌های بشردوستانه فوری و پزشکی و درمانی با ایران همکاری کنیم»! ثانیا آقای آبه به‌جای فشار بر تهران برای ماندن در برجام،باید بر رئیس‌جمهور آمریکا فشار می‌آورد که چرا برجام را نقض کرده و از آن خارج شده است.درحالی که تهران نه برجام را نقض کرده و نه از آن خارج شده، آقای آبه چرا از آمریکا نخواست به تعهداتش در برجام عمل کند؟ و اگر چنین می‌کرد قطعا نیازی نبود با ادعای کاهش تنش و جلوگیری از جنگ به تهران سفر کند. ثالثا در حالی که هیچ قرائنی از احتمال وقوع جنگ وجود ندارد و خود آقای آبه نیز به عنوان یک سیاستمدار می‌داند که وجود ندارد، اما وی با بازی در «جنگ روانی و سناریوی دوگانه صلح و جنگ»، تلاش داشت مسئولان و ملت ایران را بیمناک کند تا به مذاکره با آمریکا تن دهند.هرچند آقای روحانی در نشست خبری مشترک با نخست‌وزیر ژاپن گفت که « آقای آبه یک خوشبینی قابل ملاحظه‌ای دارد که نتایج امیدوارکننده‌ای در راه است»، اما خود آقای آبه در این نشست خبری اذعان کرد«در برخی مواضع احساسات پیچیده‌ای تجربه کردم و بعضی از حرفهای من که اینجا می‌گویم ممکن است برای مردم ایران گوش نواز نباشد»!. چراکه ملت ایران به دروغین بودن دوگانه جنگ و صلح واقفند. رابعا نکته مهم دیگر اینکه با اعمال تحریمهای پتروشیمی آمریکا علیه ایران بعداز درخواست ترامپ از آبه برای میانجی‌گری، انتظار بود آقای آبه به این عدم صداقت رئیس‌جمهور آمریکا اعتراض کند تا زمینه شکست ماموریتش پیشاپیش فراهم نشود! خامسا وی در دیدار آقای روحانی اذعان می‌کند بدون اجازه و هماهنگی با آمریکا نمی‌تواند قدم از قدم بردارد.وی مدعی شد« برای حفظ روابط اقتصادی با تهران و خرید نفت از ایران با آمریکا مذاکره کرده‌ام»!. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم بلافاصله اعلام کرد «ترامپ و آبه درخصوص ایران بطور کامل توافق و هماهنگی دارند». سادسا ژست بی‌صداقتی ژاپنی‌ها در اواسط سفر آبه آشکار شد که به ناگهان تغییر جهت دادند و در یک خط خبری هماهنگ با غربی‌ها بویژه خبرگزاری رویترز و بی‌بی سی، برای تحت شعاع قرار دادن شکست سفر آبه ادعا کردند نخست‌وزیر ژاپن نه حامل پیام ترامپ است و نه قصد میانجی‌گری دارد!. در حالی که علاوه‌بر فضاسازیهای سیاسی-رسانه‌ای قبلی، خود آبه در دیدار رهبری اذعان کرد «من حامل پیام رئیس‌جمهور آمریکا برای جنابعالی هستم»و شبکه تلویزیونی ان اچ کی ژاپن هم سفر آبه را با عنوان «دیدار میانجیگرانه با پیام و اهداف مهم » پوشش خبری می‌داد. این عقب‌نشینی نشان داد توکیو نمی‌تواند به‌عنوان میانجی مستقل و صادق عمل کند.
۴- خلاصه و توصیف کردن اسلام در «خیرالامور اوسطها و میانه‌روی و تساهل و تسامح»! دم خروس آقای آبه را نیز بیرون زد که چگونه سفر خود را با هماهنگی جریان نفوذی و غربگرا و لیبرال داخلی تنظیم کرده بود.
۵- با شکست ماموريت آبه در جهت زمينه سازي براي مذاکرات آشکار ميان ايران و امريکا، مقامات و رسانه هاي غربي و برخي دنباله‌هاي داخلي آنها به‌دنبال القا و تغيير محاسباتي برخي مسئولان کشور برای تن دادن به «مذاکره مستقيم محرمانه ميان ايران و آمريکا» هستند، آن‌گونه که بي بي سي و برخي رسانه هاي امريکايي ادعا کردند«در اين شرايط چاره کار برپايي مذاکره مستقيم محرمانه ميان ايران و آمريکاست که دولت ايران بتواند آن را کتمان کند، تا بعدا امکان «مذاکراتي نو» صورت بگيرد»!.
۶- برخی قرائن این احتمال را پیش می‌کشد که آمریکایی‌ها و غربگراهای داخلی تلاش دارند بازی مذاکره با چتر القاء جنگ و صلح را بدون تغییر اهداف خود از میدان آمریکا–ایران به میدان عربستان –ایران منتقل کنند. و آنچه ترامپ نتوانسته بود با مامور کردن ژاپن مستقیما به آن برسد، اکنون با بهره‌گیری از سعودی‌ها این گاوهای شیرده دنبال کنند!
انتهای پیام/*

*یادداشت‌هایی که ایصال از روزنامه نگاران، نویسندگان و فعالان سیاسی منتشر می کند لزوماً بیان دیدگاه این رسانه نیست، آراء و نظرات ایصال صرفاً در ستون سرمقاله منتشر می شود.  

**ستون تأملات ایصال جایی ست برای نشر آنچه که شاید به مذاق ما خوش نیاید یا به نظرمان برای گوش و چشم و ذهن مان مزاحمت ایجاد می کند؛ تا بیاموزیم، تکثر را بپذیریم و از مطلق انگاری پرهیز کنیم.