راهپیمایی روز قدس صرفاً یک اقدام نمادین نبوده و نیست و در طول دهه‌ها تأثیر خود را بر تقویت مقاومت مردم فلسطین نشان داده و دیگر آنکه برای همه ملت‌ها و به طور ویژه ملت ایران حضور در این راهپیمایی یک وظیفه انسانی صرف نیست؛ بلکه راهکار جدی است برای مقابله با تلاش‌ها و تهدید‌های امریکا و اسرائیل و متحدانشان علیه امنیت و کیان کشور.

دوقطبی جبهه حق و باطل، مظلوم و ظالم اینک بیش از هر زمان دیگری خود را در خاورمیانه به رخ می‌کشد.
دو قطبی که یک سمت آن امریکا، اسرائیل و پادشاهی‌های منطقه ایستاده‌اند و در مقابل آن تمام حکومت‌های مردم‌سالار و دین سالار و ملت‌های آزادیخواه. فلسطین سمبل مبارزاتی است که میان این دو جبهه دهه‌ها است جریان داشته و اکنون به اوج رسیده است. چنان که شاهد آن هستیم که  در این ایام جبهه امریکا و اسرائیل و پادشاهی  سعودی تلاش دارند تا همه توان  خود را برای فشار به ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی تجمیع کنند و دقیقاً در همین موقع مردم آزادیخواه روزی را گرامی می‌دارند که بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران بنا نهاده است.
حضرت امام خمینی (ره) همان روشی را که برای پیشبرد انقلاب اسلامی ایران داشت پس از پیروزی انقلاب برای فلسطین به عنوان مهم‌ترین مسأله جهان اسلام و کانون مبارزه حق علیه باطل به کار برد. راهپیمایی مردم و شعارهایشان قدرتمندترین پدیده‌ای بود که بر سختی سلاح و سرکوب فائق آمد. بر همین اساس امام مرداد 58 در اولین ماه مبارک پس از انقلاب آخرین جمعه ماه مبارک را به نام روز قدس نام نهادند و از مردم خواستند با همان حالت معنوی‌شان شعار الله اکبر و لااله الالله سردهند و با خواست نابودی رژیم صهیونیستی و مستکبران امریکا به سمت صفوف نماز جمعه حرکت کنند. وظیفه برگزاری این حرکت در جریان سال‌ها در امتداد خود با برائت از مشرکین در مراسم حج نه تنها به دیگر ملت‌های مسلمان نیز سپرده شد بلکه پس از کشتار مسلمانان در جریان برائت از مشرکان سال 1366 و برگزاری چهلم درگذشت شهدای فلسطینی آن حادثه در سرزمین اشغال شده فلسطین انتفاضه نخست را بنیان نهاد. همچنان که روز قدسی که 40 سال پیش وجود نداشت؛ حالا در همه دنیا نه فقط جایی که مسلمانان حضور دارند، بلکه در هر جایی که عده‌ای از انسان‌های آزاده حضور دارند برگزار می‌شود و همه  از آرمان‌های فلسطین به عنوان یک مسأله انسانی و الهی حمایت می‌کنند. آنچه امروز به عنوان راهپیمایی بازگشت فلسطینیان شاهد هستیم نیز ادامه همین راهپیمایی روز قدس و مراسم برائت از مشرکین  است که ملت‌های مسلمان سال‌ها تمرین کرده‌اند.
روز قدس امسال در شرایطی برگزار می‌شود که در یک سو جبهه باطل تلاش می‌کند تا در معامله قرن عناصر اصلی آرمان فلسطین یعنی قدس، مرزهای تاریخی فلسطین و بازگشت مردم آواره شده آن که موطن خودشان است را از مسأله‌ای حاکمیتی و سیاسی به امری اجتماعی- اقتصادی تنزل دهد و حتی می‌خواهند هزینه این مسأله اجتماعی – اقتصادی را هم در نشست آتی بحرین بر دوش حکومت‌های منطقه و کشورهای دیگر تحمیل کنند. حال آنکه گرچه برخی پادشاهان منطقه، مقام‌های رژیم صهیونیستی را به کاخ‌هایشان راه  داده‌اند، مردم  مسلمان همین کشورها در اجتماعات خود می‌گویند صهیونیست‌ها باید به خانه‌شان برگردند تا فلسطینی‌ها هم به خانه‌هایشان بازگردند.
مقاومت در این سال‌ها پیشروی‌های خوبی کرده؛ روزگاری این اسرائیلی‌ها بودند که در پس تهاجم و نابودی سرزمین‌های فلسطین با آتش‌بس تحمیلی شرایط خودشان را تثبیت می‌کردند. اما در سال‌های اخیر توانمندی مقاومت چنان است که اسرائیل هر اقدامی می‌کند در نهایت ناچار می‌شود درخواست آتش‌بس کند و این فلسطینی‌ها هستند که شرایط آتش‌بس را تعیین می‌کنند.  روزگاری مقاومت با دستان خالی  از سلاح و  با پرتاب سنگ مبارزه می‌کرد و امروز با موشک‌های خود ناکارآمدی «گنبد آهنی» سپر دفاعی اسرائیل را که تجمیع دانش نظامی امریکا و اسرائیل است به رخ می‌کشد و نشان می‌دهد که تسلیحات نظامی جبهه باطل  در برابر دیگر ملت‌ها از جمله ملت ایران نمی‌تواند کارآمد باشد.
خلاصه آنچه گفته شد را در دو نکته می‌توان جمع‌بندی کرد؛ نخست آنکه راهپیمایی روز قدس صرفاً یک اقدام نمادین نبوده و نیست و در طول دهه‌ها تأثیر خود را بر تقویت مقاومت مردم فلسطین نشان داده و دیگر آنکه برای همه ملت‌ها و به طور ویژه ملت ایران حضور در این راهپیمایی یک وظیفه انسانی صرف نیست؛ بلکه راهکار جدی است برای مقابله با تلاش‌ها و تهدید‌های امریکا و اسرائیل و متحدانشان علیه امنیت و کیان کشور.

*کارشناس مسائل منطقه

انتهای پیام/*