به نظر میرسد دولت در شرایط فعلی بهتر است به جای درخواست برای امیدبخشی مصنوعی، خود به عنوان یک مرجع مهم و با بهرهگیری از اساتید علوم ارتباطات، در کاهش التهابات روانی اقتصادی در کشور اقدامات لازم را انجام دهد.
تهدید رسانهها و امیدبخشی مصنوعی
ژوبین صفاری
ابتکار - 98/02/12 , 12 ارديبهشت 1398 ساعت 7:36
به نظر میرسد دولت در شرایط فعلی بهتر است به جای درخواست برای امیدبخشی مصنوعی، خود به عنوان یک مرجع مهم و با بهرهگیری از اساتید علوم ارتباطات، در کاهش التهابات روانی اقتصادی در کشور اقدامات لازم را انجام دهد.
وزیر کشور طی روزهای گذشته به رسانههایی که «در جهت ناامیدکردن مردم و سیاهنمایی عمل میکنند»، هشدار داد. رحمانی فضلی گفته بود رسانههایی که تحلیلهای نادرستی را در حوزه اقتصاد دارند و شائبههایی را برای مردم فراهم میکنند دو بار از سوی ستاد تذکر میگیرند و سپس اگر تذکرات را رعایت نکردند، قوه قضائیه آنها را دعوت میکنند تا سیاستها را رعایت کنند. این رویکرد اما در شرایطی که وضعیت بد اقتصادی در زندگی اکثریت مردم نمود عینی پیدا کرده، به معنی آن است که آقای وزیر از رسانهها میخواهد برای به ظاهر مصالح کشور، بخشی از واقعیت موجود را مورد توجه قرار ندهند. تردیدی نیست اینگونه اظهار نظرها و البته اقدامات سلبی که ناشی از نوعی تفکر اقتدارگرایانه است، نه تنها در کاهش التهابات اقتصادی اثرگذار نیست که میتواند به شکلگیری فضای غیررسمی و مرجع شدن آن برای افکار عمومی منجر شود. تجربه سالهای گذشته نشان داده است که مردم هرجا که صدا و سیما بخشی از واقعیتها را به نفع مسئولان وقت نادیده گرفته است، گرایش مردم به رسانههای خارجی و یا حتی غیررسمی بیشتر شده است. به نظر میرسد مسئولان دولتی در شرایطی که مردم تحت شدیدترین فشارها قرار گرفتهاند، به جای تهدید و تحدید رسانهها از تاثیر آزادی رسانهها در توسعه همه جانبه کشورها آگاه شده و تجربه سایر کشورها در این زمینه را بیشتر مطالعه کنند.
نکته قابل تامل در این است که پیش از این مسئولان دولتی که بارها از یکجانبهگرایی رسانه ملی در نقد دولت انتقاد داشتهاند، امروز از رسانهها میخواهند تا از به اصطلاح سیاهنمایی خودداری کنند. این رویکرد بدون تردید سبب میشود تا نقش مراجع خبری مغرض بیش از همیشه پررنگ شود. وزیر کشور همچنین در حالی از مرجع قرار گرفتن اطلاعات دقیق اقتصادی برای مردم سخن میگوید که دولت چند ماهی است حتی سخنگویی برای بیان آنچه که در کشور رخ میدهد، ندارد. وضعیتی که سبب میشود اظهار نظرهای ضدونقیض درخصوص موضوعاتی مانند سهمیهبندی بنزین، مردم را دچار آشفتگی کرده و صفهای طویل در سطح شهر جلوی پمپ بنزینها ایجاد شود. به نظر میرسد دولت در شرایط فعلی بهتر است به جای درخواست برای امیدبخشی مصنوعی، خود به عنوان یک مرجع مهم و با بهرهگیری از اساتید علوم ارتباطات، در کاهش التهابات روانی اقتصادی در کشور اقدامات لازم را انجام دهد. آنچه سبب ناامیدی مردم میشود نه تحلیلهای به قول آقای رحمانی فضلی سیاهنمایانه که عدم پاسخگویی مسئولان به شرایطی است که در نوع خود بیسابقه است. ناامیدی مردم از آنجایی ناشی میشود که خودرو تنها ظرف چند روز قیمتهای نجومی به خود میگیرد و هیچ مسئولی دراینباره پاسخ مناسبی برای حل مسئلهای که هشدار آن را از ماهها قبل کارشناسان داده بودند، ندارند. اساساً در جوامع پیشرفته نقد رسانهها به عنوان رکن چهارم دموکراسی هر چقدر هم که تند باشد تنها به توسعه و اصلاح منجر میشود. اظهار نظرهای آقای وزیر درخصوص رسانهها را اگر زمان دولتمردان دولت قبل میشندیم تعجبی نداشت اما رئیس جمهوری که بارها در وعدههای انتخاباتی از لزوم آزادی رسانهها سخن گفته بود اینگونه هشدارها از سوی دولتمردانش کمی عجیب به نظر میرسد.
انتهای پیام /*
کد مطلب: 1635