سیاست قهر دیپلماتیک و پرهیز از دیپلماسی در روابط بین الملل در شرایط فعلی، ایران را در گارد دفاعی انزواطلبانه ای محصور خواهد کرد که نه تنها سبب تقویت اتحاد اروپا و امریکا می شود بلکه ابتکار عمل در کارزارهای بین المللی را نیز از ایران خواهد گرفت.

با پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا، سیاست خارجی این کشور نیز در ظاهر و در قالب تاکتیک دیپلماسی، دستخوش تغییراتی با هدف احیا و تقویت اتحاد استراتژیک امریکا و اروپا در راستای مهار چین، مدیریت روسیه و کنترل فعالیت های آگاهی بخش ایران اسلامی در منطقه و جهان شد. 

آقای بایدن در سخنرانی های پیاپی پس از پیروزی، بر روی دیپلماسی تأکید فراوان دارد و دوباره دستکش مخملی را در زمستان روابط بین الملل، بر دست چدنی ایالات متحده امریکا پوشانده است و هر چند بعید است ملت ها از جو امریکایی بهره ای ببرند ولی به نظر می رسد دستکش مخملی آقایان دیپلماسی در جهت تأمین حداکثری منافع بین المللی ایالات متحده موفق عمل خواهد کرد. 

در این شرایط، سیاست های دفاعی توأم با گاردگیری در سیاست بین الملل کشورهای تحت ستم ایالات متحده امریکا، به همان اندازه زیانبار خواهد بود که آغوش گرم و اندیشه ساده انگارانه این ملت ها می تواند سبب تقدیم بیشترین امتیازات به دولت دموکرات امریکایی شود. 

اکنون سوالی که مطرح می شود این است که پس دولت ها باید چه تمهیدی بیاندیشند؟ 

یکی از پاسخ ها می تواند این باشد که ملت ها و دولت های تحت ستم، در شرایط فعلی، هوشمندانه وارد بازی دیپلماسی شوند. بله؛ دیپلماسی حداکثری در مواجهه با ایالات متحده امریکا در دوران فعلی ضمن تمهید پرهیز از اعطای امتیاز به طرف مقابل در قالب استراتژی مقاومت حداکثری، می تواند پادزهر زهری باشد که دیپلماسی امریکایی قرار است در کالبد جامعه جهانی تزریق کند. 

دولت ها و ملت های تحت ستم، در شرایط فعلی، بهتر است از لاک دفاعی خارج شده و فعالانه در بازی دیپلماسی مشارکت کنند. این دولت ها می توانند با دیپلماسی فعال و هوشمندانه، ضمن تقویت اختلافات میان اروپا و امریکا، شعبده بازی های دیپلماسی امریکایی در مقصر جلوه دادن دولت های مستقل را خنثی کنند. 

ایران عزیز ما نیز در قضیه برجام و جنگ اقتصادی تحمیلی، پس از یک مقاومت جانانه که تا حدودی نیز در سرنگونی رئیس جمهور سابق ایالات متحده امریکا موثر بود، به نظر می رسد بهتر است در شرایط فعلی ضمن حفظ و تقویت پارامترهای آن مقاومت جانانه و تقویت اقتصاد آسیب دیده ایران، وارد بازی دیپلماسی حداکثری شود و از تقویت اتحاد اروپا و امریکا جلوگیری کند. 

سیاست قهر دیپلماتیک و پرهیز از دیپلماسی در روابط بین الملل در شرایط فعلی، ایران را در گارد دفاعی انزواطلبانه ای محصور خواهد کرد که نه تنها سبب تقویت اتحاد اروپا و امریکا می شود بلکه ابتکار عمل در کارزارهای بین المللی را نیز از ایران خواهد گرفت و چه شاید در همین فردای دیپلماسی، نه تنها ما شاهد تداوم جنگ ظالمانه اقتصادی علیه کشورمان خواهیم بود بلکه شاهد تشکیک در مظلومیت بین المللی کشورمان در افکار عمومی جهان نیز خواهیم شد و دیپلماسی فریب امریکایی چنین جلوه خواهد کرد که این ایران است که خواستار تداوم تنش هاست. 

امروز زمان تمهید استراتژی مقاومت حداکثری در دل دیپلماسی حداکثری است. 

*روزنامه نگار و خبرنگار ایصال 

انتهای پیام/*