دکتر کریستف هملمن گفت: سازمان جهانی بهداشت از ایران به عنوان یکی از کشورهای جهان که دارای سیستم سلامت و مراقبت های اولیه بهداشتی قدرتمند است، یاد می کند. ایران در دهه های گذشته یک سیستم قوی مراقبت های بهداشتی در مقیاس وسیع ایجاد کرده که از مناطق روستایی و با کارکنان بهداشت جامعه یا بهورز شروع شده است.
به گزارش ایصال نیوز، نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران در پیام خود در اولین دوره آموزش ارتقاء کیفیت خدمات اولیه سلامت با اجرای چارچوب سازمان جهانی بهداشت که در مرکز همایش های بیمارستان قلب شهید رجایی تهران در حال برگزاری است، اظهار داشت: بهورز، زن یا مرد محلی در روستا با سطح متوسط و بالای سواد است که به طور فعال، سطح سلامت افراد تحت پوشش روستا را پیگیری می کند. با ایجاد سیستم مراقبت های اولیه بهداشتی در ایران سلامت مردم، بهبود چشمگیری پیدا کرده که در روند تغییر شاخص های سلامت در کشور ایران نیز نشان داده می شود.
وی افزود: در ایران از زمان راه اندازی مراقبت های اولیه بهداشتی، تحولات زیادی جهت ارتقا و بهبود ارائه خدمات و رفع بهتر نیازهای سلامتی افراد انجام شده از جمله برنامه پزشک خانواده روستایی، بیمه سلامت روستایی، برنامه پزشک خانواده شهری در استانهای منتخب، آموزش متخصصین پزشک خانواده در 12 دانشگاه علوم پزشکی، دوره کارشناسی ارشد Mph پزشک خانواده، برنامه PHC شهری با تیم بهداشتی برای رسیدگی بهتر، پیشگیری، ترویج و کنترل فعالانه فاکتورهای خطر با تعیین مراقب سلامت به عنوان نگهبان اصلی PHC شهری، ادغام سلامت روان و اخیرا سوء مصرف مواد مخدر در PHC برخی از نمونه های خوب انتخاب شده مداخلات سلامتی در PHC هستند.
نماینده سازمان جهانی بهداشت بهداشت در ایران با بیان اینکه بهبود کیفیت خدمات در دستور کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، گفت: امیدوارم تلاش های خالصانه مجموعه وزارت بهداشت در ارتقای کیفیت خدمات اولیه سلامت که در حفظ و بهبود سلامت جامعه ضروری و مهم است، به موفقیت های بیشتری برسد.
دکتر هملمن خاطرنشان کرد: در دهه های گذشته در کشورهای با درآمد کم و متوسط علیرغم بهبود دستاوردهای بهداشتی و سلامت، به دلیل افزایش انتظارات عمومی، تغییر نیازها و آرمان های سلامت، نیاز بیشتری به تقویت نظام بهداشتی در جهت بهبود دستاوردهای سلامت وجود دارد.
وی اضافه کرد: کشورها نیاز به سیستم بهداشتی و درمانی با کیفیت بالا دارند تا بتوانند پاسخ بهتری به حفظ و بهبود سلامت، انتظارات بالا و رو به رشد و تغییر در نیازهای در حال تغییر جمعیت دهند. این ارتقای کیفیت سلامت نمی تواند بدون سیستم بهداشتی، موثر باشد. موضوع مهم دیگر در سیستم بهداشتی، عدالت در مراقبت های سلامتی است چراکه افراد آسیب پذیر و فقیر بیش از حد تحت تاثیر کیفیت بد مراقبت قرار می گیرند.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران تصریح کرد: هر ساله در کشورهای با درآمد کم و متوسط، 5.7 تا 8.4 میلیون نفر جان خود را در اثر کیفیت پایین خدمات مراقبتی که 15 درصد کل مرگ در این کشورهاست از دست می دهند. تخمین زده شده که این کشورها سالانه حدود 1.4 تا 1.6 تریلیون دلار به دلیل کیفیت پایین خدمات، ضرر بهره وری می دهند.
دکتر هملمن یادآور شد: برای دستیابی کارآمد به پوشش همگانی سلامت، کیفیت در خدمات بهداشتی و درمانی ضروری است. از آنجا که کشورها متعهد به دستیابی به سلامت برای همه هستند، ضروری است مطمئن شوند که خدمات مراقبتی ارائه شده موثر، ایمن و مردم محور است.
وی گفت: لازم است تنها به بهبود در دسترسی به خدمات در پوشش همگانی سلامت(UHC) نیندیشیم و از موثر بودن کیفیت خوب این خدمات نیز اطمینان پیدا کنیم. UHC یک نقطه شروع برای بهبود کیفیت سیستم های بهداشتی است. بهبود کیفیت باید مولفه مرکزی پوشش همگانی سلامت در کنار گسترش پوشش حمایت مالی باشد.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران اظهار داشت: دولت ها از ابتدا باید با ایجاد سیستم ملی کیفیت، در تضمین خدمات بهداشتی، اطمینان از بهره مندی همه مردم با اولویت ویژه به افراد نیازمند و نیازهای شان به خدمات بهبود یافته توجه کنند در حالیکه بسیاری از عناصر کیفیت در دهه ها توصیف شده است اما تاکید فزاینده ای در دنیا بر موثر، ایمن و مردم محور بودن خدمات بهداشتی با کیفیت می شود. علاوه بر این، برای داشتن مزیت مراقبت های بهداشتی با کیفیت، خدمات بهداشتی باید به موقع، عادلانه، یکپارچه و کارآمد باشند.
دکتر هملمن خاطرنشان کرد: تدوین، پالایش و اجرای یک سیاست و راهبرد ملی کیفیت (NQPS) اولویتی در حال ظهور برای کشورهاست زیرا آنها در تلاشی سیستماتیک برای بهبود عملکرد نظام مراقبت های سلامت کشورشان هستند. با عزم فزاینده جهت تحقق UHC و ارتباط آن با افزایش آگاهی، ما را به این مهم می رساند که "بهبود دسترسی باید همراه با تلاش متمرکز در جهت ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی باشد".
وی افزود: سازمان جهانی بهداشت با همکاری کشورهای عضو و شرکای فنی، مشترکا یک رویکرد عملی برای تدوین سیاست و استراتژی ملی برای بهبود کیفیت مراقبت و علاوه بر آن در مجموعه های مختلف فنی، اسناد، و راهنماها در مورد بهبود کیفیت خدمات مراقبتی مانند کیفیت در PHC تهیه کرده است.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران خاطرنشان کرد: برای بهبود کیفیت مراقبت در سطح سیستم، چندین نوع مداخله که توانمندی محیطی را ایجاد می کند، وجود دارد از جمله می توان به راهبردهای ملی نیروی کار، ساز و کارهای ثبت و صدور مجوز، ارزیابی خارجی یا اعتباربخشی، گزارش دهی و ساز و کار معیار بندی Benchmarking و نهاد های ملی نظارت، نظم، قانون مداری دارو، تجهیزات پزشکی و سایر محصولاتی اشاره کرد.
دکتر هملمن اضافه کرد: ضروری است که از سیستم های اطلاعات بهداشتی نیز برای اندازه گیری و هدایت کیفیت خدمات مراقبتی و روشهای تامین مالی برای پشتیبانی ارائه خدمات با کیفیت استفاده شود. سازمان جهانی بهداشت به موضوع مهم دیگر که کیفیت در مراقبت های اولیه سلامت و نیز اهمیت آن در دستیابی به اهداف سلامت در پوشش همگانی سلامت، توجه ویژه ای دارد.
وی یادآور شد: رویکرد مراقبت های اولیه سلامت بسیار مهم است که یک رویکرد کل- جامعه با محوریت سلامت و تندرستی بر نیازها و ارجحیت افراد، خانواده ها و جوامع است. این رویکرد به مولفه های تعیین کننده سلامت در سطح گسترده تر و با تاکید بر جنبه های جامعه و بهم پیوسته تندرستی و سلامت جسمی، روحی و اجتماعی همچنین مراقبت بر اساس نیاز فرد در طول زندگی و نه فقط برای مجموعه از بیماری خای خاص اشاره دارد.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران گفت: مراقبت های اولیه سلامت اطمینان می دهد که مردم مراقبت های جامع تا حد ممکن نزدیک به محیط روزانه خود اعم از ترویج و پیشگیری تا درمان، توانبخشی و طب تسکنی را دریافت می کنند. مراقبت های اولیه سلامت ریشه در تعهد به عدالت اجتماعی، برابری و به رسمیت شناختن دستیابی به بالاترین سطح سلامت حق اساسی است، اشاره دارد همانگونه که در ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز ذکر شده است.
دکتر هملمن یادآور شد: مفهوم مراقبت های اولیه سلامت بارها و بارها تفسیر و بازتعریف شده است. در برخی شرایط به ارائه خدمات سرپایی یا سطح اول خدمات مراقبت های بهداشتی فردی اشاره دارد. در شرایطی دیگر مراقبت های اولیه سلامت به عنوان مجموعه ای از مداخلات سلامتی اولویت دار برای جمعیت های کم درآمد شناخته شده است(که به آن مراقبت های اولیه سلامت انتخابی نیز گفته می شود) و برخی دیگر، مراقبت های اولیه سلامت را به عنوان یک مولفه اساسی در توسعه انسانی، با تمرکز بر جنبه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی درک کرده اند.
انتهای پیام/*