نیمه اول آبان ماه زمان مهاجرت و زمستان گذرانی "امید" تک درنای سیبری در تالاب فریدونکنار واقع در مازندران است؛ هرچند این پرنده پارسال به مازندران نیامد اما با توجه به سرمای هوا، رصد خط پروازی آذربایجان به ایران برای بازگشت این پرنده به سکونت گاه زمستانه اش تدارک دیده شد.

به گزارش سرویس اجتماعی ایصال نیوز و به نقل از ایرنا، درنای امید تنها پرنده‌ای که این سال‌ها از منطقه سیبری وارد تالاب فریدون کنار در مازندران می‌شد و به نوعی یک امیدواری در این منطقه برای مردم محسوب می‌شد، پارسال وارد کشور نشد. به گفته کارشناسان ممکن است امسال آبان ماه که زمان اصلی مهاجرت این پرنده در ایران است، وارد کشور شود.

امید تک درنای سیبری که به برندی برای منطقه فریدونکنار تبدیل شده زمستان امسال وارد ایران نشد و نگرانی دوستداران محیط‌زیست را فراهم کرد، البته متخصصان معتقدند که نیامدن امید به علت تغییرات اقلیمی و اثر آن روی دمای هوا است، چون زمستان امسال هوا چندان سرد نشده‌بود تا امید احساس سرما کند.

امید تک درنای سیبری ۱۵ سال متوالی به تنهایی از سیبری به ایران و منطقه فریدونکنار می‌آمد تا زمستان خود را در این تالاب زیبا و پر از خوراکی بگذراند، سال گذشته دارای یک یار از بلژیک شد؛ در واقع یکی از نگرانی‌های مسئولان سازمان حفاظت محیط‌زیست این بود که با تلف‌شدن امید، مسیر پروازی غربی که به ایران ختم می‌شود، از بین برود و کور شود، از این‌رو با رایزنی‌های صورت گرفته با یک مرکز بین‌المللی پرورش درنا در بلژیک، موفق شدند یک درنای ماده را به ایران منتقل کنند که رویا نام گرفت.



مدیر کل محیط‌زیست مازندران پیش از این عنوان کرد که زمان آمدن درنای امید در نیمه آبان است با توجه به اینکه هیچ ردیابی به این نصب نیست نمی توان مکان فعلی حضور این پرنده را تشخیص داد.

عطاالله کاویان اظهار داشت : امید یک پرنده‌ای وحشی محسوب می‌شود که تاکنون زنده‌گیری نشده‌است، البته ارتباطاتی در مسیر پروازی و توقفگاه‌های این پرنده در کشورهای ایران و آذربایجان وجود دارد و به محض رویت، اطلاع‌رسانی می‌شود، در حال حاضر هیچ گزارشی از کشورهای در مسیر پروازی این درنا دریافت نکرده‌ایم.

وی با اشاره به اینکه در سال گذشته انتظار داشتیم تا درنای امید به کشور بازگردد، ادامه داد: متأسفانه سال پیش درنای امید وارد تالاب فریدونکنار نشد و حتی در ماه‌های آذر و دی انتظار ورودش را داشتیم، ولی چنین اتفاقی نیفتاد.
مدیر کل محیط زیست مازندران نیامدن درنا را یک موضوع طبیعی که نشات گرفته از شرایط آب و هوایی و گرمایش جهانی دانست و گفت ممکن است تا این پرنده قبل از ایران اگر شرایط آب و هوای مناسبی در جایی دیگر برایش فراهم شود، همان‌جا بماند.

وی با بیان اینکه امیدواریم بتوانیم در آبان ماه درنای امید را در تالاب مازندران مشاهده کنیم، گفت: البته چندین سال پیش چنین اتفاقی افتاد که درنا وارد کشور نشد، ولی سال بعدش به کشور بازگشت و خوشبختانه با توجه به تمهیداتی که در نظر گرفته‌شده، تلاش کردیم یک زیستگاه امن برایش فراهم کنیم، به طوری که درنا در طول این سال‌ها این زیستگاه را تغییر نداده است.

سابقه بازگشت نکردن امید به تالاب فریدونکنار تنها به پارسال خلاصه نمی شود و درمدت ۱۵ سال مهاجرت در یکی از سالهای دهه ۸۰ نیز این اتفاق رخ داد و امید آن سال ترجیح داد زمستان گذرانی اش را در جای دیگر بغیر از این تالاب سپری کند.

درنای امید پنج آبان ۱۴۰۱برای پانزدهمین سال متوالی در مازندران فرود آمد و در آن سال ۲روز زودتر نسبت به سال گذشته برای زمستانگذرانی به تالاب بین المللی فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه‌مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.

پاییز ۱۴۰۰ چهاردهمین سفر امیدِ تنها به مازندران آغاز شد و هفتم آبان در تالاب بین المللی فریدونکنار فرود آمد و یک هفته زودتر وارد مازندران شد تا دوره حدود چهار ماهه حضورش در این استان را بگذراند.

در سال ۱۳۹۹ هم در ۱۴ آبان " امید " به مازندران آمد و چشم دوستداران محیط زیست را روشن کرد. هر چند در آن زمان این پرنده ۲ هفته دیرتر از سال گذشته وارد مازندران شد و در آن سال دل نگرانی‌های زیادی برای دوستدارانش ایجاد کرده بود.

اما امید سال ۱۳۹۸ نگذاشت دوستدارانش خیلی چشم انتظار بمانند و زودتر از سال‌های قبل تک درنای سفید سیبری به مازندران بازگشت و در ۲۹ مهر ماه در تالاب فریدونکنار فرود آمد که همان زمان شرایط مناسب آب و هوایی و فراهم بودن ذخیره غذایی کافی را به عنوان عاملی در یک ماه زودتر از سال‌های پیش آمدن این پرنده برای زمستان گذرانی در تالاب فریدونکنار عنوان شد.



رییس حیات وحش مازندران روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: امید و دیگر پرندگان مهاجر زمانی به مازندران می آیند که در نطقه مبدا برودت هوا امکان زندگی و دستیابی به غذا برایشان فراهم نباشد.

کوروس ربیعی ادامه داد: با لحاظ کردن اینکه امید با مرگ طبیعی تلف نشده باشد، ‌ گمانه زنی ها بر این است که شدت نداشتن سرما در فصول پاییز و زمستان پارسال باعث شد این پرنده قصد مهاجرت نکند و به تالاب فریدونکنار نیاید.

وی افزود: مبدا مهاجرت امید در سیبری و مقصد و ایستگاه پایانی مهاجرتش به جنوب دریای خزر فریدونکنار است و بسته به شرایط آب و هوایی مهاجرت و یا عدم مهاجرت این پرنده رقم می خورد.

رییس حیات وحش مازندران گفت: دامنه مسیر مهاجرت این نوع پرندگان متفاوت است و با توجه به میزان برودت هوا این موضوع اتفاق می افتد و شاید فصول سرد امسال آنچنان برودتی نداشته باشد و امید در ایستگاه های مسیر مهاجرتش فرود آید.

وی همچنین در خصوص سرنوشت رویا همسفر فرنگی امید نیز گفت : با توجه به اینکه رویا به عنوان جفت و همسفر امید به مازندران از بلژیک منتقل شده است شرایط نگهداری و حفاظت از این پرنده از سوی نهاد متولی پرورش این پرنده کنترل می شود.

ربیعی افزود: با توجه به اینکه زمستان پارسال امید در فریدونکنار فرود نیامده و خبری از آن نیست نمی توان به طور حتم درباره سرنوشت او نظری داد اما امیدواریم این پرنده زنده باشد و امسال به این استان بیاید.

رییس حیات وحش مازندران گفت: رهاسازی رویا در آب بندان فریدونکنار مشروط به حضور و فرود امید است چرا که برای رهاسازی می بایست زنده گیری صورت بگیرد که این مرحله مشقت هایی برای پرنده به شمار می رود

امید تک درنای سیبری پرنده‌ای برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آمد و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده بود امسال برای شانزدهمین سال به خاطر کاهش سوز سرما به آخرین استراحتگاه خود در تالاب فریدونکنار این خط پروازی با تهدید تعطیلی روبروشد

البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درناها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درناها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درناها انجام شد و می‌خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می‌دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.

جمعیت گله غربی درناهای سفید سیبری در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به ۲ قطعه درنای امید و آرزو کاهش یافت و با مرگ آرزو، «امید» آخرین بازمانده جمعیت غربی درناهای سفید سیبری شد و در این سال‌ها به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند.

انتهای پیام/*