دومین آینه از ۷ آینه تلسکوپ "جاینت ماژلان تلسکوپ" که بزرگترین تلسکوپ زمینی دنیا است با موفقیت نصب شد و این تلسکوپ یک قدم به راه‌اندازی نزدیک شد. توسعه این تلسکوپ یک تلاش بین‌المللی برای ایجاد یک تلسکوپ زمینی است تا تصاویر را ۱۰ برابر واضح‌تر از آنچه که توسط تلسکوپ فضایی هابل تولید می‌شود، ارائه دهد.

ساخت بزرگترین تلسکوپ دنیا یک گام به اتمام نزدیک شد. تیم سازنده این تلسکوپ موسوم به "جاینت ماژلان تلسکوپ"(Giant Magellan Telescope) یا "GMT" طی فرآیندی که از ژانویه ۲۰۱۲ آغاز شده، نصب دومین آینه از هفت بخش آینه اولیه این تلسکوپ را به اتمام رسانده است. توسعه این تلسکوپ یک تلاش بین‌المللی برای ایجاد یک تلسکوپ است که تصاویر را ۱۰ برابر واضح‌تر از آنچه که توسط تلسکوپ فضایی هابل تولید می‌شود، ارائه دهد.
هنگامی که ساخت این تلسکوپ به پایان برسد و راه‌اندازی شود، به دانشمندان کمک می‌کند تا شاید به پاسخ بزرگترین پرسش‌های کیهانی مانند اینکه آیا ما در جهان تنها هستیم، برسند. این تلسکوپ به ستاره شناسان این امکان را می‌دهد تا نور بیشتری را نسبت به هر تلسکوپی که تاکنون ساخته شده با بالاترین وضوح تصویری دریافت کنند. اما دستیابی به این مهم کار ساده‌ای نیست.
تیم سازنده "GMT" کار ساخت آن را از سال ۲۰۱۵ آغاز کرد و انتظار نمی‌رود این تلسکوپ تا سال ۲۰۲۷ کامل شود. علت این فرآیند ساخت طولانی تا حدودی به دلیل پیچیدگی آینه‌های آن است. هر قطعه اولیه به شکل دقیقی خمیده شده است و به طول موج خاصی از نور واکنش نشان می‌دهد. دقت این آینه‌ها حدود یک میلیونیوم در اینچ است. به لطف یک قالب لانه زنبوری پیچیده، شیشه تمام شده عمدتا توخالی است که تلسکوپ را سبک می‌کند و خنک شدن آن را تسهیل می‌کند.
در حالی که توسعه و نصب آینه دوم هفت سال به طول انجامید، دانشگاه آریزونا توانست روند پردازش آن را به میزان قابل توجهی سرعت ببخشد. تیم ساخت "GMT" امیدوار است که تکرار این روش به آنها کمک کند تا بخش‌های بعدی را سریع‌تر تولید و نصب کنند.
تلسکوپ "جاینت ماژلان" یک تلسکوپ بسیار بزرگ زمینی در حال ساخت است که برآورد می‌شود تا سال ۲۰۲۷ به بهره‌برداری برسد. سطح اصلی انعکاسی این تلسکوپ شامل هفت آینه با قطر ۸.۴ متری و آینه اصلی با قطر ۲۴.۵ متر است و امید می‌رود که این تلسکوپ امکان کندوکاو در اولین اجرامی را که در کیهان شروع به تابیدن کرده‌اند، بررسی انرژی و ماده تاریک و شناسایی سیاره‌های بالقوه قابل سکونت را فراهم کند. انتظار می‌رود این تلکسوپ پنج تا ۱۰ برابر تلسکوپ‌های کنونی قادر به جمع‌آوری نور باشد.
محل احداث این تلسکوپ در رصدخانه "لاس کامپاناس" در ۱۱۵ کیلومتری لاسرنای شیلی است که تلسکوپ "ماژلان" نیز در آن‌جا قرار دارد. این محل در بیابان آتاکاما قرار دارد که نه تنها عاری از آلودگی هوا است، بلکه به دلیل دوری از منابع آلودگی نوری یکی از بهترین نقاط زمین برای مشاهدات بلندمدت نجومی است.
عملیات ساخت این تلسکوپ بزرگ در نوامبر ۲۰۱۵ آغاز شد. قبل از آن خاک‌برداری مفصلی برای مسطح کردن قله لاس کامپاناس انجام شد تا زمینه برای ساخت تلسکوپ فراهم شود. این تلسکوپ در یک پروژه بین‌المللی تحت سرپرستی ایالات متحده آمریکا ساخته می‌شود. استرالیا، برزیل، کره جنوبی و شیلی دیگر اعضای این پروژه هستند. تلسکوپ جاینت ماژلان در سال ۲۰۲۱ در حالی فعال خواهد شد که فقط تعدادی از آینه‌های آن نصب شده، اما تا ۲۰۲۷ همه آنها نصب می‌شوند.
به جز ماژلان، دو تلکسوپ بسیار بزرگ دیگر که در طیف‌های مرئی و فروسرخ کار می‌کنند در مراحل مختلف طراحی و ساخت هستند. تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی "E-ELT" که آن هم در شیلی ساخته می‌شود و تلسکوپ ۳۰ متری "TMT" که در هاوائی ساخته خواهد شد دو تلسکوپ دیگر هستند. قطر آینه‌های این دو تلسکوپ به ترتیب ۳۹ متر و ۳۰ متر است، بنابراین پس از تکمیل، از ماژلان بزرگتر خواهند بود. این دو تلسکوپ دارای معماری بسیار متفاوتی خواهند بود، چون سطوح اصلی انعکاسی آنها حاوی صدها آینه کوچک خواهد بود.
انتهای پیام/*